ευρετήριο ποιημάτωνεπόμενο
ΝΥΓΜΑ #3 - 19 Δεκεμβρίου 1994

 

Ξενύχτι

 

Ο πυρετός ανεβαίνει στη θολή ατμόσφαιρα

της κάμαρας.

Χαλύβδινο δικτύωμα να σφίγγει τους λαιμούς

- ήταν αόρατα ηνία που κινούσε

ηδονικά, επίμονα ο Cremona,

βασανιστής.

Κι’ απ’ έξω η άνοιξη να πνίγεται στη σκέψη.

(Ηταν που την κρατούσαν

τα φατνώματα

επίμονα αιχμάλωτη.)

Καφέδες σάρκαζαν

- αμέτρητοι -

στα στριμωγμένα αποτσίγαρα.

Τροχοί, φορεία, τροχιές, κομβοελάσματα,

δοκάρια, κινητήρες,

σαδιστικά ζητάνε έλεγχο σε αντοχή.

Η μουσική να συντροφεύει ασταμάτητα

ακοές αδιάφορες.

Ηταν ωστόσο απαραίτητη.

Μελάνια, γραμμοσύρτες, διαφανή, μιλλιμετρέ,

τα DIN, τα HUETTE, τα TABELLENBUCH,

διαβήτες, τρίγωνα, κανόνες λογαριθμικοί,

πιασμένοι απ’ το σωρό,

ανέβαιναν ψηλά - φορτίο βαρύ

για μιά γερανογέφυρα.

Και τα μυαλά δουλεύουν ασταμάτητα

- είναι μακρυά το τέλος.

Νύχτα, νύχτα.

Ομίχλη στην ατμόσφαιρα

- και στα μυαλά.

Ξεσπάσματα με γέλια νευρικά,

βρισιές, λιγάκι ύπνος,

- πηγές για δύναμη.

Κι’ οι κόλλες να γεμίζουν συνεχώς,

ατέλειωτες.

Εστησε το τραγούδι του,

απότομα απαιτητικός

κι ο Ritter.

Νέες βρισιές. Κουράγιο.

Νύχτα.

Σκουριά αρχίνησε να πέφτει στα μυαλά.

Οι διαιρέσεις κι οι προσθέσεις

στήσαν χορό αρρωστημένο.

Σεξ.

Ηρθε και μπήκε στο σωρό με τις ιδέες

- απρόσκλητο, ευπρόσδεκτο, κουραστικό.

Γερανογέφυρα και σεξ.

Θέμα για τραγωδία.

Χρόνος : η νύχτα.

Hθοποιοί : οι κουρασμένες σκέψεις.

K.M., Μάϊος 1965

(Διπλ. Μ-Η, 1965)