Το παλιό rock ξαναζεί

Είναι Σαββατόβραδο και όλοι λίγο-πολύ αφήνουμε τις εστίες μας, για να διασκεδάσουμε σε κάποια disco ή bar ή κάποιο φιλικό σπίτι. Διάφορα είδη μουσικής παρελαύνουν από τα αυτιά μας και, πάνω στο φόρτε της διασκέδασης, κάνουν την παρουσία τους τα γνώριμα rock κομμάτια: Should I stay or should I go, Satisfaction, Route 66, Jailhouse rock, Cocaine, κ.α.

Μία σύντομη αναδρομή στην ιστορία, μέσα από τα πικάπ του d.j. Εκείνη τη στιγμή, τί είναι αυτό που μας έρχεται πρώτα στο μυαλό; Αναπάντητο ερώτημα.Το σίγουρο όμως είναι ότι μία ασυγκράτητη ευφορία πλημμυρίζει όλους. Γιατί τώρα είναι η ώρα του rock.

Αυτή η μουσική τραγουδιέται από όλους και θα συνεχίσει να τραγουδιέται, γιατί οι ρίζες της -rock του 60- αναπτύχθηκαν κάτω από δύσκολες κοινωνικές, ηθικές και υλικές συνθήκες. Οι μουσικοί ζωσμένοι μία ovation ή telecaster κιθάρα, ένα μπάσο, έχοντας πλάι τους έναν ενισχυτή δύσχρηστο και λειτουργικά ασύμφορο και δύο κομμάτια τύμπανα , εξέφραζαν μέσα από εκείνες τις κωμικές, για σήμερα, συνθήκες τα συναισθήματα τους.

Μία έντονη αίσθηση πρωτόγονης ομορφιάς δημιουργούταν σε εκείνους που την άκουγαν, κυρίως στη νεολαία.

Κάποτε όλα προχώρησαν. Οι μουσικοί έγιναν καλύτεροι και αρτιότεροι, τα μηχανήματα εξελίχθηκαν, τα τραγούδια δεν γράφονταν πλέον μόνο για εφηβικούς έρωτες αλλά εξέφραζαν τις επιθυμίες, την οργή, την ανησυχία των νέων για τον κόσμο.

Μάκρυναν τα μαλλιά, πιο καυστικοί έγιναν οι στίχοι και μετά ήρθε η ωρίμανση. Ένα rock πιο γεμάτο σε ήχο αλλά και πιο εξασθενημένο σε μήνυμα, στίχο, χωρίς τη νεανική ορμή. Και τώρα, αχώριστος σύντροφος του μεσήλικου πια rock, το marketing. Αυτός ο καταλύτης που όλα τα ζυμώνει και κυριαρχεί πάνω σε όλα και όλους. Το marketing είναι ο image-maker ενός κουρασμένου από το πείσμα των καιρών επαναστάτη. Του δείχνει πώς να περπατάει, να φέρεται, να μιλά, τι μουσική να γράφει...

Όχι. Αυτό που ήταν το παλιό rock είναι το πάθος της ζωής, η ορμή την οποία κάθε νέος αισθάνεται. Κι όταν ωριμάσει αναπολεί τα χρόνια της νιότης του. Μίας νιότης που συγκλόνισε τον κόσμο και που ζει μονάχα στις καρδιές αυτών οι οποίοι την έζησαν ή όσων τη γνώρισαν πρόσφατα.

Τώρα εκείνο, ένας σεβαστός πατέρας, θα εμπνέει με την πείρα της ταραγμένης δικής του πορείας την πορεία των νέων ρευμάτων, των συνεχιστών του, των παιδιών του.

Γιάννης Καμπουρόπουλος

Σπουδαστής Ηχολήπτης