Εδώ Πολυτεχνείο; Το φοιτητικό κίνημα ξύπνησε; Το φοιτητικό κίνημα κοιμάται; Ή μήπως όσα διαδραματίστηκαν κατά τη διάρκεια της περασμένης εβδομάδας συνιστούν μόνο μία “Πολυτεχνειάδα” προς λαϊκή κατανάλωση;

Τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά και ξεκάθαρα όσο κάποιοι επιμένουν να τα παρουσιάζουν και υπό αυτήν την έννοια θα αποφύγουμε μία ξερή παράθεση φαινομενικά ασύνδετων μεταξύ τους γεγονότων. Θα επιχειρίσουμε να “αποδείξουμε” και να φανερώσουμε δύο προσπάθειες ή προσδοκίες: Κατά πρώτο λόγο την προσπάθεια “μουσειοποίησης” του Πολυτεχνείου σε συνδυασμό με την αποδυνάμωση του ονομαζόμενου φοιτητικού κινήματος και κατά δεύτερο λόγο την προσπάθεια κάποιων να εκμεταλλευτούν γεγονότα και καταστάσεις προς όφελός τους.

Ένα σύντομο χρονικό των γεγονότων μπορεί να τεθεί ως εξής:

- Πέμπτη 9/11: Γενική Συνέλευση Ηλεκτρολόγων στην οποία αποφασίζεται μεταξύ άλλων κατάληψη της σχολής από την Τρίτη 14/11 ως και τη Δευτέρα 20/11, ημερομηνία κατά την οποία ορίστηκε νέα Γ.Σ. ώστε να αποφασιστεί ενδεχομένως συνέχεια των καταλήψεων (προηγήθηκαν ή ακολούθησαν αποφάσεις για κατάληψη πολλών Γ.Σ. σε όλη την Ελλάδα).

-Τρίτη 14/11: Πορεία διαμαρτυρίας προς το Υπουργείο Παιδείας.

-Παρασκευή 17/11: Πορεία προς την Αμερικάνικη Πρεσβεία, επεισόδια από κουκουλοφόρους στο Πολυτεχνείο και άρση του Ασύλου.

Αν περιοριστούμε όμως στα παραπάνω γεγονότα, ελλοχεύει ο κίνδυνος να παραβλέψουμε συνειδητά ή μη κάποια σημαντικά στοιχεία και γεγονότα:

Λίγες μέρες πριν από τα επεισόδια καταδικάζονται οι αναρχικοί Μπαλάφας και Καλαρέμας. Ειδικά όσον αφορά την περίπτωση του Μπαλάφα δεν θεωρούμε τυχαίο το γεγονός ότι ακόμη και η ”δημοκρατική” εφημερίδα “Ελευθεροτυπία” προέβαλε ως προκλητική την καταδίκη του Μπαλάφα σε κάθειρξη δέκα ετών και τη συνδύασε περισσότερο με το παρελθόν, τις πολιτικές πεποιθήσεις και τη δράση του παρά με τις κατηγορίες που τον βαρύνουν. Σε καμία περίπτωση δεν θεωρούμε ως αποκλειστική αιτία των επεισοδίων που ακολούθησαν, αλλά δεν πιστεύουμε να αμφισβητεί κανένας ότι “έριξαν λάδι στη φωτιά”.

Την Τρίτη 14/11 προκαλούνται μεμονωμένα επεισόδια από “αναρχικούς” κατά τη διάρκεια της πορείας, ενώ στην είσοδο του Υπουργείου η πορεία “αντικρύζει” ισχυρές δυνάμεις των ΜΑΤ. Η “έφοδος” ορισμένων φοιτητών οπωσδήποτε δεν δικαιολογείται -σύμφωνα με την άποψη πολλών ήταν προσυμφωνημένη- εφόσον δεν ήταν εξουσιοδοτημένη από απόφαση Γ.Σ. Πρέπει να τονιστεί όμως ότι τα επεισόδια τα οποία προηγήθηκαν ήταν περιορισμένου χαρακτήρα και αντιμετωπίστηκαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο από τους φοιτητές, οι οποίοι τους απομόνωσαν από το κύριο σώμα της πορείας. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα όλων αυτών; Τα ΜΜΕ ασχολήθηκαν αποκλειστικά με τα επεισόδια, το κάψιμο βαν τηλεοπτικού σταθμού και τον προπηλακισμό ενός δημοσιογράφου, γεγονότα σαφέστατα καταδικαστέα, και αγνόησαν ή διαστρέβλωσαν τον όγκο και τα πραγματικά αιτήματα της πορείας.

