Και πάλι στο προσκήνιο τα πολιτικά δρώμενα ύστερα από μια ανάπαυλα ενασχόλησης με τα ποδοσφαιρικά, τα μπασκετικά και προ πάντων τα τραγουδιστικά της eurovision.

Απεργίες παντού! Όλα παραλύουν σήμερα στην Ελλάδα με την προαποφασισμένη εδώ και μερικές εβδομάδες απεργία. Μειωμένη η κίνηση στους δρόμους και με κατεύθυνση κατά βάση προς τις εξοχές και τις θάλασσες παρά το κέντρο της Αθήνας και την προγραμματισμένη πορεία. Βοηθούντος και του καιρού οι εργαζόμενοι προτιμούν φέτος εναλλακτικό τρόπο διαμαρτυρίας. Και για να μη νομίζουμε ότι έχουμε την παγκόσμια πρωτοτυπία να αναφέρουμε ότι εικοσιτετράωρες απεργίες γίνονται σήμερα και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, με διαφορετικές αιτίες και αφορμές ίσως, αλλά απολύτως συγχρονισμένες με τις δικές μας.

Πέτρα του σκανδάλου στα του οίκους μας το ασφαλιστικό, το οποίο αναμένεται να μας απασχολήσει για πολύ καιρό ακόμα καθώς αφενός εύκολες λύσεις δεν υπάρχουν και αφετέρου η παραπομπή του στις ελληνικές καλένδες προς το παρόν μάλλον αποκλείεται εκ των πραγμάτων. Η κυβέρνηση συνεχίζει να προσπαθεί να μαζέψει τα κομμάτια της ύστερα από το διασυρμό της υπαναχώρησης, ο αρμόδιος υπουργός καθαρίζει μανιωδώς τα τραπέζια μέχρι να λάμψουν από καθαριότητα και οι συνδικαλιστές αναγνωρίζουν τα «θετικά» βήματα αλλά θέλουν κι άλλα και έμπρακτα για να ικανοποιηθούν.

Σε αυτό το πλαίσιο ακριβώς και η σημερινή απεργία, η οποία δεν αναβλήθηκε παρά το σαφώς βελτιωμένο κλίμα, καθώς οι συνδικαλιστές γνωρίζουν καλά ότι αν το θέμα κρυώσει και ξεχαστεί δεν αποκλείεται να βρεθούν προ τετελεσμένων χωρίς να το καταλάβουν. Εν πάση περιπτώσει το θέμα του ασφαλιστικού απλό δεν είναι. Αναμφίβολα τα περισσότερα δεινά του αφορούν αμαρτήματα του παρελθόντος τα οποία δεν είναι αναστρέψιμα, αλλά πλέον εκεί όπου έχουν φθάσει τα πράγματα το δίλημμα είναι σαφές: θα καθαρίσει έως έναν βαθμό το κράτος, δηλαδή όλοι μας, και θα διατηρηθεί το αρρωστημένο σημερινό καθεστώς, έστω σε μια ανακαινισμένη του μορφή ή θα προχωρήσουμε σε δραστική αναδόμηση του συστήματος με εισαγωγή εν μέρει του κεφαλαιοποιητικού συστήματος;

Παρατάξεις και συνδικαλιστές έχουν άμεσο συμφέρον να επιλεγεί το πρώτο, καθώς τους επιτρέπει να συνεχίσουν να ελέγχουν διαβλητούς κρατικοδίαιτους μηχανισμούς, οι οποίοι μπορεί να είναι ελλειμματικοί αλλά πολιτικά είναι χρυσοφόροι, καθώς μετατρέπουν χιλιάδες πολιτών σε πολιτικούς ομήρους. Η δεύτερη επιλογή είναι σαφώς ορθολογικότερη, απαιτεί μακρόπνοο χρονοδιάγραμμα και σοβαρότητα στην υλοποίηση αλλά οδηγεί τον πολίτη ολοένα και σε μεγαλύτερη απεξάρτηση από το κράτος.

Ασφαλώς τα περιθώρια για να ακολουθηθεί το πρώτο και πιθανότερο σενάριο ολοένα και στενεύουν, καθώς στη μετά ΟΝΕ εποχή δεν μπορούμε να αυξάνουμε το δημόσιο χρέος κατά βούληση. Έχουμε ευτυχώς την απαραίτητη πίεση ώστε η αναμενόμενη μεσοβέζικη λύση που θα επιλεγεί τελικά να μην φθάσει σε εντελώς τυχοδιωκτικά επίπεδα. Ελπίζουμε λοιπόν, ασχέτως κυβερνητικών τριγμών και πιθανών ανακατατάξεων στους προσεχείς μήνες να δούμε την θέσπιση ουσιαστικών μέτρων για τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος στις προσεχείς δεκαετίες.

Η κυβέρνηση έχει διανύσει το πρώτο έτος της θητείας της σπαταλώντας το δίχως καμιά ουσιαστική πρόοδο. Καμιά από τις διαρθρωτικές αλλαγές δεν έχει μέχρι στιγμής προχωρήσει και το μόνο πράγμα που μέχρι στιγμής έχει αντιμετωπίσει είναι οι ταυτότητες και τα ΤΕΙ. Και στα δυο ο απολογισμός είναι μάλλον αρνητικός είτε λόγω κακών χειρισμών για την προώθηση κατά τα άλλα ορθού μέτρου είτε λόγω άστοχου μέτρου. Στον ορίζονται αυτή τη στιγμή διαφαίνεται η ιδιωτικοποίηση της Ολυμπιακής και η αναδιάρθρωση του ασφαλιστικού. Αυτά είναι τα επόμενα ορόσημα και οι προθεσμίες για την υλοποίησή τους στενεύουν αρκετά. Προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι αν μέχρι το τέλος του έτους δεν έχει αντιμετωπιστεί τουλάχιστον ένα από τα δυο αυτά κρίσιμα ζητήματα και δεν έχει δρομολογηθεί το δεύτερο, η υπομονή και ανοχή των πολιτών προς το κυβερνών κατά τα τελευταία οκτώ συναπτά έτη κόμμα θα έχει εξαντληθεί και το εκσυγχρονιστικό εγχείρημα του πρωθυπουργού δυστυχώς για τη χώρα θα έχει οριστικά αποτύχει.

Σεραφείμ Κοτρώτσος ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ (Ηλεκτρολόγος Μηχ.& Μηχ Η/Υ)