ΝΥΓΜΑ #14 - 8 Δεκεμβρίου 1995

 

Φοιτητικός συνδικαλισμός ώρα μηδέν

Το παράδειγμα του τμήματος Ηλεκτρολόγων

 

Η πρόσφατη Γενική Συνέλευση του τμήματος Ηλεκτρολόγων κατέδειξε κατά τρόπο πλήρη και παραστατικό τα τραγικά αδιέξοδα του κομματικού συνδικαλισμού και των θλιβερών λειτουργών του. Άλλη μία ευκαιρία να συζητηθούν εις βάθος τα πραγματικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμεως φοιτητές και αυριανοί μηχανικοί χάθηκε στο τέλμα της άγονης και άνευ αρχών αντιπαράθεσης μίας μερίδας συναδέλφων που αρέσκεται να μιλάει εξ' ονόματός μας και να ενεργεί απροκάλυπτα εις βάρος μας.

Χαρακτηριστική είναι η εμμονή που επέδειξαν κάποιες παρατάξεις στην ξεχωριστή ψήφιση "πλαισίων" δράσης αντί της εξέτασης από τη Γενική Συνέλευση των εναλλακτικών προτάσεων που υπήρχαν για κάθε ένα ζήτημα. Για τους φοιτητοπατέρες κάθε ψήφος έπρεπε να έχει κομματική ταυτότητα, κάθε κουκί θα έπρεπε να προσμετράται και να ενθυλακώνεται σε κάποιο σακούλι. Η προφανής -και καθ' όλα θετική- σύγκλιση θέσεων μεταξύ των παρατάξεων έπρεπε να αποκρυφτεί μέσα στην αχλή της κομματικής διαίρεσης και του φανατισμού. Απέδειξαν έτσι ότι αδυνατούν να στοιχιστούν πίσω από θέσεις και αρχές, ότι μόνη σημαία που υπηρετούν είναι η κομματική. Φωνή τους, η φωνή του κυρίου τους, του καθοδηγητή τους...

Εκτός των άλλων, οι παρατάξεις και οι εκπρόσωποί τους φαίνεται πως έχουν μάλλον κακή άποψη για τη νοημοσύνη ημών των υπολοίπων. Άγγελοι-εξάγγελοι οι εκπρόσωποι της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, συνεπείς στο δρόμο των πλουσιοπάροχων προσφορών σαν να επρόκειτο για τηλεπαιχνίδι, καλλώπισαν το δικό τους "πλαίσιο" με την πρόταση: "Δωρεάν συγκοινωνίες". Τον τρόπο με τον οποίο ο ιδιωτικός φορέας συγκοινωνιών, που το κόμμα τους προτείνει, θα αντέξει το κόστος της παροχής δωρεάν υπηρεσιών σε χιλιάδες φοιτητές, δεν τον εξήγησαν. Έτσι έφτασαν στο σημείο να προτείνουν τη διακοπή της καθολικής δωρεάν διανομής συγγραμμάτων, αλλά την έναρξη της δωρεάν μεταφοράς των φοιτητών: ο ορισμός του τραγέλαφου με ακρίβεια ακαδημαϊκού λεξικού. Εκ των υστέρων, σωφρονέστερος εκπρόσωπος της ΔΑΠ τροποποίησε την πρόταση προσθέτοντας ότι η απαίτηση δωρεάν εισιτηρίου θα αφορά μόνο τους φοιτητές του ΕΜΠ, οι οποίοι ως εξυπνότεροι από τους άλλους δικαιούνται το προνόμιο: προσεγγίζουμε έτσι τον ορισμό της πιο ευτελούς δημαγωγίας.

Βέβαια στο πεδίο της δημαγωγίας έχουν όλοι δώσει επιτυχείς εξετάσεις. Επί παραδείγματι, η ΠΑΣΠ επέλεξε το ζήτημα του ωραρίου των νυχτερινών κέντρων για να ξιφουλκήσει με τον κηδεμόνα της. Φαίνεται ότι θεωρούν τη μέχρι πρωίας παραμονή μας σε μπαρ και σκυλάδικα ως καθοριστικό παράγοντα διαμόρφωσης του σοσιαλιστικού μας ήθους -αν γνωρίζουν τη λέξη σοσιαλιστικό και τη λέξη ήθος. Οι δε Νέοι Ορίζοντες, με σύμβολο τα βελάκια που κλίνουν εντόνως προς τα δεξιά, μοιάζουν να συμμετέχουν μαζί με τη ΔΑΠ σε ένα πλειοδοτικό διαγωνισμό για το προτεινόμενο ποσοστό του εκπαιδευτικού προϋπολογισμού επί του ΑΕΠ. 5% δίνει η ΔΑΠ, 6% οι Ορίζοντες. Κάθε άλλη προσφορά δεκτή...

Οι εκπρόσωποι των παντοειδών "αριστερών" οργανώσεων επέδειξαν την προσβλητικότερη στάση έναντι της Γενικής Συνέλευσης. Φαίνεται να πιστεύουν ότι η "δράση" τους τούς δίνει το δικαίωμα να γίνονται τιμητές των υπολοίπων ή ακόμα και χυδαίοι υβριστές. Μάλιστα, όταν σε μία ψηφοφορία με ανάταση χειρός διεφάνη η επικράτηση της άποψης ότι έπρεπε να καταληφθεί η σχολή, προχώρησαν σε αναίσχυντη επίδειξη αισχρών χειρονομιών προς τους συναδέλφους τους και σε συνθήματα με γηπεδικό ύφος. Τα συνθήματα ανταπέδωσαν με αξιοπρόσεκτη χουλιγκανική ευσυνειδησία εκπρόσωποι της ΔΑΠ μετά την τελική ψηφοφορία που απέρριψε το αίτημα της κατάληψης.

