Με το που πατήσεις σ' αυτό τον κόσμο, κάπου κάπως κάποτε το αυτί σου θα πιάσει την εξής ατάκα: "Η ζωή είναι ένα μεγάλο ταξίδι". Ίσως στην αρχή ξετρελαθείς με τη ιδέα: «Ουαουυ! Τέλεια! Να προλάβω να το πω στους φίλους μου για να μπούμε όλοι στο ίδιο καράβι! Μια ζωή διακοπές! Φύγαμε!»
Ίσως λίγο αργότερα όταν πια πας στο σχολείο, μάθεις στο μάθημα των 'Ελληνικών' τον ορισμό της μεταφοράς και του συμβολισμού. Τότε ξεκινάς να παίρνεις τηλέφωνο όσους είχες καλέσει και να τους λες: «Άκυρο».
Ίσως κάπου μέσα στην εφηβεία αισθανθείς ότι σε έχουν προδώσει οι άλλοι και έτσι δημιουργείς την δικιά σου ατάκα: "H ζωή είναι μεγάλο μανίκι".
Τη στιγμή όμως που θα αισθανθείς ένα έντονο χτύπο, άγνωστο προς εσένα μέχρι στιγμής, στο πεδίο της καρδιάς σου εξαιτίας κάποιου βλέμματος σε κάποιο πάρτι, η ζωή ξαναγίνεται ταξίδι, γίνεται παιχνίδι, γίνεται φαντασία, γίνεται έμπνευση, γίνεται τρέλα.
Και κάπου, κάπως, κάποτε διαμορφώνεις τη δικιά σου προσωπική, μοναδική άποψη περί ζωής και ταξιδιού. Η ζωή είναι ένα ταξίδι ή το ταξίδι είναι η ζωή; Καλύτερα να διαλέξουμε παρά να μας διαλέξει. Αλλά και να μας διαλέξει, κάποιος σημαντικός λόγος θα υπάρχει, τον οποίο κάπου κάπως κάποτε, θα ανακαλύψουμε ή θα μας φανερωθεί. Κι έτσι συνεχίζεις να ζεις ταξιδεύοντας ή να ταξιδεύεις ζώντας...
Υπάρχουν κάποια ταξίδια που αφήνεις τη καρδιά σου να μιλήσει λίγο πιο ελεύθερα, υπάρχουν άλλα που της βάζεις λουκέτο. Σε μερικά παίρνεις και τη παλέτα σου μαζί και μαθαίνεις να ζωγραφίζεις ανθρωπάκια, σπιτάκια, γραμμές, κύκλους, τόξα, ζωάκια, κόκκινα τριαντάφυλλα, σύμβολα. Σιγά-σιγά αρχίζεις να μαθαίνεις να ζωγραφίζεις και αναμνήσεις. Γι' αυτές χρησιμοποιείς ανεξίτηλο μαρκαδόρο.
Είναι κι αυτά τα ταξίδια στα οποία αφήνεις το κύμα να σε παρασύρει και χάνεσαι. Σε άλλα βέβαια έχεις πάντα το χάρτη και τη πυξίδα παραμάσχαλα, δεν μπορείς να εμπιστευτείς τις πατημασιές σου στην άμμο για το γυρισμό.
Εδώ που τα λέμε είναι και ορισμένα ταξίδια που ενώ τα ξεκίνησες με δική σου πρωτοβουλία δεν θες να τα θυμάσαι γιατί σε πλήγωσαν. Μιλάμε για πολλούς αχινούς. Εκεί προτιμάς να πατήσεις 'delete' και πάμε πάλι από την αρχή...
Είναι όμως κι αυτά που παρόλο που τα ξεκινάς με κάποιο δισταγμό, φόβο κι ανασφάλεια εξελίσσονται σε μαγικά. Εδώ γίνεσαι πλεονέκτης, θες να κρατήσεις τα πάντα, μέχρι και το τελευταίο βοτσαλάκι. Πατάς 'control + s' και συνεχίζεις.