| Κείμενο |
H Πανάθα χάνει άλλο ένα ματς και ο κόσμος αγανακτεί. Εισβάλλουν λοιπόν στα αποδυτήρια, και τους κάνουν τόπι στο ξύλο.
Τότε ο Κωνσταντίνου σκέφτεται μια ιδέα: Θα φέρω μια στολή αστυνομικού στα αποδυτήρια, ώστε άμα ξαναγινούν επεισόδια, τη φοράω και φεύγω άνετα! Όντως ξαναγίνονται επεισόδια, ο Κωνσταντίνου φοράει γρήγορα τη στολή, κανείς δεν τον αναγνωρίζει, και φεύγει. Όπως περπατάει στο δρόμο, του φωνάζει μια γριούλα: «Κωνσταντίνου παιδάκι μου, θα με περάσεις απέναντι;» Τρελαίνεται ο Μιχαλάκης. «Καλά, εδώ ξέφυγα από τους οπαδούς που με βλέπουν συνεχεία, και με αναγνώρισε η γριά;» σκέφτεται και την περνάει απέναντι. Μια άλλη μέρα ξαναγίνονται επεισόδια. Ο Κωνσταντίνου το σκάει με το γνωστό τρόπο, αλλά πέφτει πάλι πάνω στη γριά: «Κωνσταντίνου παιδάκι μου, θα με περάσεις απέναντι;» Κόκαλο ο Μιχαλάκης! «Την επόμενη φορά θα τη ρωτήσω πως με αναγνωρίζει», σκέφτεται. Στα επόμενα επεισόδια την κοπανάει ξανά από τους οπαδούς, αλλά συναντάει πάλι τη γριά: «Κωνσταντίνου παιδάκι μου, θα με περάσεις απέναντι;» «Θα σε περάσω γιαγιά, αλλά πες μου κάτι: Εδώ δεν με αναγνωρίζουν οι οπαδοί, εσύ πως με αναγνωρίζεις;» Όποτε λέει του η γρια: «Σκάσε ρε μαλάκα, ο Μπασινάς είμαι!». |
