| Κείμενο |
Αγαπητέ Dr. Nygma,
είμαι ένα καλό (κατά γενική ομολογία) παιδάκι που δεν προκαλώ προβλήματα (λέμε τώρα) στον εργασιακό μου χώρο. Έχω όμως σοβαό ένα πρόβλημα. Υπάρχει ένα κοριτσάκι (άκι) που είναι σαν τα κρύα τα νερά (like the cold the waters). Είναι ψιλό, μελαχρινό, κορμάρα, με πράσινες ματάρες και κάθεται σε ένα γραφείο πολύ κοντά στο δικό μου. Φοράει όλο κάτι κολλητά παντελονάκια και κάτι κολλητά μπλουζάκια, περπατάει όλο νάζι και όλο χάρη και κοιτάζει με ένα πονηρό βλεμματάκι, άλλο να σου λέω και άλλο να βλέπεις… Τι να κάνω; Να το σφάξω στο γόνατο; Να το στριμώξω σε καμιά τουαλέτα; Να το σπάσω στο ξύλο; Να το χαρακώσω με λεπίδι και μετά να το περιλούσω με οινόπνευμα; Να το περιλούσω με βενζίνη και να το κάψω ζωντανό; Σε παρακαλώ καλέ μου Dr. Nygma βοήθησε με, είμαι σε απόγνωση. Πιστεύεις ότι αν το γυρίσω στα αγοράκια μπορεί να γιατρευτώ; Ήδη έβαψα τα μαλλιά μου ξανθά, είναι ένα καλό βήμα;
Απάντησέ μου!
Υ.Γ. πιστεύεις ότι η κατάστασή μου χρήζει ψυχιατρικής παρακολούθησης; Μπα ε;
|