Οι φοιτητές των παρατάξεων ΔΑΠ και Νέοι Ορίζοντες απείχαν κατά τη συντριπτική πλειοψηφία τους από τις καταλήψεις. Αποτελεί θέμα συζήτησης το αν είναι υποχρεωμένοι να συμμετάσχουν σε κινητοποιήσεις που ψηφίστηκαν από Γ.Σ., αλλά πρέπει να αναφέρουμε ορισμένα στοιχεία:

Καταρχάς, επιχειρούν γενικότερα να ματαιώνουν, να αναβάλλουν και να διαλύουν Γ.Σ. Είναι επίσης άξιο προσοχής ότι μέλος της ΔΑΠ παρακαλουθούσε μάθημα την Τρίτη 14/11, ημερομηνία έναρξης των καταλήψεων, παραγράφοντας και αδιαφορώντας για την απόφαση της Γ.Σ. Δεν θυμόμαστε να προσήλθαν φοιτητές των παραπάνω αναφερθέντων παρατάξεων στο Πολυτεχνείο προκειμένου, το λιγότερο, να ενημερωθούν για τα γεγονότα. Τη Δευτέρα 20/11 όμως αυτοπαρουσιάστηκαν ως εξαιρετικά “πληροφορημένοι”, πιθανότατα από τον Τέρενς. Επίσης, ανεξάρτητα από Γ.Σ., όφειλαν να συμμετάσχουν στην πορεία της 17ης Νοεμβρίου. Τέλος, να τονίσουμε ότι ο εκπρόσωπος της ΔΑΠ παραδέχτηκε ανοιχτά και ξεκάθαρα ότι επιθυμεί τη μεταφορά του Πολυτεχνείου στην Πολυτεχνειούπολη.

Την Τετάρτη 15/11 δύο ευάριθμες ομάδες φοιτητών αποτελούμενες από μέλη των ΠΚΣ και ΠΑΣΠ και εξουσιοδοτημένες από την ΕΦΕΕ παρατάχθηκαν έξω από το κτίριο Γκίνη, εντός του οποίου πραγματοποιούσαν συνέλευση οι αναρχικοί. Η συνέχεια ήταν αναμενόμενη: Έφοδος των αναρχικών με αποτέλεσμα το σοβαρό τραυματισμό ενός φοιτητή και τον ελαφρύ πολλών άλλων και στη συνέχεια επέκταση των επεισοδίων. Θεωρούμε αυτονόητο τον καταδικασμό ενεργειών, οι οποίες θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή συμφοιτητών μας, οφείλουμε όμως να επισημάνουμε κάποια πράγματα: Δεν έδωσε κανένας το αποκλειστικό δικαίωμα στην ΕΦΕΕ να αποφασίσει για τον τρόπο περιφρούρησης του Πολυτεχνείου, παρακάμπτοντας και επιδεικνύοντας ασέβεια προς τις συντονιστικές επιτροπές καταλήψεων. Παρατηρήθηκε δε το εξής απαράδεκτο: Οι ομάδες αυτές -να σημειωθεί ότι ήταν οπλισμένες- δεν επέτρεπαν τη διέλευση φοιτητών καταπατώντας στοιχειώδη δικαιώματα. Ερωτηματικά προκαλούν επίσης ο μικρός αριθμός των φοιτητών που συγκροτούσαν τις ομάδες, καθώς και ο στρατιωτικός, προκλητικός τρόπος με τον οποίο αυτές συγκροτήθηκαν και παρατάχθηκαν, χωρίς κάτι τέτοιο να σημαίνει ότι υιοθετούμε τη βαρύτατη κατηγορία που ακούστηκε, δηλαδή ότι ήταν προμελετημένες ενέργειες με διαφορετικό σκοπό από την περιφρούρηση του Πολυτεχνείου.

Οι συντονιστικές επιτροπές καταλήψεων υπολειτούργησαν ή για να γίνουμε πιο ευθείς και ξεκάθαροι “καπελώθηκαν”. Ας αναφέρουμε, ενδεικτικά, ορισμένα γεγονότα τα οποία στηρίζουν την παραπάνω διαπίστωση: Το “ντου” στο Υπουργείο Παιδείας, οι ελάχιστες συναντήσεις όλων των συντονιστικών επιτροπών καταλήψεων -ουσιαστικά πραγματοποιήθηκε μόνο μία συγκροτημένη συνάντηση- το κλείσιμο των πυλών του Πολυτεχνείου από το βράδυ της Πέμπτης 16/11, η διάλυση της πορείας την Παρασκευή 17/11 και κυρίως η συνέλευση-φιάσκο των συντονιστικών επιτροπών καταλήψεων την ίδια μέρα στην Ιατρική. Ήταν το λιγότερο απαράδεκτος ο τρόπος με τον οποίο “δημιουργήθηκε” προεδρείο, φιμώθηκαν ανεξάρτητοι φοιτητές, ακούστηκε και χειροκροτήθηκε το σύνθημα “έξω οι χαφιέδες απ’ τις σχολές”, ανακοινώθηκε ότι πρέπει να αδιαφορήσουμε για τους εκατό περίπου συμφοιτητές μας οι οποίοι ήταν κλεισμένοι στο Πολυτεχνείο, διότι είναι “αγωνιστές” διατεθειμένοι να “θυσιαστούν” και να “πληρώσουν το τίμημα” των “αγώνων” μας και τέλος “οργανώθηκε” πορεία για το Σάββατο 18/11.

