| Κείμενο |
Η ελληνική εταιρεία που κατασκεύασε το σοφτγουερ αυτών των δημοτικών (που συμπεριλαμβάνει και τις εκλογικές κάρτες) είπε ότι σε λίγα χρόνια θα μπορεί για παράδειγμα ο ταξιτζής να ψηφίζει απο το palmtop του μέσα στο ταξί του.
Αυτό το γεγονός αντιμετωπίζεται ώς μελλοντική παραγγελία απο το κράτος προς ιδιωτική εταιρεία που θα αναλάβει να το πραγματοποιήσει.
Ακριβώς εδώ λοιπόν υπάρχει μία κατάκτηση των χρηστών του ίντερνετ που δεν έχει σχέση με μία "μονομερή πραγγελία" απο το κράτος προς την ιδωτική εταιρεία. Εμείς μπορούμε να ψηφίσουμε γιά κάτι χωρίς αυτό να θεωρείται μία επιτυχία της εκάστοτε εξουσίας στο δρόμο προς τη κοινωνία της πληροφορίας.
Το κύριο χαρακτηριστικό του διαδικτύου είναι η συμμετοχή (όσο το δυνατόν περισσότερων ατόμων).Το να μπορεί καθένας να αποφασίζει δια της ηλεκτρονικής ψήφου του όχι μόνο για τις εκλογές αλλά και γιά πολλά άλλα καθημερινά θέματα είναι μία μορφή "Απόλυτης δημοκρατίας". Το να θέλει όμως μία κυβέρνηση να κάνει τις εκλογές με τη δυνατότητα ψήφου μέσω ίντερνετ είναι μία "μεταφορά" του κουρασμένου πολιτικού λόγου, όλων αυτών αγχωμένων ανθρώπων της πολιτικής στο χώρο του ίντερνετ.
Αν τους ενδιέφερε η σωστή λειτουργία της δημοκρατίας θα ήταν το πρώτο που θα έκαναν : δηλαδή και ψήφος στο ίντερνετ και απ' ευθείας διάλογος με το πολίτη. Όμως η ψήφος μέσω ίντερνετ θα έρθει όταν το διαδίκτυο θα είναι πιό εύκολο να ελεγχθεί απο παράγοντες που άπτονται των συναλλαγών της εξουσίας.
Αυτή είναι μία πρώτη αρχή που δείχνει τη διαφορά μίας cyber πολιτικής κίνησης απο την "cyberopoihsh" των σημερινών πολιτικών |
