| Κείμενο |
Αρχικά,θα ήθελα να ευχαριστήσω τον θαυμαστή μου που ακούει στο όνομα (username)kosmar ο οποίος απάντησε το αυτονόητο,οτι δηλ.όλοι οι άντρες θέλουν εμένα!!!(Γκουχ,γκουχ!)
Λοιπόν,πέρα από αυτό...η προσωπική μου εμπειρία στο θέμα άντρες(δε θέλω σχόλια..)μου επιβάλλει να κάνω την εξής επισήμανση:κανένας άντρας δεν ξέρει τι θέλει μέχρι να το βρει..Τι εννοώ με αυτό?Οτι δεν ξεκινάνε έχοντας στο μυαλό τους ένα συγκεκριμένο πρότυπο γυναίκας(με εξαίρεση τον Διονύση που καλά θα κάνει να κατεβάσει λίγο τα standards του!),παρά ανάλογα με το τι θα βρεθεί στο δρόμο τους κρίνουν αν αυτό τους κάνει ή όχι.Έτσι βρίσκονται σε μια διαρκή αναζήτηση για κάτι ακόμα καλύτερο από αυτό που έχουν με αποτέλεσμα να μην το εκτιμούν κι όταν το χάνουν να χτυπιούνται για να το πάρουν πίσω.Καλά να πάθετε σκουλήκια!!!Ε,με συγχωρείτε,παραφέρθηκα..Τι έλεγα?Α,ναι οι άντρες δεν ξέρουν ποτέ τι ακριβώς θέλουν..
Εφόσον όμως με το καλό ερωτευτούν ή έστω ποθήσουν μια γυναίκα θέλουν όλοι λίγο ως πολύ τα ίδια.Έχουν διαρκώς μια ανάγκη επιβεβαίωσης ,φροντίδας(και προδέρμ)σε σημείο που να σου ξυπνούν μητρικά ένστικτα!Παράλληλα όμως θέλουν να νοιώθουν πως τα πάντα περνάνε από το χέρι τους,ακόμα κι αν γνωρίζουν πως καμία σημαντική απόφαση δεν είναι δυνατόν να παρθεί κατά αυτόν τον τρόπο.
Αυτό όμως που πραγματικά με εξαγριώνει είναι η αντίδραση τους στην προσπάθεια συζήτησης όταν αυτή αφορά στην ίδια τη σχέση..Λες κι είμαστε όλοι τηλεπαθητικοί και πρέπει να καταλαβαίνουμε ενστικτωδώς τις ανάγκες και τα θέλω των άλλων..Αυτά για τωρα..έπεται συνέχεια....
|
