| Κείμενο |
Τα πράγματα, παιδάκια, είναι πολύ απλά : το τι θα κάνει κάποιος στο κρεβάτι του, δε μας ενδιαφέρει. Αυτό που είναι σημαντικό και είμαι σίγουρος ότι δημιουργεί πολεμική μεταξύ των φύλων, είναι ότι κάποιοι και κάποιες δεν εννοούν να καταλάβουν πως ο,τι κάνεις στο κρεβάτι, όποια ευχαρίστηση δώσεις και πάρεις, είναι δωσμένη από τη φύση και από την καλή σου διάθεση.
Πολλοί άντρες νομίζουν ότι αν η γυναίκα θέλει να είναι σκλάβα στο κρεβάτι, είναι σκλάβα και σα χαρακτήρας... ΜΕΓΑ ΛΑΘΟΣ, κύριοι. Η εκούσια "υποδούλωση" και αντίστοιχη αντιμετώπιση της γυναίκας στο σεξ : 1) είναι εκούσια και άρα εκφράζει προσωπική της θέση και όχι αντικειμενική πραγματικότητα 2) είναι σε στιγμές πάθους, όπου τα πάντα επιτρέπονται και δικαιολογούνται και όχι στον κοινωνικό της χαρακτήρα και 3) ολοκληρώνεται εκεί που αρχίζει, δηλαδή στις στιγμές του σεξ. Όταν μετά τη χαρά του έρωτα, έχεις ξεθυμάνει και ακόμα βλέπεις τη γυναίκα σαν πόρνη, η επόμενη πόρτα που πρέπει να χτυπήσεις είναι του ψυχιατρείου.
Πολλές γυναίκες, από την άλλη, έχοντας να αντιμετωπίσουν τέτοια συμπεριφορά από το αντρικό φύλο και μη έχοντας ξεπεράσει κάποιες συμπλεγματικές καταστάσεις, ωθούνται στην ακριβώς αντίθετη συμπεριφορά : υιοθετούν τρόπους επιβολής που αντίκεινται στη φύση των φύλων, εξουσιομανιάζονται (είναι δικός μου αδόκιμος όρος, μην τον εισαγάγετε σε λεξικό) για να γίνουν "ίσες" με το άλλο φύλο (λες και δεν είναι), επιθυμούν την ταπείνωση του συντρόφου τους. Με αυτό τον τρόπο, δεν αφήνουν ελεύθερο τον εαυτό τους να χαρεί το μοναδικό ένστικτο που μας χάρισε η φύση (μη μου πείτε για αυτοσυντήρηση ή ένστικτο επιβίωσης, αυτά καλούνται μόνο σε ειδικές καταστάσεις) και αποτρέπουν το ευγενικό και απαλό της θηλυκής ιδιοσυγκρασίας να της πλημμυρίσει : εξού και γυναίκες με μύες Σβαρτζενέγκερ ή γυναίκες με αρρενωπή κοινωνική συμπεριφορά. Κρίμα σε όσες από σας, κορίτσια, πέσετε σε τέτοια λούμπα : θα αναπολείτε τη ζωή σας με πίκρα αργότερα.
Όατν λοιπόν συνειδητοποιήσουμε ότι ΑΝΤΡΑΣ = ΓΥΝΑΙΚΑ (και εννοώ σε επίπεδο πνευματικό, δικαιωμάτων, άνθρώπινης αξίας κλπ.) και καταλάβουμε ότι ο άντρας δε μοιάζει στη γυναίκα, ούτε το αντίθετο, αλλά αυτό ακριβώς τους κάνει ισάξιους αι σημαντικούς στη ζωή, τότε ίσως πάψουμε να σκεφτόμαστε με τη λογική "αυτή τη καταπίνει ή κάνει άπό πίσω, άρα είναι πουτάνα" και "αυτός την έχει 5 πόντους, άρα είναι άχρηστος". Όταν σέβεσαι και ποθείς τον άλλο, τη στιγμή που σμίγετε τα κορμιά σας, οι 5 πόντοι είναι υπερπαρκείς και η κατάποση είναι δώρο αγάπης... για όσους καταλαβαίνουν.
Αυτά τα ολίγα. Περιμένω τις αντιρρήσεις σας (αν και ξέρετε ότι ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΑ έχω δίκιο...χεχεχεχεχεχε)
Κωστάκης |
