ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ
Τέλος εντύπου
 printer friendly version  -  στείλτε τη σελίδα με e-mail ]

Ένα σημείωμα «Πριν το τέλος» 1/5/1997

Έφτασε λοιπόν το τέλος του «Νύγματος». Έφτασε ή πλησιάζει, σαν το σκοινί που σπάει ή τελειώνει, δεν έχει σημασία. Το «Νύγμα είναι ένα περιοδικό που δεν αυτοπροβλήθηκε με «επιτεύγματα» και «άθλους» ούτε κατασκεύασε οπτασίες. Απλά, μίλησε -και μίλησε έτσι όπως ακριβώς έπρεπε για να αποσπάσει την προσοχή, ψιθυριστά. Μέσα σε δεκάδες κραυγές, απόγνωσης ως επί το πλείστον, το «Νύγμα» ενέπνευσε με ψιθύρους. Σταθερά και προπάντων αναλλοίωτα πλησίασε σε δεκτικά ώτα και παράκαμψε παρωπίδες και ωτοασπίδες. Δεν εξανάγκασε κανένα ούτε και εκβίασε με συνθήματα παραπλανητικά και χιλιοειπωμένα γι' αυτό και όσοι καταδέχτηκαν την προσπάθεια αυτή τελικά την αποδέχτηκαν με όλα της τα μειονεκτήματα. Τα παρέκαμψαν δε, διότι ήταν αληθινά.

Πιστεύω ότι από τα παιδιά αυτά που στήριξαν αυτήν την προσπάθεια εκβάλει μια λάμψη, κάτι σαν παρόρμηση, πριν αυτό το τέλος. Είναι η ίδια λάμψη που τόσα χρόνια χάραξε τον, μαύρο κατά κόρον, ουρανό της φοιτητικής δραστηριότητας ανεξίτηλα. Όσοι κατάλαβαν, κατάλαβαν. Δυστυχώς ένα «Νύγμα» δεν φέρνει την Άνοιξη μπορεί όμως να φέρει την έμπνευση για όσους αναλάβουν ανάλογες προσπάθειες από 'δω και στο εξής.

Κατά τα άλλα σφραγίδες και επιτάφιοι δεν ταιριάζουν, διότι απλά δεν «υφίσταται» θάνατος σε καμία περίπτωση και υπό οποιαδήποτε έννοια. Και τούτο διότι, όσο ηθικοκεντρικό κι αν ακούγεται, το «Νύγμα» φτιάχτηκε από ένα μίγμα αξιών, ιδανικών, προτάσεων -μπορεί εν αρχή υποσυνείδητα αλλά στην πορεία κατάδηλα. Σε συνδυασμό με το κέφι, τον χαβαλέ, την διάθεση για «συζήτηση» και επικοινωνία. Μέσα απ' αυτό το πρίσμα μια οικογένεια δέχτηκε το «Νύγμα» και μέσα της το «Νύγμα» έπλασε την δικιά του. «Δεν ταιριάζει ο θάνατος (ενν. το τέλος) στους σοφούς», «(...) δεν μας αφορά, γιατί όσο υπάρχουμε δεν είναι ακόμα εδώ, όταν είναι εδώ, δεν υπάρχουμε πια» -Θέλω να πω ότι το «Νύγμα» υπάρχει ακόμη και θα συνεχίσει να υπάρχει έστω και ως ανάμνηση, ως έργο αν μη τι άλλο. Σοφοί -σοφότεροι έστω, είναι όσοι μέσω του «Νύγματος» πλησίασαν κοντά στην δική τους αλήθεια και ανακάλυψαν τον δικό τους Θεό, αυτόν που κρύβουν μέσα τους.

Εν κατακλείδι, δεν πολυνοιάζει πόσοι διάβασαν ή πόσοι έγραψαν σ' αυτό το χαρτί. Μετράει ότι διάβασαν και έγραψαν. Και φυσικά ότι σκέφτηκαν. Αναλογίστηκαν.

Thomas S.
Άλλα άρθρα του

Σχολιασμός Άρθρου
( πατήστε εδώ για καταχώρηση σχολίου )

 printer friendly version  -  στείλτε τη σελίδα με e-mail ]

Σπίτι
Τέλος εντύπου
Προηγούμενο Επόμενο
Αναζήτηση 'Αρθρων
Σχολιασμός Άρθρου
Περιοδικό
   Editorials
   Sex
   Αθλητισμός
   Ακαδημαϊκά
   Αποκρυφισμός
   Αυτοκίνητο 2001
   Βία
   Γλώσσα
   Δραστηριότητες
   Εδώ Πολυτεχνείο (;)
   Εθνικά Θέματα
   Εικόνες
   Εκπαίδευση
   ΕΜΠ-ΕΠΙΣΕΥ
   Ενημερωτικά
   Επιστημ. φαντασία
   Έρευνα στο ΕΜΠ
   Ιστορίες
   Καθημερινότητα
   Κοινωνία
   Μ.Μ.Ε.
   Μόδα
   Παιδεία
   Ποιήματα
   Πολιτική
   Προσωπικά
   Σκέψεις
   Σκίτσα
   Τέλος εντύπου
   Τέχνες
   Τεχνολογία-Επιστήμες
   Φοιτ. Εκλογές `96
   Φοιτ. Εκλογές '95
   Χαβαλές
   Χαβαλές '96
   Χριστούγεννα '96
   Ψυχαγωγία
Μέλη
Ακαδημαϊκά
Επικοινωνία
Εκδρομές
Διασκέδαση
Σπίτι
Τέλος εντύπου
Προηγούμενο Επόμενο

ΝΥΓΜΑ ανλίμιτεντ σαμ ράιτς ρισέρβντ 1994-2099