Εικόνα θολή, γεμάτη σκιές
Απόμακρος ο χρόνος
Περιορισμένος ο χώρος
Χρειάζεσαι οξυγόνο
Κοιτάς ψηλά, κενό.
Κοιτάς χαμηλά, κενό.
Εγκλωβισμένος στο κενό της ύπαρξης σου
Αναρωτιέσαι αν ποτέ υπήρξες
Αν ποτέ άγγιξες, αν ποτέ σε άγγιξε
Αν ποτέ ένιωσες, αν ποτέ σε ένιωσε
Σε ζαλίζει η ταχύτητα της σκέψης σου
Αλλά μέσα σου ξέρεις ότι βρίσκεσαι στη τελική ευθεία
Δε μπορείς να ελαττώσεις, ούτε να επιστρέψεις
Θες να φύγεις μακριά
Θες ν’αποδράσεις
Μηδενίζεις τις πιθανότητες
Κάποια στιγμή συναντάς μια απότομη στροφή
Κοιτάς ψηλά, κενό
Κοιτάς χαμηλά, κενό
Και γύρω σου ένας κύκλος.