ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ
Σκέψεις
 printer friendly version  -  στείλτε τη σελίδα με e-mail ]

Πώς ψηφίζουν οι Έλληνες 30/9/2002

Προσπαθώντας να απαντήσουμε πού οφείλεται η εμπιστοσύνη που δείχνουν οι ψηφοφόροι στο ΠαΣοΚ για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, που αποτελεί ρεκόρ για τα ελληνικά πολιτικά δεδομένα, θα επισημάνω τα εξής:

Το κρυμμένο μυστικό στα βάθη του υποσυνειδήτου του Έλληνα , που τόσα χρόνια προσπαθούν να ανακαλύψουν οι εκάστοτε επικοινωνιολόγοι και οι ίματζ μέικερς των δύο μεγάλων κομμάτων είναι ότι η Νέα Δημοκρατία αντιμετωπίζεται από τους ψηφοφόρους ως “μη ΠαΣοΚ”. Θα καταλάβετε καλύτερα την έννοια “μη ΠαΣοΚ” όταν συνειδητοποιήσετε ότι ο Έλληνας ψηφίζει Νέα Δημοκρατία μόνο όταν θέλει να τιμωρήσει το ΠαΣοΚ. Δεν την ψηφίζει γιατί τη θεωρεί καλύτερη ή αποτελεσματικότερη για τα μεγάλα προβλήματα που μας απασχολούν. Την χρησιμοποιεί ως μέσο πίεσης για να τρομάξει το ΠαΣοΚ – με καθαίρεση από την εξουσία – όταν νομίζει ότι το έχει παρακάνει με την επιπόλαιη συμπεριφορά του.

Είναι πολύ χαρακτηριστικό ότι στις αντιλήψεις του κόσμου, η αντιλαϊκή συμπεριφορά του κυβερνώντος κόμματος εκλαμβάνεται περισσότερο ως αδυναμία του να αντισταθεί στη χλιδή και γενικότερα στις σειρήνες του καπιταλισμού (βλέπε κοτερολογία) παρά ως καθαρόαιμη καπιταλιστική αντιπαράθεση της εξουσίας με το λαό. Από την εποχή του Ανδρέα ακόμη υπάρχει η αντίληψη στους Έλληνες ότι η χλιδή στη διαβίωσή του και οι κάποιες πιο ακριβές διακοπές του, θεωρήθηκαν περισσότερο ανθρώπινη επιθυμία (βλέπε το χαρακτηρισμό κολόσπιτο),παρά διάθεση του προέδρου να ζήσει πολυτελώς τα καλοκαίρια του,εις βάρος του κόσμου και μάλιστα τη στιγμή που ήταν ο πρώτος που διατυμπάνιζε τα “μπάνια του λαού”.

Πιο ξεκάθαρα το θέμα: “διαφθορά”, που κάποιοι πιστεύουν ότι οδηγεί το κυβερνών κόμμα σε παρακμή και αποσύνθεση, είναι ένα ζήτημα που οι ψηφοφόροι το αντιμετωπίζουν με πονηρά χαμόγελα και μία μικρή σπίθα ελπίδας, ότι κάποτε θα είναι κι αυτοί μέτοχοι,αυτής της μαγικής διασποράς κρατικού χρήματος.

Το ΠαΣοΚ αποτελεί για τον μέσο Έλληνα το “χαϊδεμένο” πολιτικό του παιδί που είναι αυτονόητο ότι θα αντιδρά με επιπολαιότητα, με ενθουσιασμό, θα αγκαλιάζει νέες ιδέες και θα προσπαθεί να βελτιώσει τη ζωή στη χώρα με καινοτομίες και άλματα, που θα μπορεί να εκφράζει την προοπτική τους με εκπληκτικές μεγαλοστομίες (βλέπε θάαα! θάαα!) και φυσικά δεν μπορεί παρά να του συγχωρούνται τα παραπατήματα.

