ΕΛ.ΑΣ. μη μας πονάς

Για μία ακόμη φορά η ΕΛ.ΑΣ φανέρωσε το πραγματικό της πρόσωπο με την απροκάλυπτη και άλογη (αν όχι άνανδρη) επίθεση στο καταυλισμό των τσιγγάνων στη περιοχή του Ασπρόπυργου. Πιο συγκεκριμένα οι ψωμωμένοι ΕΚΑΜίτες με τα αυτόματα στο χέρι σκόρπισαν όχι μόνο τον τρόμο αλλά και σφαλιάρες στην "καλοπροαίρετη" προσπάθεια τους για τον εντοπισμό των βιαστών.

Σίγουρα, η επίθεση αυτή δεν ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό αλλά η συνέχεια μιας πολιτικής εκφοβισμού και καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ο ξυλοδαρμός των συνταξιούχων και των υπαλλήλων της ΝΑΥΣΗ, η χωρίς λόγο προσαγωγή και ανάκριση (3ου βαθμού) στην Ασφάλεια περαστικών από την πλατεία Εξαρχείων, ακόμη και φοιτητών, σε συνδυασμό με την παραπάνω περίπτωση αποδεικνύουν το "κοινωνικό" έργο της αστυνομίας.

Φυσικά, πρέπει να ειπωθεί ότι οι αστυνομικοί είναι πειθήνια όργανα των ανωτέρων τους και των συμφερόντων που αυτοί εκπροσωπούν και επομένως δεν έχουν πλήρη ευθύνη για τις πράξεις τους. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι είναι άμοιροι ευθυνών, αφού γνωρίζουν εκ των προτέρων τις απαιτήσεις του επαγγέλματός τους.

Με αφορμή τα παραπάνω, είναι καιρός να συνειδητοποιήσουμε πως είναι αδύνατο να αναπτυχθεί η ελεύθερη σκέψη και διακίνηση ιδεών σε οποιοδήποτε κοινωνικό χώρο με έντονη την παρουσία των δυνάμεων καταστολής και όσο συντομότερα αντιδράσουμε τόσο το καλύτερο.