Σκυφτέ διαβατη που περνάς,
Φοράς λυτά μαύρα κορδόνια
Σε κάθε βήμα σου γερνάς
Και αναλογίζεσαι τα χρόνια.

Στην τσέπη παίζεις τα ψιλά
Κάπως δειλά και δίχως ήχο,
Σέρνεις το βήμα σου αργά
Και τη σκιά σου σε ένα τοίχο.

Οι σκέψεις σου μηδενικές
Ζωή χωρίς καμιά αξία
Σκιές περνούνε βιαστικές
Πλήθος σε πλήρη αταξία.

Παπαιωαννου Χριστινα ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ/ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΑ (υπαλληλος τουριστικου γραφειου)