| Κείμενο |
Τρέχει ο λαγός του σκοτωμού μέσα στο δάσος, και ξαφνικά βλέπει το ελάφι αραχτό κάτω από ένα δέντρο να καπνίζει.
- Ρε, τι κάνεις εδώ, είσαι τρελός; Είμαστε μέσα στην φύση, στον καθαρό αέρα κι εσύ ρουφάς μαύρο ; Εμπρός! Σήκω να τρέξουμε παρέα να γυμναστούμε.
- Έχεις δίκιο, λέει το ελάφι, παρατάει τα τσιγαριλίκια και αρχίζει να τρέχει μαζί με τον λαγό. Εκεί που τρέχανε συναντούν την αλεπού να έχει πλακωθεί στην κοκαΐνη.
- Καλά ρε, λέει το ελάφι, είμαστε μέσα στο δάσος στον καθαρό αέρα κι εσύ σνιφάρεις κόκα; 'Ελα μαζί μας να τρέξουμε, να γυμναστούμε, να ανοίξουν τα πνευμόνια μας.
- Δίκιο έχετε ρε παιδιά, λέει και η αλεπού και αρχίζει να τρέχει μαζί με τους άλλους δύο. Λίγο πιο κάτω συναντούν τον λύκο που ετοιμαζόταν να χτυπήσει ηρωίνη.
- Καλά ρε, δεν ντρέπεσαι; Να είμαστε μέσα στην φύση, στον καθαρό αέρα και συ να τρυπιέσαι; του λέει η αλεπού. Άντε σήκω και έλα μαζί μας, να
τρέξουμε να γυμναστούμε, να ανοίξουν τα πνευμόνια μας.
Κι ο λύκος:
- Δεν με χέζετε πρωί - πρωί, λέω εγώ... Kάθε φορά που ο λαγός παίρνει ecstasy, εμείς θα τρέχουμε σαν μαλάκες μέσα στο δάσος;
|
