| Κείμενο |
ποιος μας κρατά ;
Πετάμε τη ζεστασιά του κρεβατιού, απαρνιούμαστε τη μούχλα της καρέκλας , ξεχνάμε τις τόσες και τόσες δουλειές που έμειναν πίσω , κλοτσάμε τις σκοτούρες και τους βραχνάδες, αδιαφορούμε για τη στενοχώρια της εβδομάδας .
Έχουμε αργήσει . Το σακίδιο είναι έτοιμο , τα άρβηλα στη θέση τους , στο δρόμο κάποιος κουστουμαρισμένος κύριος με την αμπιγέ γραβάτα συνοδεύει την καθόλα περιποιημένη κυρία του για την εκκλησία .Μέσα από το διερευνητικό τους βλέμμα αλιεύω την άποψη : ΄΄ Η τρέλα δεν πάει στα βουνά ΄΄ |
