Πόρνες

Αν και λίγο περίεργο το θέμα, πάντα είχα την απορία αν μια πόρνη είναι μια ανήθικη, παλιογυναίκα ή αν τελικά προσφέρει έργο στη ανήθικη κοινωνία μας (κοινότυπο το τελευταίο).

Έστω λοιπόν ότι η πόρνη είναι μια παλιοπουτάνα, αηδιαστικό γύναιο, κατάπτυστη εγκληματίας. Είναι όμως λογικά, ηθικά και νομικά υπαρκτή η έννοια του ηθικού αυτουργού, του ατόμου που με oποιονδήποτε τρόπο ενισχύει ή οδηγεί τον εγκληματία στο έγκλημα. Δεν ξέρω τι προβλέπουν οι νόμοι, αλλά στο δικό μου μυαλό αυτός τελικά θα έπρεπε να την πληρώνει τη ζημιά, γιατί αυτός την ξεκίνησε, την οργάνωσε και εμμέσως (πλην σαφώς) την έκανε.

Τη στιγμή, δηλαδή, που ο κύριος του «ηθών» συλλαμβάνει την πόρνη ή τη στιγμή που, πάνω στις τσαντίλες μας, χρησιμοποιούμε το ουσιαστικό ως επίθετο (ίσα μωρή πόρνη) ουσιαστικά η πόρνη παίρνει στους ώμους της τις αμαρτίες πολλών :

• Του βαρύμαγκα μπαμπά, που δεν θέλει ο γιόκας του να βγάλει σπυράκια.

• Του βαρύμαγκα γιόκα, που ανακάλυψε ξαφνικά το πτηνό του, ο μπαμπάς έχει filmnet και η μαμά είναι συνέχεια σπίτι.

• Της φύσης, που δυστυχώς κάνει λάθη και δεν δίνει σε όλους τη μορφή ή το μυαλό που θα προσελκύσουν μια κοπέλα, ενώ ταυτόχρονα τα ένστικτα υπάρχουν δημιουργώντας πρόσθετα προβλήματα, μεγαλύτερα ψυχικά τραύματα και συμπλέγματα.

• Της κοινωνίας μας (της νοημοσύνης μας ουσιαστικά), που όχι μόνο ανέχεται αλλά ενισχύει (και τώρα και πάντα) την περιθωριοποίηση ολόκληρων ομάδων, τα μέλη των οποίων είναι σχεδόν καταδικασμένα να ζήσουν αναξιοπρεπώς, χωρίς ουσιαστική παιδεία, χωρίς δηλαδή να γίνει μια πρώτη ανάπτυξη του μυαλού σε βάρος αρχέγονων καταβολών. Εύκολα λοιπόν οδηγούνται κατευθείαν στο Μεταξουργείο και ως πελάτες αλλά και ως εργαζόμενοι.

• Της ψεύτικης ή παράλογης ηθικής. Είμαι δυστυχώς αρκετά ρομαντικός τύπος και διαφωνώ με την άποψη «πάμε στο bar για να πηδήξουμε». Τσαντίζομαι όμως όταν ακούω γιαγιάδες (που παντρεύτηκαν στα 16 τους) και μαμάδες (που και αυτές παντρεύτηκαν κάπου εκεί γύρω) να σκίζονται για την πολύτιμη παρθενιά της κόρης τους που σήμερα μπορεί να παντρευτεί στα 30 της. Και ‘συ τώρα γελάς και σκέφτεσαι ότι αυτά δεν λέγονται σήμερα. Λέγονται, απλά δεν εφαρμόζονται. Πριν μερικές δεκαετίες, όμως, η αρχή γινόταν στην κυρία με τα ροζ. Και όλοι ήταν χαρούμενοι που η κόρη δεν αμάρτησε. Είναι όμως υποκρισία να θεωρείς αμαρτωλό κάποιον και ταυτόχρονα να του φορτώνεις, με ήσυχη συνείδηση, αυτά που θεωρείς αμαρτίες.

Δεν προσπαθώ να δικαιολογήσω τίποτα και κανέναν. Απόψεις του τύπου «αμάρτησα για το παιδί μου» συχνά κρύβουν την αλήθεια. Ο καθένας έχει τις ευθύνες του για τις επιλογές του (άλλωστε και εμείς ηλεκτρολόγοι γίναμε) και δεν κάνει να τα φορτώνουμε όλα στην κοινωνία και στην κακή μας τύχη. Όμως πιστεύω ότι τελικά μια πόρνη είναι τόσο ανήθικη, όσο ανήθικος είναι ο πελάτης της.

Πηγαίνω μερικά συννεφάκια ψηλότερα στη φαντασία μου και βλέπω την ταμπελίτσα “Μαρία Χ : Πόρνη - Κοινωνική Λειτουργός”. Ένας άνθρωπος κακοποιημένος, με οποιονδήποτε τρόπο, είναι λογικό να τοποθετήσει ψηλά στη συνείδησή του οποιοδήποτε πρόσωπο του συμπαρασταθεί ή του προσφέρει, έστω και στιγμιαία, κάποια διέξοδο από τη μιζέρια του. Συχνά τέτοιοι άνθρωποι καταφεύγουν στο πληρωμένο σεξ και αν αντί για τη σκληροπετσωμένη επαγγελματία τους αντιμετώπιζε κάποια που επέλεξε το επάγγελμα επειδή το ήθελε ίσως και να υπήρχαν καλά αποτελέσματα. Πάντως, δεδομένου ότι τέτοιοι άνθρωποι μπορούν άνετα να καταλήξουν στα χέρια και στα γκλομπς των αστυνομικών, μια ’παιδαγωγική’ μέθοδο που σαφώς έχει αποτύχει, σίγουρα κάτι περισσότερο θα κέρδιζαν στην αγκαλιά μιας γυναίκας που θα είχε την όρεξη να τους βοηθήσει.

Πίσω στο έδαφος: Λόγω των συνθηκών εργασίας, πορνεία και υπόκοσμος πάνε μαζί και επειδή ο χώρος έχει χρήμα, κάθε αλλαγή είναι δύσκολη, εκτός αν κάποιος πείσει τους νταβατζήδες για το αντίθετο.

Πάντως είναι γελοίο να μας ενοχλούν οι πόρνες επειδή πηδιούνται και να ανεχόμαστε ’αξιοπρεπείς’ κόπανους που μας πηδάνε καθημερινά το μυαλό και την αξιοπρέπειά μας.

Γιώργος Βαρδούλιας

4ο έτος Ηλ/γων Μηχ/κών & Μηχ/κών Η.Υ. Ε.Μ.Π.