|
Kostakis:
Αγαπητέ Θωμά
Τα ειλικρινή μου συγχαρητήρια για την έρευνα, τη μελέτη και την αναζητητική σου διάθεση. Ανεξαρτήτως ιδεολογικών τοποθετήσεων (που πάντως δεν απέχουμε, θα έλεγα), μπορώ να πω ότι τουλάχιστον επιχειρηματολογείς επαρκώς, μέσω ανάλυσης, πάνω στις απόψεις σου και δεν πετάς πυροτεχνήματα αναπόδεικτα για να υποστηρίξεις κάτι.
Για το θέμα του Ισραήλ και τον πόλεμο με τη Χεζμπολάχ, η δική μου τοποθέτηση αφορά στο ότι πρόκειται για εισηγητικό στάδιο ενός ευρύτερου πλάνου, που φοβάμαι ότι θα έχει μεσοπρόθεσμες (σε ορίζοντα 5-7ετίας) συνέπειες πολύ ευρύτερες από μία τοπική διένεξη. Η έντονη αντιπαράθεση ανάμεσα στο Μουσουλμανικό κόσμο αφενός και το Αμερικανοϊσραηλινό (Σιωνιστικό για κάποιους) στρατόπεδο δεν περιορίζεται στα στενά πλαίσια της αραβοϊσραηλινής διένεξης. Κατά τη γνώμη μου ανέρχεται σε επίπεδα παγκόσμια και αφορά τις αναταράξεις που επιφέρει ο επαναπροσδιορισμός των οικονομικών ισορροπιών, που επέφερε η είσοδος της Κίνας στον Π.Ο.Ε., αλλά και η διεκδίκηση τόσο της Ρωσίας, όσο και των "Ασιατικών Τίγρεων" να αποτελέσουν τους επόμενους πόλους ισχύος στον οικουμενικό γεωστρατηγικό χάρτη. Οι επιθέσεις σε Αφγανιστάν, Ιράκ, Χεζμπολάχ και (σύντομα, φοβάμαι) Συρία αποτελούν την πρώιμη αντίδραση της (στρατιωτικής ΚΑΙ ΜΟΝΟ) υπερδύναμης στο ενδεχόμενο δημιουργίας Οικονομικού Άξονα Ρωσίας-Κίνας-Ιράν, που θα εκφράζεται διαμέσου του υπό σχεδιασμό Χρηματιστηρίου Ενεργείας, στο οποίο οι συναλλαγές εμπορευμάτων (και ειδικά πετρελαίου και φυσικού αερίου, που παρουσιάζονται αυτή τη στιγμή ως οι - ντε και καλά - μοναδικές πηγές) ΔΕ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΣΕ ΔΟΛΛΑΡΙΑ.
Για οποιονδήποτε γνωρίζει τα βασικά για τις εξελίξεις στη διεθνή οικονομική, για οποιονδήποτε οι όροι "Μπρέτον Γουντς", "δολάριο ως αποθεματικό νόμισμα", "Χρυσός Κανόνας" κτλ. έχουν συγκεκριμένη έννοια, για όσους αντιλαμβάνονται έστω και στο ελάχιστο τη δυναμική των πληθυσμών στην παγκόσμια κατανάλωση (και φυσικά παραγωγή και εμπορία), η είσοδος της Κίνας στον Π.Ο.Ε. σε συνδυασμό με την πτώση του Ανατολικού Μπλοκ λίγα χρόνια νωρίτερα θα λένε πολλά. Το ενδεχόμενο ουσιαστικής (έστω και χωρίς τυπική συμφωνία) επαναχάραξης της παγκόσμιας οικονομίας και της απεξάρτησης του διεθνούς εμπορίου από την ασφυκτική μέγγενη του δολαρίου, σε συνδυασμό με τη συνεπαγόμενη αδυναμία των Η.Π.Α. να χρηματοδοτήσουν τα ελλείμματά τους (Δίδυμοι Πύργοι ελλειμμάτων σύμφωνα με την ορολογία μου), ωθούν την υπερδύναμη στο μόνο δρόμο που της απομένει, προκειμένου να διεκδικήσει (πιθανότατα ανεπιτυχώς, αλλά με βέβαια καταστροφικά, ανθρωπιστικώς, αποτελέσματα) τη συνέχιση της ηγεμονίας της : στρατιωτικές επεμβάσεις σε όλο το μουσουλμανικό κόσμο με στόχο την αποτροπή της απεξάρτησης του από τα "Αμερικανοαραβικά" (πετροδολαριακά) συμφέροντα και ταυτόχρονη προσπάθεια (εμείς φυσικά δεν το γνωρίζουμε) ανάπτυξης εναλλακτικών πηγών ενέργειας (βλέπε υδρογόνο και πυρηνική ενέργεια) προς στήριξη της εγχώριας των οικονομίας.
