EPISODE I: MadVector

Η νύχτα έχει προχωρήσει στην Ελευσίνα και η αεροπορική βάση κοιμάται για τα καλά. Ξύπνιοι (λέμε τώρα),είναι μόνο οι σκοποί. Ωστόσο, ένα κτίριο στη βόρεια πλευρά του στρατοπέδου διατηρεί ακόμα τα φώτα του αναμμένα. Πρόκειται για το χημείο, το καμάρι της Πολεμικής Αεροπορίας, την υπηρεσία που ελέγχει την ποιότητα όλων των χρησιμοποιούμενων υλικών. Χημικός υπηρεσίας απόψε είναι ένας νέος φαντάρος, απόφοιτος του ΕΜΠ και υποψήφιος Διδάκτορας, ο οποίος αποφάσισε να κάνει τη θητεία του την εποχή αυτή, τώρα που το ΝΥΓΜΑ βρίσκεται σε καλά χέρια και οι μετοχές του έχουν πάρει ανοδική πορεία, χάρη στο σωστό management της πεφωτισμένης ΜΑΡ. Πρόκειται ασφαλώς για τον γνωστό ΧΗΜ ΜΗΧ MadVectoR, του οποίου οι διασυνδέσεις, τα βύσματα και κυρίως η γνωριμία με τη ΜΑΡ κατάφεραν να τοποθετήσουν στη θέση αυτή.

Πάνω στον εργαστηριακό πάγκο περιμένουν να αναλυθούν πολλά δείγματα κηροζίνης και υδραυλικών υγρών από όλες τις πτέρυγες μάχης της χώρας. Κάτι όμως βασανίζει τον χημικό μας απόψε, με αποτέλεσμα να περπατάει εδώ και 3 ώρες γύρω από τον πάγκο και να αδιαφορεί για τη δουλειά που θα αφήσει για τον άμοιρο που θα έχει την ίδια υπηρεσία αύριο. Μόλις γύρισε από έξοδο,(που του κανόνισε η ΜΑΡ μέσω του υπουργού Εθνικής Άμυνας), για να συζητήσει μαζί της (off the records), την προοπτική εξαγοράς του ΟΤΕ από το ΝΥΓΜΑ, τις πιθανές απολύσεις προαγωγές κλπ. Ωστόσο, αντί γι'αυτό, φθάνοντας στο σπίτι της VIP φίλης του, αντί για τη Φιλιπινέζα, τον υποδέχθηκε η ίδια με ποδιά και γάντια κουζίνας! Το σοκ ήταν μεγαλύτερο όταν αντιλήφθηκε ότι η φίλη του αντί να ελέγχει το οργανόγραμμα που της πρότεινε για τη νέα εταιρεία, έψηνε κουλουράκια στο φούρνο!

Αμέσως, ήρθε στο μυαλό του μια ταινία για τη γερμανική κατοχή που είχε δει κάποτε, καθώς και οι zombie-like αντιδράσεις των θυμάτων του ορού της αλήθειας. Τις σκέψεις του διέκοψε η φωνή της ΜΑΡ, η οποία εντωμεταξύ είχε αποτραβηχθεί στην κουζίνα. Πράγματι, η χαρούμενη νοικοκυρούλα είχε κόψει το χέρι της καθαρίζοντας κρεμμύδια για το λαγό στιφάδο που ετοίμαζε.

Ο MadVector δεν άφησε την ευκαιρία να πάει χαμένη. Έπρεπε να βεβαιωθεί. Πήρε αμέσως βαμβάκι και της σκούπισε το αίμα από την πληγή. Έπειτα της έδεσε προσεκτικά το τραύμα, δικαιολογήθηκε ότι είχε μια επείγουσα δουλειά κι εξαφανίστηκε.

Φθάνοντας στην Ελευσίνα προσφέρθηκε (!) να κάνει το χημικό υπηρεσίας, απαλλάσσοντας κάποιον άμοιρο συνάδελφό του και κλειδώθηκε στο εργαστήριο. Έβγαλε από την τσέπη του το ματωμένο βαμβάκι κι άρχισε να το διαλύει οξέα και υδατικά συστήματα ενζύμων. Λίγες ώρες μετά, τα μηχανήματα επιβεβαίωναν τους αρχικούς φόβους του. Στο αίμα της φίλης του έτρεχε και μια τροποποιημένη μορφή σεροτονίνης. Η ουσία διέφερε από αυτή που συναντάμε φυσιολογικά στους ζωντανούς οργανισμούς. Αντί να είναι ο γνωστός νευροδιαβιβαστής, ήταν ένα κατασκεύασμα φτιαγμένο να μπλοκάρει κάποιες εγκεφαλικές λειτουργίες και να διεγείρει κάποιες άλλες...