Οπωσδήποτε θα συμφωνήσουμε στο ότι οι όροι: ψηφοφόροι, λαός, Έλληνες σ’ αυτό το κείμενο υπονοούν αυτό το κομμάτι του πληθυσμού που κυμαίνεται γύρο στο 15 – 20%, είναι αναποφάσιστο και μετακινούμενο από αδιευκρίνιστους ή υποσυνείδητους ή άλλους λόγους, που συγχέεται ο υποκειμενικός με τον αντικειμενικό παράγοντα και ακριβώς σ’ αυτό τον κόσμο αποδίδονται τα χαρακτηριστικά που περιγράψαμε πριν. Μέσα στα οσμωτικά πλαίσια διάχυσης ιδεών, όλα τα προαναφερόμενα διεισδύουν και σε συμπαγέστερα τμήματα ψηφοφόρων, διαβρώνοντας με τη “λογική” τους τις όποιες αντιστάσεις του εκλογικού σώματος.

Η συγκεκριμένη κυβέρνηση ως η επίλεκτη ομάδα ανθρώπων που διοικεί τη χώρα, δεν είναι μία απόμακρη “κάστα” αλλά κάποιοι από μας τους ίδιους, από τα μεσαία και τα χαμηλότερα οικονομικά κοινωνικά στρώματα, που είχαν την ικανότητα την τύχη και την υπομονή να φθάσουν εκεί.

Ο τρόπος που παρουσιάζονται σήμερα τα κυβερνητικά πρόσωπα από τον τύπο (και τα μίντια) είναι αντίστοιχος με τον τρόπο που το Χόλιγουντ χτίζει το προφίλ των πρωταγωνιστών, από ταινία σε ταινία, ώστε να έχει εξασφαλισμένη την επιτυχία των επόμενων ταινιών χρησιμοποιώντας γνωστούς πρωταγωνιστές. Παράδειγμα: Ποιος Έλληνας μπορεί να πει ότι δεν συμπαθεί τον Πάγκαλο. Τώρα μάλιστα μιλάμε για ένα χαρακτηριστικό πρόσωπο του ΠαΣοΚ που η συμμετοχή του σε επόμενο κυβερνητικό σχήμα αποτελεί εγγύηση για την ειλικρίνεια και την αποτελεσματικότητα του.

Μέσα στο σκηνικό αυτό τα υπόλοιπα πολιτικά πρόσωπα, φαντάζουν ως κομπάρσοι που θα παίξουν το μικρότερο η μεγαλύτερο ρόλο τους, εκπληρώνοντας τις ανάγκες του σεναρίου που απαιτεί να τηρούνται κάποια δημοκρατικά πλαίσια διακυβέρνησης.

Άνθρωποι του τύπου (δημοσιογράφοι) προσκείμενοι στην αξιωματική αντιπολίτευση, μέσα από πύρρειους λόγους προτρέπουν τον Κ. Καραμανλή όταν έρθει στην εξουσία να χτυπήσει τον κομματικό συγκεντρωτισμό, να μη επιτρέψει την εκκόλαψη της διαφθοράς και την προστασία των “ημετέρων”, να χτυπήσει την ηθική διάβρωση και να “ταρακουνήσει” την τάξη των δημοσίων υπαλλήλων.

Ο Κ. Καραμανλής όμως αντιλαμβάνεται ότι πρέπει να τηρεί μία ήπια και διπλωματική στάση προς το ΠαΣοΚ, διότι προσπαθεί να δείξει στον κόσμο ότι αυτός και η παράταξη του είναι περισσότερο ένα “μπλε” ΠαΣοΚ, παρά μία άχρωμη Νέα Δημοκρατία.

Ο ιδεατός χώρος του Κέντρου ο οποίος συχνά ανιχνεύεται ως η ομαλότερη συνέχεια του “επιτυχημένου ΠαΣοΚ” είναι μάλλον μία πολιτική ουτοπία παρά ένας λειτουργικός, ουσιαστικός και πειστικός πολιτικός χώρος. Πίσω από την ουτοπία διαφαίνεται, πως ότι υφίσταται πολιτικά “ζωντανό” περιστρέφεται γύρο από το ΠαΣοΚ. Οι άλλες ιδεολογικές αποχρώσεις της χώρας τελούν υπό καθεστώς ταρίχευσης. Πιο συγκεκριμένα η Νέα Δημοκρατία ανήκει στους “αγανακτισμένους” και ο “μεσαίος χώρος” και τα άλλα μικρότερα κόμματα ανήκουν στους “αρχάριους” της πολιτικής.