Στην αντίπερα όχθη, η υφέρπουσα «πληθυσμιακή» δυναμική της Κίνας σε συνδυασμό με το ρωσικό απωθημένο εξουσίας (που ενισχύεται και από την – κατά τη γνώμη μου – ανεπαρκώς αξιολογημένη στρατιωτική και τεχνολογική ισχύ της Ρωσίας), αποτελούν ένα παράγοντα απαιτήσεων, που κανείς δεν μπορεί να παραγνωρίζει. Η συγκυριακή ταύτιση συμφερόντων της άτυπης Σινορωσικής «συμμαχίας» με το Ιρανικό καθεστώς, άπαξ και επιβεβαιωθεί φανερά στην πράξη με κάποιας μορφής αμυντική συμφωνία, δημιουργεί μία νέα Υπερδύναμη που θα διεκδικήσει τα πρωτεία στον οικονομικό και θα υπερασπίσει αποφασιστικά τις θέσεις της στο στρατιωτικό επίπεδο, σε κάθε περίπτωση επέμβασης.
Για το λόγο αυτό πιστεύω ότι επιδερμικές τοποθετήσεις άνευ επαρκούς επιχειρηματολογίας (βλέπε άρθρο κου. Ανδριανόπουλου) για το «δίκαιο» των μεν ή των δε, στερούνται κάθε βάσης και δεν αποτελούν αντικείμενο σοβαρής κριτικής.
Όσον αφορά στο θέμα του νεοφιλελευθερισμού, μου είναι αδύνατον να το προσεγγίσω με τη στενή έννοια της «απελευθέρωσης των αγορών», απεκδύοντας το εκ του μανδύα των κοινωνικών ανατροπών και των συγκρούσεων που αυτές προμηνύονται. Το σύστημα της «ελεύθερης οικονομίας», όπως θέλει να λέγεται, το οποίο ωθεί τον ανταγωνισμό σε φαινόμενα συγκέντρωσης, φαίνεται να πλησιάζει στην αποκορύφωσή του, με την υπογραφή της ληξιαρχικής πράξης θανάτου του από τους ίδιους τους εμπνευστές του, οι οποίοι εξακολουθούν, υπό το προαναφερθέν καθεστώς του αποθεματικού νομίσματος, να δημιουργούν βασικές μακροοικονομικές ανισορροπίες, βασισμένες αφενός στη ροή χρήματος που δεν έχει αντίκρισμα στην άλλη πλευρά της εξίσωσης (έκδοση χρήματος από την Κεντρική Τράπεζα των Η.Π.Α. χωρίς την ύπαρξη – κατάθεση αντίστοιχης αξίας στο Παγκόσμιο Αποθετήριο και είσοδός του στην αγορά), με αποτέλεσμα την ενίσχυση της ενεργού ζήτησης σε βάρος της πραγματικής προσφοράς (παγκόσμιος πληθωρισμός, ελλείμματα) και αφετέρου στην αδυναμία διαχειρίσεως - διαχύσεως της προσφοράς, με αποτέλεσμα την ταυτόχρονη ύπαρξη στα πλαίσια της παγκόσμιας οικονομίας φαινομένων άκρατου υπερκαταναλωτισμού και απορίας στο λεγόμενο Τρίτο Κόσμο. Η αέναη υπερ-χρήση των παραγωγικών πόρων, κυρίως των πρωτογενών (περιβάλλον – εργασία) οδηγεί την υφήλιο σε έντονες κλιματολογικές – περιβαλλοντικές αλλαγές από τη μία πλευρά και σε πλείστα φαινόμενα κοινωνικής και ιατρικής παθογένειας από την άλλη. Τέλος, η, από καταβολής καπιταλισμού προσδιορισμένη, «χάρτα» οικονομικής ανάπτυξης και ευημερίας, μοιραία οδηγεί τα περιθωριοποιημένα κράτη είτε στο φανατισμό (στις περιπτώσεις των Μουσουλμανικών κρατών), είτε στη στρατηγική αντίδραση και τις συμμαχίες, περιφερειακές ή ευρύτερες, όπου οι συνθήκες το επιτρέπουν (Ρωσία-Κίνα, Κούβα-Βενεζουέλα-Βραζιλία κλπ.).
