«Το γαύγισμα» δεν μπόρεσε να καλύψει δημοσιογραφικά το γάμο του ποδοσφαίρου με την εμπορευματοποιημένη μουσική. Τους λόγους τους γνωρίζετε.

Πήγε όμως στη συναυλία των Hi - 5. Έβλεπα αυτά τα 5 ζωηρά κορίτσια και θυμήθηκα ότι κάπως έτσι ξεκίνησε και η Δέσποινα. Μετά ήρθε η παραλία, τα λαϊκοπόπ, τα ηλεκτρολαϊκά, το ανατολίτικο ρεμίξ, το σύγχρονο έκο στη φωνή και όλα αυτά τα στοιχεία που περιέχει το χιλιοτηγανισμένο λάδι μέσα στο οποίο μαγειρεύεται η ελληνική μουσική σήμερα.

Μετά το «συνεταιρισμό» με το Ντέμη ο λαός πήρε το μήνυμα: « Στο κόσμο πουλάει, ότι γαβγίζει κι ότι κλωτσάει».

Με την ευκαιρία να πω και δυο λόγια για το γαύγισμα. Ξέρετε γιατί ονομάστηκαν σκυλάδικα τα μαγαζιά, σκυλιά οι καλλιτέχνες και σκυλέ η μουσική τους; Πριν χρόνια κάπου στη δεκαετία του 70 ένα νυχτερινό μαγαζί δεν μπορούσε να επιβιώσει εύκολα γιατί η διασκέδαση ήταν ακριβή για τον πολύ κόσμο. Μπορούσε όμως να βασιστεί σε λίγους και καλούς πελάτες με οικονομική επιφάνεια. Αυτοί οι κοσμικοί της εποχής όταν είχαν ντέρτια πήγαιναν εκεί να ξεχάσουν τον καημό τους.

Ένας τέτοιος πελάτης άφηνε πολλά χρήματα στο μαγαζί. Αυτό όμως που τον κινητοποιούσε να ξοδεύει περισσότερα, ήταν το άκουσμα του αγαπημένου του τραγουδιού.

Ας πούμε ο Ανδρέας Παπανδρέου εκείνη την εποχή γούσταρε το: «Ιστορία μου, αμαρτία μου» με τη Ρίτα Σακελαρίου. Πως μπορεί όμως μία τραγουδίστρια να ανακαλύψει το αγαπημένο τραγούδι του πελάτη που θα τον κάνει να σπάσει περισσότερα πιάτα, να πετάξει περισσότερα γαρύφαλλα και να σκορπίσει επιτέλους το πολυπόθητο χρήμα;

Αρχίζει τότε σε συνεννόηση με την ορχήστρα να λεει όλα αυτά τα καινούρια κομμάτια – αλλά και κανένα παλιό ανάμεσα – τόσο γρήγορα, μα τόσο γρήγορα, που σχεδόν δεν μπορεί να αναπνεύσει. Αυτό το αναπνευστικό πρόβλημα οδηγεί σ’ αυτές τις παύσεις στο λαχάνιασμα και στο λυγμό που θυμίζουν γαύγισμα σκύλου. Έτσι οι καλλιτέχνες μετατρέπονται σε σκυλιά που γαβγίζουν για να
κερδίσουν τον επιούσιο. Μετά το γαύγισμα πάλι κυλάνε με ταχύτητα τα τραγούδια και μόλις φθάνουν στο τραγούδι που αρέσει στο πελάτη γιατί φαίνεται να σπάει περισσότερα πιάτα και να πετάει περισσότερα γαρύφαλλα τότε ο ρυθμός μειώνεται και προσπαθούν να το τραγουδήσουν στο σωστό του χρόνο ώστε να του δώσουν την ευκαιρία να ...ξοδέψει.

Έτσι προέκυψαν τα γαυγίσματα και τα μαγαζιά λέγονται σκυλάδικα, οι καλλιτέχνες σκυλιά το είδος της μουσικής σκυλέ και οι πελάτες καθώς και οι απανταχού θιασώτες της συγκεκριμένης μουσική: σκυλάδες.

Οι σκυλάδες σημειολογικά ακολουθούνται από κάποια στοιχεία που σε κάνουν να τους διακρίνεις και εκτός σκυλάδικου. Χρυσή – χοντρή αλυσίδα στο λαιμό η στο χέρι. Ανοιχτό πουκάμισο για να φαίνεται το δασύτριχο στήθος. Αυτοκίνητο πολλών κυβικών με σπόιλερ, αεροτομές, προφυλακτήρες θυρών, επιπλέον φώτα, δερμάτινα καθίσματα, ζάντες αλουμινίου, χονδρά λάστιχα με χαμηλό προφίλ και τεράστια εξάτμιση για να κάνει θόρυβο. Απαραίτητο το στέρεο πολλών βατ, με κασέτες η CD γνωστού μουσικού περιεχομένου και ει δυνατόν ηχογραφημένες λάιβ μέσα στο «μαγαζί».

Σύντροφοι: Να μη επιτρέψουμε να γλιστρήσουν τα 5 κορίτσια στο «λίπος» της παραλίας. Αγοράστε τώρα το CD και σπάστε τα ταμεία. Κάντε τις χάι φάιβ αληθινό ποπ και όχι η λαϊκοπόπ. Σώστε τα τραγούδια μας που τα έχουν πνίξει στίχοι με χοληστερίνη και μουσική με τριγλυκερίδια.

Σύντροφοι. Σώστε την ποπ μουσική σήμερα. Μπείτε στο www.hi-5.gr και κάντε τα περισσότερα κλικ μέχρι να σας πονέσουν τα δάκτυλα. Ποτέ ξανά γαυγίσματα στη ζωή μας.

Απόσπασμα από την εφημερίδα τοίχου: « Ένα γαύγισμα από τη κερκίδα»)

THEODOROS PRITZIS ΙΑΤΡΙΚΗ