| Κείμενο |
Είναι πλέον περριτό να αναφερθώ στα γεγονότα της Νέας Υόρκης αφου 3 μέρες τώρα είναι το ΜΌΝΟ θέμα στην ΤV.Αυτό που θα ήθελα να επισημάνω έχει σχέση με τα "εσωτερικά" μας.Είδαμε όλοι μας τον Γ.Αραφάτ να καταδικάζει πολύ νωρίς την επίθεση των τρομοκρατών στις Η.Π.Α και ας είχε λόγους για το αντίθετο,είδαμε το σύννολο των Ευρωπαίων να δακρύζουν την ημέρα πένθους για το συμβάν,ΌΜΩΣ δεν είδαμε όχι βέβαια δάκρυα...άλλα ούτε έναν λόγο που θα καθιστούσε σαφές ότι το ΚΚΕ καταδικάζει την ενέργεια αυτή!"Ούτε γέλιο ,ούτε δάκρυ"αυτά ήταν τα λόγια τη Γ.Γ του κόμματος.Είναι δικαίωμα του καθενός να έχει τις απόψεις του ,εαν όχι απαραίτητη προϋπόθεση της δημοκρατίας.Οι θέσεις του ΚΚΕ για τις κυβερνήσεις των Η.Π.Α άλλωστε είναι γνωστές και απόλυτα σεβαστές όμως θεωρώ ότι:
1) είναι απαραίτητο να διαχωρίζουμε την όποια κυβέρνηση άπο τον λαό που εκπρωσοπεί(ειδίκα σε τετοιες παεριστάσεις),αφού δεν αντικατροπτιζει σαφώς της απόψεις και την εικόνα μιας κοινωνίας και
2)είναι ένα είδος συνεργείας προς την τρομοκρατική αυτή ενέργεια το να μην καταδικάζει κάποιος το έκγλημα αυτό.ΔΕΝ συμμερίζομαι απόψεις του τύπου ¨"ή με τις Η.Π.Α ή αντίπαλοί των Η.Π.Α",δεν χρειάζεται όμως να εξαντλεί ενα κόμμα τα πολιτικά του πιστέυω σε μια εθνική τραγωδία ΑΣΧΈΤΩΣ της εθνικότητας των θυμάτων.
Αλλη μια περίπτωση "υπερβάλλοντος ζήλου"επέδειξε άλλωστε και ο Αρχιεπίσκοπος ο οποίος ενώ είχε τόσα να πει για τους Σέρβους-θύματα των άναδρων και έγκληματίκων επιθέσεων του ΝΑΤΟ δεν του περρίσευε ΟΥΤΕ ΜΙΑ λέξη για τα χιλιάδες αθώα θύματα της Ν.Υ. Έμεινε έτσι και πάλι μακρυά απο την εικόνα του σεβάσμιου Ιεράρχη που όλοι θα θέλαμε να βλέπουμε άπο αυτόν.Αυτό όμως είναι μια άλλη "πικρή" ίστορία... |