Αυτά τα ολίγα προς το παρόν και ελπίζω να σας κούρασα επαρκώς. Σύστασή μου; Μη σπεύδουμε να υποστηρίξουμε θέσεις και απόψεις ευρύτερου πολιτικού και γεωστρατηγικού ενδιαφέροντος, καθώς δε γνωρίζουμε αν ταυτίζονται με τα εθνικά μας συμφέροντα. Προσωπικά, πάσα προσέγγιση απέναντι σε οποιαδήποτε διαμάχη την πραγματοποιώ ΠΑΝΤΑ υπό το πρίσμα του ανθρωπισμού και των λαϊκών δικαιωμάτων και με το όραμα μίας ΓΗΣ των ΛΑΩΝ (που ποτέ δε θα πραγματωθεί ατυχώς). Σας προτείνω να κάνετε το ίδιο…
Φιλικά
Κωστάκης
(20/9/2006)
|
|
Thomas S:
Όπως έχω αναφέρει και παλιότερα, μακριά από μένα ο δογματισμοί του τύπου "οι Αμερικάνοι φταίνε για όλα" ή "οι τρομοκτάτες είναι λαϊκοί ήρωες της αντίστασης κατά των ισχυρών",κλπ. Άλλωστε, έτυχε να είμαι στο Κάϊρο της Αιγύπτου την αποφράδα 19η Απριλίου 1996, όταν κάποιοι τέτοιοι αντιστασιακοί, άνοιξαν αδιακρίτως πυρ εναντίον Ελλήνων τουριστών - εκδρομέων, σκοτώνοντας 17 και τραυματίζοντας 15 εξ αυτών, επειδή τους πέρασαν για... Ισραηλινούς. Το άρθρο του Ανδριανόπουλου είναι κατακριτέο μεταξύ άλλων α. διότι εναρμονίζεται (εμμέσως και αμέσως) πλήρως με την λογική της ανταπόδοσης και των αντιποίνων - βάρβαρη λογική και β. διότι εκφράζει κρίσεις και απόψεις, λες και το Ισραήλ βρίσκεται νεογέννητο, χωρίς αμαυρωμένο παρελθόν, στην ημέρα Νο1 της γεωγραφικής, πολιτικής και στρατιωτικής του δημιουργίας και δράσης. Για το που οδηγεί αυτός ο ύπουλος συλλογισμός, παραπέμπω σε νέο χθεσινό (18/9/2006) άρθρο του ιδίου, με τίτλο "Γιατί όχι νεοφιλελεύθεροι;" (http://www.capital.gr/articles.asp?showlist=0&catid=4&id=161853&expand=1). Είναι προφανές ότι πρόκειται για μια ιδεολογική συζήτηση που καλό είναι να αρχίσει. Όχι επί των τετριμμένων αριστερός - δεξιός - κεντρώος,κλπ. Επί της ΝΕΑΣ ιδεολογίας που ζητάμε να μας οδηγήσει, στον 21ο αιώνα.
Όσο για το Ισραήλ, αυτό καθεαυτό, σύντομα - ελπίζω - θα προσπαθήσω να καταδείξω τι ακριβώς εννοώ. "Εμπεριστατωμένα".
Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον - και τα σχόλια. (19/9/2006)
|
|
|
skotro:
Διάβασα το άρθρο του Ανδριανόπουλο πάντως και το βρίσκω να στέκεται μια χαρά. Το ότι οι Αμερικανοί και οι Βρετανοί υποστηρίζουν το Ισραήλ δε σημαίνει αυτομάτως ότι το εν λόγω κράτος στερείται του δικαιώματος της άμυνας. Νομίζω ότι είναι εύκολο να τα λέμε εμείς αυτά. Αυτοί όμως ζουν με πυραύλους να πέφτουν κυριολεκτικά στην αυλή τους. Όταν έχουν και τις αποφάσεις του ΟΗΕ υπέρ τους, είναι λογικό να αγριεύουν. (19/9/2006)
|
|
|
skotro:
Θωμά, αφού σε συγχαρώ για την όπως πάντα εμπεριστατωμένη ανάλυση, θα ήθελα να θέσω υπόψη εσού και των άλλων επισκεπτών την εναλλακτική θεωρία περί της 9/11/01, η οποία φαίνεται ότι κερδίζει πόντους. Δείτε σχετικό άρθρο (19/9/2006)
|
|
|
minaggizete:
απίστευτο άρθρο Θωμά! εύγε, που κατάφερες να μαζέψεις όλα τα αναφερόμενα. Τι παραπάνω να πω εγώ; θα επικεντρωθώ μόνο σε μια λεπτομέρεια, ό,τι αφορά στη διατροφή όλου του πλανήτη. Είναι τραγικό να βλέπεις στις παραλίες το καλοκαίρι παιδάκια 5-6 ετών να μην μπορούν να τρέξουν και να παίξουν από το πάχος, να πάσχουν από χοληστερίνη σε αυτή την ηλικία και οι γονείς από δίπλα να βιώνουν μια αντίστοιχη κατάσταση πάχους και συνεχούς δίαιτας και αλλού να μην έχουν ούτε να πιούνε νερό. Τα τρόφιμα που καταναλώνονται αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη (υπολογισμένα μέσα μόνο τα φυσιολογικά/βιολογικά και όχι μεταλλαγμένα και επίσης υπολογισμένα μέσα και όλα αυτά που πετιώνται από κάθε σπίτι γιατί δεν φαγώθηκαν/περίσσεψαν) αρκούν για να θρέψουν Ευρώπη και Αφρική μαζί! και οι Αμερικάνοι μας πουλάνε το παραμύθι του "πάρτε μεταλλαγμένα τρόφιμα, δεν παθαίνετε απολύτως τίποτε, είναι υγιεινά και πάνω από όλα βοηθάτε στην ανάπτυξη παραγωγής για τη διατροφή των υποσιτισμένων"..... να γελάσω τώρα;;; μα γελάω τόσο πολύ που έφτασα να κλαίω!!! (13/9/2006)
|
|