| Κείμενο |
Αγαπητέ φίλε Δούκα,
Έχεις γράψει πολλά καλά κι ενδιαφέροντα στο συγκεκριμένο σου κείμενο, αλλά εγώ θα σταθώ και θα σχολιάσω μόνο την τεελυταία σου παράγραφο, την οποία πραγματικά χαίρομαι να τη διαβάζω!
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!!!! Ένας ακόμα νέος άνθρωπος που συνειδητοποιεί ότι αν θέλουμε να υπερασπιζόμαστε σωστά τον Ελλαδικό Χώρο (στα σημερινά του τουλάχιστον πλαίσια) θα έπρεπε να ασχοληθούμε με την εγκατάλειψη της περιφέρειας, με τον συγκεντρωτισμό (πληθυσμιακό, οικονομικό, αλλά και διοικητικό), με τη συνεχιζόμενη ερήμωση των χωριών και των νησιών μας. Έχοντας επισκεφτεί αρκετά νησιά τα δύο τελευταία χρόνια, μπορώ να πω ότι ειλικρινά με θλίβει η λογική που επικρατεί, ότι τα νησιά αυτά υπάρχουν για μας τους Έλληνες μόνο για 3-4 μήνες. Με σκοτώνει η ιδέα ότι δεν υπάρχουν οικονομικά αντικίνητρα για το συγκεντρωτισμό σε μεγάλα αστικά κέντρα με στόχο την αναζωογόνηση της περιφέρειας, με τρελαίνει το γεγονός ότι προτιμούμε τη ζωή του "τρέξε ακόμα κι όταν κοιμάσαι" Νεοαθηναϊκού κυρίως ιδεώδους, παρά την υγιεινή και φυσική ζωή που προσωπικά πιστεύω ότι χαίρονται όσοι ζουν στην περιφέρεια. (Προσωπικά άλλωστε εύχομαι να μου δωθεί η ευκαιρία να κυνηγήσω μία τέτοια ζωή στο προσεχές μέλλον.) Ας είναι... συγχαρητήρια και πάλι, φίλε Δούκα, γιατί πρέπει όταν αναφερόμαστε στα εθνικά θέματα, να ξέρουμε πρώτα να υποστηρίξουμε αυτό που έχουμε με το σωστό τρόπο και όραμα και μετά να συζητάμε για το τι θεωρητικά ή πραγματικά δικαιούμασταν να έχουμε. Άλλωστε, αν δε μπορούμε να γεμίσουμε με ζωή το χειμώνα την περιφέρεια, πως θα γεμίσουμε κι όλα τα άλλα εδάφη που -υποσυνείδητα όλοι μας - διεκδικούμε; μήπως με το να αγνοούμε την περιφέρεια, δίνουμε δικαιώματα σε κάποιους να "ενδιαφερθούν" εκείνοι περισσότερο;
Φιλιά πολλά |
