| Κείμενο |
Αγαπητή μου, σαφώς και είναι κοινά αποδεκτό ότι πίστη και λογική δε συμβαδίζουν. Προς το παρόν, όμως, οι θετικοί επιστήμονες δεν έχουν καταφέρει να μας λύσουν όλες μας τις απορίες περί σύμπαντος, φύσης, ανθρώπου, θανάτου κλπ. Έχουν κάνει τεράστια πρόοδο, αλλά μέχρι ενός σημείου. Είμαστε, λοιπόν, εν αναμονή κάθε νέας τους ανακάλυψης και γι'αυτό τους αντιμετωπίζουμε το ίδιο κριτικά, όπως και τη θρησκεία. Το θετικό της ορθοδοξίας, όμως, είναι ότι, όχι μόνο δε θεωρεί ότι απειλείται από την επιστήμη, αλλά αλληλοσυμπληρώνεται, προς το παρόν τουλάχιστον, με αυτήν. Και δεν είναι τυχαίο ότι πάμπολλες μεγάλες προσωπικότητες της Ορθοδοξίας ήταν και πολύ αξιόλογοι επιστήμονες, άρα είχαν τη δυνατότητα να κρίνουν εκ των έσω και τη λογική και την πίστη.
Επιπλέον, στο κομμάτι σου αυτό, νομίζω ότι κρίνεις αρνητικά την ορθοδοξία και απαντάς υπερασπιστικά για αυτήν ταυτόχρονα. Κι αυτό γιατί, όντως, Εκκλησία και Ορθοδοξία δεν ταυτίζονται. Και εγώ διαφωνώ με πολλά κατινίστικα (όχι με αυτά που αναφέρεις απαραίτητα), αν και όπως είπα τείνουν σιγά-σιγά να εκλείψουν. Αλλά από την άλλη μόνη σου λες ότι αν υπάρχει θεός θα σε κρίνει σε σχέση με τις πράξεις και τη συμπεριφορά σου σε αυτόν τον κόσμο και όχι με το πόσες φορές έκανες ευχέλαιο και πόσα έδωσες του παπά. Άλλωστε, όσοι δεν είχαν την ευκαιρία να μάθουν για το Χριστό, δε μπορεί να πάνε όλοι στην κόλαση και αυτή ακριβώς είναι και η άποψη της Εκκλησίας. Όσο για το "εν εκκλησίαις τιμάτε τον Θεό", όταν το είπε ο Χρηστός η έννοια της Εκκλησίας ήταν τελείως διαφορετική και σίγουρα πάντως δεν εννοούσε το σημερινό πανηγυράκι που συμβαίνει σε πολλούς ιερούς ναούς και το οποίο είχε καταδικάσει και ο ίδιος με ιδιαίτερα "δυναμικό" τρόπο στην Ιερουσαλήμ.
Από την άλλη, για να μην παρεξηγηθώ, και η σημερινή Εκκλησία έχει πολλές θετικές πλευρές, ίσως να χρειάζεται λίγο παραπάνω προσπάθεια να τις ανακαλύψεις. Έχω γνωρίσει ιερείς που θα χαίρονταν ιδιαίτερα να συζητήσουν μαζί σου χωρίς να αντιμετωπίζουν τις απόψεις σου ως λόγια του Σατανά. Έχω γνωρίσει προσωπικότητες που θα σε εξέπλητταν με το εύρος των γνώσεών τους και το "ανοιχτό μυαλό" τους, αλλά και με το μέγεθος της κοινωνικής τους προσφοράς. Ανθρώπους που κάνουν πράξη την "εν Χριστώ ζωή", χωρίς φανφάρες και τυμπανοκρουσίες. Και τέλος έχει τύχει, λίγες φορές δυστυχώς, να επισκεφτώ μέρη όπου όντως μπόρεσα να κατανοήσω αυτό που ονομάζεται "θρησκευτικο συναίσθημα". Οπότε, κάνω ανοιχτή πρόσκληση-πρόκληση να τα γνωρίσεις και εσύ όλα αυτά, χωρίς να σημαίνει ότι πρέπει μετά να αλλάξεις και τις απόψεις σου.
|
