ΝΥΓΜΑ #3 - 19 Δεκεμβρίου 1994

 

Σχόλιο...

 

Κάποια Τρίτη, που δεν διέφερε από τις υπόλοιπες, κατεβαίνοντας στην Πατησίων για να παρακολουθήσω ένα μάθημα στο Πολυτεχνείο, είδα τους τοίχους γεμάτους αφίσες της ΠΑΣΠ οι οποίες αναφέρονταν στη Βοσνία. Σταμάτησα, τις διάβασα και είπα : "Μπράβο τους, έκαναν κάτι καλό επιτέλους!".

Κατά τη γνώμη μου, δεν έχει σημασία ποιος κόλλησε αυτές τις αφίσες, αλλά η πράξη, η οποία είναι σύμφωνη με το πνεύμα των αγίων ημερών που πλησιάζουν. Ευτυχώς ή δυστυχώς, οι άλλες φοιτητικές "κομματικές" παρατάξεις κάποτε είχαν κάνει κι αυτές παρόμοιες ενέργειες. Κάτι μου θυμίζει για την τροφή που την αναμασάμε διαρκώς. Τελοσπάντων, ας μην συνεχίσω με καυστικά σχόλια, γιατί θα "στεναχωρήσω" μερικούς.

Η όλη υπόθεση δεν είναι να βρει ο ’η Βασίλης τα Παιδιά της Βοσνίας, αλλά να τα βρουν και οι άλλοι άγιοι, σε άλλες εποχές, σε άλλους χρόνους. Και όχι μόνο οι άγιοι, αλλά και όλα αυτά τα ζώα που αποκαλούνται άνθρωποι. Τα λέω ζώα γιατί αυτός ο χαρακτηρισμός τους αρμόζει. Ελπίζω στο μέλλον να υπάρξουν παρόμοιες πρωτοβουλίες από όλους, και όχι από λίγους. Εξάλλου, πρέπει να θυμίσω και το περίφημο σλόγκαν: "Θέλουμε λίγα από πολλούς, όχι πολλά από λίγους", κάπου το έχω ξανακούσει αυτό.

Τελειώνοντας, θα ήθελα να σχολιάσω ότι και οι υπόλοιπες παρατάξεις, όπως και όλοι όσοι δεν υπάγονται σε αυτές, καλό θα ήταν να ενισχύουν τέτοιου είδους προσπάθειες, για να μπορούμε κάποια στιγμή να αποκαλούμαστε άνθρωποι.

Σαράντης Βασίλειος