Μια δεύτερη ουτοπία είναι η εντύπωση ότι μπορούν να υπάρξουν κόμματα – ρυθμιστές. Μία θέση ρυθμιστή απομένει στη χώρα με περιορισμένο ρόλο και είναι αυτή του Προέδρου Δημοκρατίας.

Κλείνοντας θα χρησιμοποιήσω μία ιδανική κατάσταση πολιτικής δανεισμένη από τη Βίβλο και ως εκ τούτου αναμφισβήτητη και από τους πλέον δύσπιστους της παραπάνω έγκυρης αποτύπωσης του ελληνικού πολιτικού τοπίου: Αν υποθέσουμε λοιπόν ότι η γη μετατρέπεται σε “Παράδεισο” και ο “Θεός” ψάχνει για κάθε λαό την ιδανική διακυβέρνηση, τότε στην Ελλάδα θα έδινε και πάλι κυβέρνηση ΠαΣοΚ. Είναι η κυβέρνηση που ταιριάζει “γάντι” στη νοοτροπία του Έλληνα.

(Κάπως έτσι είναι οι σκέψεις ενός αναποφάσιστου Έλληνα ψηφοφόρου λίγες μέρες πριν βρεθεί ενώπιον της κάλπης)

Σημείωση: Δεν έγινε αναφορά στα γκάλοπ διότι πλήττουν το απόρρητο της ψήφου. Η δύναμη της ψήφου έγκειται κυρίως στον απόρρητο χαρακτήρα της. Τα γκάλοπ με θέμα την πρόθεση ψήφου αποτελούν ουσιαστικά ενδεικτική ψηφοφορία, που γίνεται πριν από την προκαθορισμένη από το κράτος ημερομηνία. Ως εκ τούτου τα γκάλοπ αποτελούν πλήγματα στο σώμα της δημοκρατίας. Η δημοσιοποίηση των γκάλοπ είναι απευθείας παρενόχληση του εκλογικού σώματος, όσον αφορά την τελική του επιλογή. Επίσης η προεκλογική συμπεριφορά των υποψηφίων, τροποποιημένη μετά την ανακοίνωση των γκάλοπ, επηρεάζει το εκλογικό σώμα χωρίς να υπάρχει δέσμευση για την μετεκλογική τοιαύτη (συμπεριφορά).

Ίσως κάποια στιγμή ο νομοθέτης τηρήσει αυστηρότερη στάση στο θέμα.

Ιωάννινα 26/9/2002

THEODOROS PRITZIS
ΙΑΤΡΙΚΗ
Άλλα άρθρα του

Σχολιασμός Άρθρου
( έχουν καταχωρηθεί ήδη 4 σχόλια )

