| Κείμενο |
Ε γι'αυτο λέω πως μας κάνουνε πλυση εγκεφάλου. όταν από παιδί ζεις στην ατμόσφαιρα των γιορτών, πως να μην σου περάσει αυτή η κατάνυξη? εχεις δικιο να συνδεεις τις γιορτες, τη θρησκεια και τις παραδοσεις με τον ελληνισμο. κανεις δεν το αμφισβητει. Το οτι ζεις ομως τις γιορτές δεν σημαίνει οτι τις πιστευεις κιολας.δεν σημαινει οτι πιστευεις και την ιδεα πισω απο αυτες. πιστευεις στις γιορτες ως μια ευκαιρια συνευρεσης με ανθρωπους. αρα ναι, η θρησκεια ενωνει, οπως τοσα αλλα πραγματα εξαλλου (πολιτικη, αθλητισμος...). σου έχει δημιουργηθεί άλλωστε και η ανάγκη για πίστη, σου έχει δημιουργηθεί η αίσθηση της ευχαρίστησης μέσα από τις γιορτές. για σκέψου να μεγάλωνες σε μια οικογένεια με πλήρη αποχή απο θρησκεία. θα εβρισκες την ευχαριστηση στις γιορτες? όχι. ανάλογα και γω δεν βρισκω ευχαριστηση με τα αθλητικα ή με το να πηγαινω γηπεδο, γιατι ο πατερας μου ποτε δε με πηγε στο γηπεδο, αφου και ο ιδιος δεν ασχολιοταν. είναι το πως εχεις μεγαλωσει. ειπα. αυτο που σχολιαζω ειναι μια καθαρη ουτοπια, που ομως στεκει απολυτως με βαση τη λογικη. και αν θες, ναι πιστευω σε κατι. και αυτο δεν είναι τιποτα αλλο παρα ο Ορθος Λόγος
όσο για την εντατική? δεν έχω βρεθεί για να σου πω. δεν ξέρω πως θα το αντιμετωπίσω αν τύχω σε τέτοια φάση. αλλά είναι βασικό το πως αντιμετωπίζεις τη ζωή. έτσι, με βάση την αντίληψη που έχω για τη ζωή δε νιώθω την ανάγκη να πιστέψω ούτε σε θεό ούτε σε θρησκείες. μα δεν είναι δα και και κακό να το κάνει κανείς. δεν κατακρίνω κανένα που πιστεύει. αλοίμονο... είναι στάση ζωής. καλο σου βραδυ
και οσο για το ''η πολλη θεωρια κουραζει τον αφεντη΄΄, μαλλον εχεις δικιο. δεν εχω με τιποτα αλλο να ασχοληθω και καταπιανομαι με θεωριες ουτοπιες που ανηκουν στη σφαιρα φαντασιας. |