Από ποιους “καπελώθηκαν” οι συντονιστικές επιτροπές; Κατά κύριο λόγο από μέλη των ΕΑΑΚ, η στάση των οποίων ήταν απαράδεκτη κατά τη διάρκεια των ημερών. Όποιοι όμως δεν συμμετείχαν στις συντονιστικές επιτροπές, δεν έχουν απολύτως κανένα δικαίωμα να διαμαρτύρονται. Ο μοναδικός τρόπος να αποφύγεις την κομματικοποίηση των συντονιστικών επιτροπών είναι η μαζική συμμετοχή ανεξάρτητων φοιτητών σε αυτές. Η υπολειτουργία των συντονιστικών επιτροπών αποτελεί το σημαντικότερο πταίσμα των φοιτητών, διότι επέτρεψε στη Σύγκλητο, στην ΕΦΕΕ και στην Αστυνομία να συνεννοούνται μεταξύ τους, να αποφασίζουν και στο τέλος να επιτρέψουν την άρση του Ασύλου.

Δεν θα ασχοληθούμε ιδιαιτέρως με τα ΜΜΕ και τον παραπληροφορητικό τρόπο με τον οποίο παρουσίασαν τα γεγονότα. Είναι πιστεύουμε πλέον σαφές το παιχνίδι των ΜΜΕ και δεν πρέπει να πιστεύουμε ότι η διαστρέβλωση των γεγονότων, η επίθεση εναντίον του κυρίου Μαρκάτου και “δημοσκοπήσεις” με θέμα το αν “πρέπει να μπουν τα ΜΑΤ στο Πολυτεχνείο” είναι συμπτωματικές, ατυχείς ή αναίτιες.

Δεν θα ασχοληθούμε, επίσης, με το ρόλο που έπαιξαν οι λεγόμενοι “αναρχικοί”. Θεωρούμε ότι χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: Η πρώτη περιλαμβάνει άτομα τα οποία μόνο ως χαφιέδες είναι δυνατό να χαρακτηριστούν, ενώ η δεύτερη αποτελείται από άτομα τα οποία δεν συνειδητοποιούν ότι γίνονται άθελά τους μαριονέτες στα χέρια του Κράτους, το οποίο τους εκμεταλλεύεται στο έπακρο και τους ενσωματώνει στο “σύστημα”. Ενώ δεν συμφωνούμε με τη λογική και τον τρόπο δράσης των αναρχικών, πιστεύουμε ότι είναι λάθος να συγκεντρώνουμε όλα τα πυρά μας εναντίον τους. Είναι αδιανόητο να υποστηρίζουμε ότι πρέπει να τους σαπίσουν στο ξύλο ή να θανατωθούν -ακούστηκε και αυτό- για αρκετούς λόγους: Είμαστε όλοι μέλη της κοινωνίας που τους γέννησε, τους ανέδειξε και τους καλλιέργησε μία τρομερή εχθρικότητα και επιθετικότητα απέναντι στα πάντα. Είμαστε εξίσου υπεύθυνοι και συναυτουργοί επειδή ο κόσμος μας είναι σάπιος και ψεύτικος. Δεν είμαστε, προφανώς, υπεύθυνοι για τις πράξεις τους, αλλά δεν ευθύνονται για όλα τα κακά της κοινωνίας μας. Η διαφορά μας δεν βρίσκεται στα γονίδια! Στο κάτω-κάτω υφιστάμεθα όλοι καθημερινά χειρότερες καταστάσεις βίας και η αντίδρασή μας σε αυτές, είναι από χλιαρή έως ανύπαρκτη. Όσον αφορά δε το κάψιμο της ελληνικής σημαίας, δεν διακρίναμε την ίδια ευαισθησία απέναντι στους εθνικιστές ή σε όσους υποστηρίζουν, για παράδειγμα, ότι οι Αλβανοί είναι κατώτερη ράτσα από εμάς!

Ποιο είναι το τελικό αποτέλεσμα της “ιστορίας”; Το Άσυλο άρθηκε, οι φοιτητές επέδειξαν ανικανότητα, το Κράτος είναι εδώ ενωμένο δυνατό, τα ΜΜΕ αύξησαν προσωρινά τη θεαματικότητά τους, η Κοινή Γνώμη είναι “έξαλλη” και οι “κακοί” αναρχικοί συνελήφθησαν επιτέλους...

Αν αυτοί είναι οι λόγοι για τους οποίους αποφασίσαμε να προχωρήσουμε σε καταλήψεις των σχολών μας, τότε ο σκοπός μας εκπληρώθηκε. Αν όμως τα αιτήματά μας, ποιος τα άκουσε αλήθεια, είναι δίκαια και παραμένουν ανικανοποίητα, τότε οφείλουμε να ανασυνταχθούμε και να προχωρήσουμε σε μαζικές κινητοποιήσεις. Και ο όρος “μαζικότητα” δεν πρέπει να συνεπάγεται “φοιτητοπατέρες” και “κομματάρχες” αλλά όλους τους φοιτητές. Έχουμε υποχρέωση να συμμετέχουμε όλοι μας στις συντονιστικές επιτροπές ώστε να παραμερίσουμε τα κομματικά συμφέροντα. Διαφορετικά είμαστε άξιοι της τύχης μας...

Αντώνης Κουκουριτάκης