P.I.CLUB: ΤΗΝ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΦΙΛΟΥ ΜΑΣ ΤΗΝ ΒΡΙΣΚΩ ΛΟΓΙΚΗ.ΘΑ ΤΡΟΜΑΖΑ ΟΜΩΣ ΣΤΗΝ ΙΔΕΑ ΟΤΙ ΤΟ ΠΑ.ΣΟ.Κ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΟΝΙΜΑ ΔΙΟΡΙΣΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΛΑΟ ΚΟΜΜΑ ΚΑΙ ΑΝΑ ΜΙΑ ΕΙΚΟΣΑΕΤΙΑ Η ΚΑΙ ΠΕΡΟΣΣΟΤΕΡΟ ΘΑ ΞΕΚΟΥΡΑΖΕΙ ΤΑ "ΠΑΙΔΙΑ" ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΕ ΔΥΕΤΙΕΣ Η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.
ΕΠΙΣΗΣ ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΠΩΣ ΘΑ ΔΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΝΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ Η ΛΟΓΙΚΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΔΥΟ ΜΕΓΑΛΑ ΚΟΜΜΑΤΑ(ΒΛΕΠΕ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΕΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ ΤΟΥ ΥΠ.ΔΗΜ ΤΑΞΗΣ ΚουΧΡΥΣΟΧΟΙΔΗ)
ΟΠΟΥ ΜΙΛΟΥΣΕ ΓΙΑ ΑΛΛΑΓΗ ΣΥΜΒΟΛΩΝ, ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ.ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΗ ΜΗ ΞΕΧΝΑΜΕ ΠΩΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΡΑΤΩΝ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΖΕΙ ΤΗΣ ΜΙΚΡΕΣ ΤΗΣ ΟΜΑΔΕΣ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΑΠΟΚΤΟΥΝ ΡΟΛΟ ΜΑΡΙΟΝΕΤΑΣ ΣΤΑ ΣΥΣΤΗΜΑ.
ΕΙΣ ΤΟ ΕΠΑΝΙΔΕΙΝ.
(7/10/2002)
TPPRJ: tha ithela na apantiso sto filo Serafeim (skotro) oti prin milisoume gia politiki , i leksi kai mono dimiourgei "ypopsies": "Pou to pane tora? Ti paizei edo?" Eno to parapano keimeno - para to sovaro styl toy titlo toy- paramenei kyrios "atmosfairiko" prospahtontas na eksixniasei to "prosopiko" mystirio tis psifou me ena poly afthormito kai astrapiaio yfos , apo tin alli kai mono h katataksi: "skepseis- politiki" tha apotharinoun apo tin arxi kapoious na to diavasoun.
Apo tin alli plevra ginetai mia prospatheia sto forum " h zoi sto diadiktyo" na vroume an yparxei politikos xoros pou na simatodotei tis sygxrones koinonies kai tis antifatikes anagkes tous, malista anazitoume afto to politiko xoro sto diadiktyo , omos xreiazontai polles apopseis, skepseis kai sizitiseis gia na exoume kapoia symperasmata.
(To nygma tha mporouse na apotelesei -ektos ton allon dynatotiton tou -ena "in vivo" politiko peirama eksixniazontas to "mynima" pou "prospathei" na mas steilei to mellon) (4/10/2002)
skotro: Συγχαρητήρια για την πρωτότυπη, ενδιαφέρουσα και αρκετά εύστοχη ανάλυσή σου. Βέβαια όλα αυτά αφορούν όπως αναφέρεις το ρευστό τμήμα των εκλογέων, το οποίο όμως κατά τη γνώμη μου σταδιακά γίνεται όλο και ευρύτερο.
Το ερώτημα που πάντως παραμένει είναι το εξής: Υπό αυτές τις συνθήκες, υπάρχει χώρος για ένα νέο κομμα; κι αν ναι, τι χαρακτηριστικών; (3/10/2002)
[εισαγωγή σχολίου] [περισσότερα σχόλια...]
 printer friendly version  -  στείλτε τη σελίδα με e-mail ]

Σπίτι
Σκέψεις
Προηγούμενο Επόμενο
Αναζήτηση 'Αρθρων
Σχολιασμός Άρθρου
Περιοδικό
   Editorials
   Sex
   Αθλητισμός
   Ακαδημαϊκά
   Αποκρυφισμός
   Αυτοκίνητο 2001
   Βία
   Γλώσσα
   Δραστηριότητες
   Εδώ Πολυτεχνείο (;)
   Εθνικά Θέματα
   Εικόνες
   Εκπαίδευση
   ΕΜΠ-ΕΠΙΣΕΥ
   Ενημερωτικά
   Επιστημ. φαντασία
   Έρευνα στο ΕΜΠ
   Ιστορίες
   Καθημερινότητα
   Κοινωνία
   Μ.Μ.Ε.
   Μόδα
   Παιδεία
   Ποιήματα
   Πολιτική
   Προσωπικά
   Σκέψεις
   Σκίτσα
   Τέλος εντύπου
   Τέχνες
   Τεχνολογία-Επιστήμες
   Φοιτ. Εκλογές `96
   Φοιτ. Εκλογές '95
   Χαβαλές
   Χαβαλές '96
   Χριστούγεννα '96
   Ψυχαγωγία
Μέλη
Ακαδημαϊκά
Επικοινωνία
Εκδρομές
Διασκέδαση
Σπίτι
Σκέψεις
Προηγούμενο Επόμενο

ΝΥΓΜΑ ανλίμιτεντ σαμ ράιτς ρισέρβντ 1994-2099