Έτσι φθάνουμε στο σημείο που ο φίλος μας φέρνει βόλτες γύρω από τον πάγκο με τα δείγματα, όπως το ερωτευμένο ηλεκτρόνιο γύρω από τον πυρήνα του, ψάχνοντας τρόπους να επέμβει διορθωτικά στο μυαλό της ΜΑΡ. Σε μια από τις αμέτρητες τροχιές του MadVector γύρω από το γνωστό πάγκο, το μάτι του έπεσε ξαφνικά στη βιβλιοθήκη του εργαστηρίου.. Η παρατηρητικότητα που τον διακρίνει, τον έβγαλε για μια ακόμα φορά από τη δύσκολη θέση. Σαν από θαύμα, σε ένα από τα ράφια φιγουράριζε του γνωστό σύγγραμμα του Paolo Coehlo, ο "Αλχημιστής"! Η ώρα είχε ήδη προχωρήσει. Πότε πήγε κιόλας 3 το πρωί; Έπρεπε να παλέψει ενάντια στο χρόνο. Στις 7 το πολύ θα άρχιζε να επιστρέφει ο κόσμος στις επιστασίες του. Ευτυχώς, το εν λόγω χημείο διαθέτει όλη την απαραίτητη βιβλιογραφία, εκδόσεις των ετών… 1910 - 1940. Κατά τον τρόπο αυτό, η δουλειά του διευκολύνθηκε πολύ. Συνδύασε επίσης γνώσεις από το "Όνομα του Ρόδου" του Ουμπέρτο Έκο. Κατέβασε κι από το internet το αφιέρωμα του ΝΥΓΜΑΤΟΣ στον αποκρυφισμό και πάνοπλος στρώθηκε στη δουλειά.
Αρχικά, πέταξε όλα τα δείγματα που του είχαν φέρει για ανάλυση, αφού σημείωσε στα πρακτικά ότι όλα βγήκαν ok, πλαστογραφώντας την υπογραφή ενός από τους συναδέλφους του καλού - κακού. Έπειτα έφερε από την υπόγεια αποθήκη όλα τα απαραίτητα συστατικά για το ξόρκι του. Βέβαια, χρειάστηκαν και ορισμένα extreme αντιδραστήρια, όπως ιστοί αράχνης και πρωτεΐνες από τρίχες από κουτσής γάτας. Για το πρώτο δεν αντιμετώπισε κανένα πρόβλημα, αφού το εργαστήριο διαθέτει μεγάλο απόθεμα από αράχνες. Για το δεύτερο, η γάτα είχε μερικές αντιρρήσεις στο να συνεισφέρει στη θεραπεία της ΜΑΡ, αλλά τελικά η αποστολή εξετελέσθη και σύντομα ο MadVector βρέθηκε να επιβλέπει ένα σύστημα από γυαλικά, μέσα στα οποία έβραζαν παράξενα υγρά με πράσινους ατμούς. Το όλο σκηνικό βρέθηκε να συμπληρώνει το αφιέρωμα του Γκαραβέλλα στη rock opera της Βίσση "Δαίμονες". (Φαίνεται πως πάλι τον εγκατέλειψε η κοπέλα του, αφού κάθε 5 λεπτά διέκοπτε το τραγούδι για να τονίσει πόσο σπουδαίο είναι να ξυπνάς το πρωί, αφού ο καλ(ός/ή) σου έχει φύγει και να θυμάσαι γεμάτος ευτυχία τη χαρά που νιώσατε μαζί το προηγούμενο βράδυ… :-).

Τέλος, κατά τις 5:48 τα χαράματα, είχε μαζέψει σε ένα δοκιμαστικό σωλήνα e (2,718281828459045…) γραμμάρια της στερεάς ουσίας 2,4-ακέτυλο- 4,5-φαίνυλο-σεροτόνινοχοληνεστεράσης, ενός ενζύμου ικανού να δεσμεύσει το δραστικό συστατικό του ορού της αλήθειας! Η ουσία είχε και την καταπληκτική ιδιότητα να μειώνει την ειδική αντίσταση του εγκεφαλονωτιαίου υγρού, επιτρέποντας έτσι τη γρηγορότερη μεταβίβαση των ηλεκτρικών σημάτων. Αποτέλεσμα είναι ο εγκέφαλος του ασθενούς να παίρνει περισσότερες στροφές, σαν υπεραγώγιμος υπολογιστής! Αφού διέλυσε τη σκόνη σε μεταλλικό νερό και προσέθεσε και 2 UPSATON, ο MadVector σήκωσε ψηλά στο φως το δοκιμαστικό σωλήνα με το πράσινο-υπόφαιο υγρό και το βαρύτονο σατανικό γέλιο του ακούστηκε σ' όλη την αεροπορική βάση, κάνοντας τους σκοπούς να ανατριχιάσουν από φόβο…

ΠΡΟΣΕΧΩΣ: EPISODE II : The Resurrection

ΚΩΣΤΑΣ ΠΛΕΛΛΗΣ - ΤΣΑΛΤΑΚΗΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ (Χημικός Μηχανικός)