Στις τάξεις των λεγόμενων αριστερών οργανώσεων υπάρχουν και παλαίμαχοι φοιτητές που προσέρχονται στις συνελεύσεις με τη νοοτροπία του πάτρωνα. Αρέσκονται να εκφωνούν με σπαστά ελληνικά αλλά σοβαρό ύφος λόγους των οποίων το επίπεδο κυμαίνεται από την κοινοτοπία έως την πιο απίστευτη κενολογία. Έχουν μετατραπεί σε επαγγελματίες του είδους, που αποξενωμένοι από την πραγματικότητα της σχολής ζουν στο δικό τους κόσμο. Ίσως δεν έχει νόημα να θυμίσω σε ώτα μη ακουόντων τη φράση του Νίκου Πουλαντζά για την Αριστερά και τη Δημοκρατία. Καλώ όμως καθένα εκπρόσωπο αυτών των οργανώσεων να αναλογιστεί κατά πόσο μπορεί να συμπορεύεται η αγωνιστική στάση για ένα καλύτερο αύριο με την αρχή της ήσσονος προσπάθειας, πώς μπορεί κάποιος να είναι επαγγελματίας αγωνιστής και ανιδιοτελής ή αξιόπιστος ταυτόχρονα. Βόλεμα υπάρχει και στο περιθώριο.

Υψώνω τίμια φωνή διαμαρτυρίας για τον εκφυλισμό της συνδικαλιστικής μας δράσης σε ιλαροτραγωδία διαρκείας. Τα άτομα που χειρονομώντας ή βρίζοντας, ασχημονώντας ή λαϊκίζοντας, περιφέρουν την προσωπική τους απαξία στην κοινή θέα διασύρουν τον υψηλό θεσμό του φοιτητικού κινήματος. Το κίνημα αυτό θα παραμένει καταδικασμένο σε αργό θάνατο όσο οι εκπρόσωποί του είναι φερέφωνα εξωπανεπιστημιακών κέντρων. Απευθύνω την ακόλουθη αφελή έκκληση σε όσους χειρονόμησαν εναντίον συναδέλφων τους ή εξύβρισαν σκαιά συναδέλφους τους ή δημαγώγησαν μέχρι αηδίας ή φώναξαν συνθήματα σαν να βρίσκονταν σε εξέδρα γηπέδου και όχι σε πανεπιστημιακό αμφιθέατρο κατά την τελευταία Γενική Συνέλευση: Να ζητήσουν δημόσια και ταπεινά συγγνώμη από όλους μας για την απρεπή στάση που υιοθέτησαν. Η γηπεδοποίηση ενός αμφιθεάτρου και η υποτίμηση της νοημοσύνης ανθρώπων που αν μη τι άλλο έχουν με κόπο και θυσίες βρεθεί στο Πολυτεχνείο είναι απαράδεκτη. Ο διασυρμός των θεσμών που εκπροσωπούν έχει φτάσει στο μη περαιτέρω.

Προτείνω σε όλες τις παρατάξεις την αυτοδιάλυσή τους. Οι επόμενες εκλογές να γίνουν με ενιαίο ψηφοδέλτιο, ανεξάρτητων υποψηφιοτήτων. Η συσπείρωση των φοιτητών πρέπει να γίνεται γύρω από ιδέες και προτάσεις που δε θα είναι παρασκευάσματα κομματικών γραφειοκρατών και διαφημιστικών εταιριών για κατανάλωση από το φοιτητόκοσμο. Δεν είμαστε μάζα που επιζητά τα ψίχουλα κάποιας γραφειοκρατίας, ούτε πειναλέοι που επιζητούν την εύνοια του κομματάρχη. Αρνούμαστε να γεράσουμε πρόωρα, να περιορίσουμε τη φαντασία μας στα στενά όρια των φυλλαδίων που δεν ξέρουμε πού και από ποιούς συντάσσονται, πού και από ποιούς τυπώνονται.

Αν κάποιοι συνάδελφοι επιθυμούν να προικίσουν το μητρώο του κομματικού τους πατριωτισμού στους πανεπιστημιακούς χώρους, πρέπει να γνωρίζουν ότι υπάρχουν και όρια στην διακωμώδηση των συλλογικών φοιτητικών οργάνων. Ελπίζω ότι η πρόωρη γήρανση που χαρακτηρίζει τους κομματικοδίαιτους συνδικαλιστές με συμπτώματα την απολίθωση του λόγου τους και το νοσηρό φανατισμό που συναντάται σε "θύρες" οπαδών δεν έχει πλήξει το κύριο σώμα των φοιτητών.

Τούτα τα κακώς κείμενα υπάρχουν και παραμένουν με ευθύνη καθενός από εμάς. Οι περισσότεροι προτιμούμε άοκνα να φροντίζουμε το τεχνοκρατικό μας πρόσωπο, την ίδια ώρα που ως πολίτες με δικαιώματα και υποχρεώσεις φθίνουμε. Με φορμόλη τη δική μας αδιαφορία διατηρείται το πτώμα του κομματικού συνδικαλισμού. Με τη συμμετοχή μας μπορούμε να διασφαλίσουμε την εύρυθμη λειτουργία των συλλογικών μας οργάνων και να κατακτήσουμε την αντιπροσωπευτικότητα και την αποτελεσματικότητά τους.

Κωνσταντίνος Σαρρής

4ο έτος Ηλ/γων Μηχ/κών & Μηχ/κών Η/Υ, Ε.Μ.Π.