ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ
Ιστορίες
 printer friendly version  -  στείλτε τη σελίδα με e-mail ]

Αρκεί να ξέρεις σταυροβελονιά 13/6/2001

Πριν από λίγο καιρό είχα μια στενή επαφή με μεταλλική πόρτα, από την οποία κληρονόμησα ένα επιπόλαιο τραύμα στην άκρη του φρυδιού. Ύστερα από επίμονες προτροπές του ετέρου ημίσεως αποφάσισα να επισκεφθώ ένα γιατρό κυρίως για τον αντιτετανικό ορό. Το πράγμα τελικώς εξελίχθηκε στο να φιλοτεχνηθεί το τραύμα μου με ένα ράμμα Το συμβάν έλαβε χώρα στην ορεινή Αρκαδία, στο Κέντρο Υγείας Δημητσάνας, δίχως κανένα πρόβλημα παρά το ότι συνέβη Κυριακή και ελάχιστα με απασχόλησε μέχρι εκείνη τη στιγμή.

Ωστόσο επιστρέφοντας στην πολλή Αθήνα, ήρθε η στιγμή να περάσει η πενθήμερη αναμονή που μου είχε συστήσει ο γιατρός και ως εκ τούτου να πρέπει να αφαιρέσω το ράμμα. Έχοντας υπόψη μου αφενός ότι η περίπτωση ιατρικώς ήταν απλούστατη αλλά και αφετέρου ότι τον τελευταίο χρόνο πολιτικός ηγέτης του εθνικού συστήματος υγείας είναι ο Αλέκος Παπαδόπουλος, που λέγεται ότι δεν αστειεύεται, αισθανόμουν μια αφελέστατη σιγουριά ότι όλα θα είναι εύκολα κι απλά.

Το πρωί λοιπόν της Πέμπτης, ημέρας που μου είχε συστήσει ο ορεινός γιατρός, είπα να επισκεφθώ αρχικώς το ιατρείο του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου στην πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου. Το πρώτο εμπόδιο ήταν να πείσω τους καταληψίες θυρωρούς να με αφήσουν να προσπελάσω το ίδρυμα. Κατόπιν επιδείξεως του τρομερού τραύματος οι αντιστάσεις τους εκάμθησαν και δείχνοντας ανθρωπιά και συναδελφικότητα για τον πληγωμένο συνάδελφο με άφησαν να περάσω. Ομολογώ ότι κατά την επίδειξη του τραύματος ουδόλως απέκλεισα προς αυτούς το ενδεχόμενο το τραύμα να είχε προέλθει ύστερα από συμπλοκή με τις δυνάμεις του ιμπεριαλιστικού κατεστημένου, ωστόσο ούτε είπα ποτέ ρητά κάτι τέτοιο.

Με τα πολλά έφθασα στο ιατρείο του ΕΜΠ όπου παρά την κατάληψη εργαζόταν μια κοπέλα. Επιδεικνύοντας και σε αυτήν το τρομερό μου τραύμα της ζήτησα ευγενικά να με βοηθήσει στην αφαίρεση του μοναδικού ράμματος. Η απάντησή της ήταν ότι αυτή είναι επί των γραπτών του ιατρείου, ο δε ιατρός απουσιάζει και δεν αναμένεται να παρουσιαστεί λόγω της κατάληψης. Παρόλα αυτά μου εξήγησε ότι ούτως ή άλλως τέτοιες «δύσκολες» περιπτώσεις όπως η δική μου δεν τις αναλαμβάνει και μου συνέστησε να πάω στο επί της Μεσογείων νοσοκομείο Γεώργιος Γεννηματάς (Γενικό Κρατικό) όπου είναι πιο αρμόδιοι για την περίπτωσή μου.

Την ευχαρίστησα για τις πολύτιμες πληροφορίες και αποχώρησα, αρχίζοντας την ψυχολογική προετοιμασία του εαυτού μου για να αντιμετωπίσω ένα νοσοκομείο γεμάτο κόσμο να πηγαινοέρχεται ψάχνοντας για έναν γιατρό. Ύστερα από λίγα λεπτά ήμουν στην πύλη του νοσοκομείου. Ρωτώντας τον θυρωρό σχετικά με το πού πρέπει να κατευθυνθώ για κοπή ράμματος, ο ευγενικός κύριος μου έδειξε ένα κτήριο και με προειδοποίησε να πάω να παρκάρω κάπου εκτός νοσοκομείου καθώς ο εντός νοσοκομείου χώρος στάθμευσης είναι σχεδόν πάντα κατειλημμένος από τους επιβάτες του μετρό!!! Στην αρχή δεν κατάλαβα τι ακριβώς εννοούσε αλλά ακολούθησα τις οδηγίες του και μετά από ένα τέταρτο είχα βρει θέση στάθμευσης στην μυθική απόσταση των μόλις 600 μέτρων από το νοσοκομείο.

Φθάνοντας για δεύτερη φορά - αυτή πεζός - στο νοσοκομείο διαπίστωσα ότι το νοσοκομείο παίζει και ρόλο χώρου στάθμευσης για μετεπιβίβαση στο ΜΕΤΡΟ (σταθμοί Κατεχάκη και Εθνικής Αμύνης) καθώς είναι ακριβώς μεταξύ τους και έχουν τοποθετηθεί μέχρι και σχετικές ταμπέλες για να διευκολύνονται οι επιβάτες του μέσου. Τώρα βέβαια δεν έχει απομείνει χώρος για τους επισκέπτες του νοσοκομείου αλλά προέχει το μετρό. Προσπερνώντας βιαστικά το τραγελαφικό του πράγματος έφθασα στο κτήριο που μου είχε υποδειχθεί και με τα πολλά βρήκα κάποιον για να μου δώσει πληροφορίες για το που θα κόψω το φοβερό μου ράμμα. Η απάντηση λακωνική: «Στο χειρουργείο φυσικά». Ασφαλώς θα φανταζόταν ο συμπαθής νοσηλευτής ότι το νοσοκομείο είναι στέκι μου συνεπώς γνωρίζω πολύ καλά πού είναι το χειρουργείο.

Εντοπίζοντας τελικά το χειρουργείο εισέρχομαι από την ανοιχτή του πόρτα θρασύτατα και εξηγώ στην κυρία χειρουργό το πρόβλημά μου επιδεικνύοντας για ακόμα μια φορά το μικροσκοπικό μου ράμμα. Η απάντηση αφοπλιστική: «Α, Πέμπτες δεν αναλαμβάνουμε τέτοιες περιπτώσεις, πρέπει να έρθετε Δευτέρα, Τετάρτη ή Παρασκευή, αλλά φυσικά μόνο με ραντεβού». Επιχείρησα να επιμείνω ότι ο γιατρός στη Δημητσάνα μου είπε ρητά να αφαιρέσω το ράμμα την Πέμπτη καθώς αν το αφήσω περισσότερο θα δημιουργηθεί σημάδι. Η σαραντάρα χειρουργός δε φάνηκε να σκοτίζεται και μου είπε αν βιάζομαι να πάω στο γιατρό που μου είπε να το κόψω Πέμπτη και να μην την καθυστερώ άλλο γιατί έχει να γράψει κάτι βιβλία του νοσοκομείου και αν θέλω άλλες διευκρινίσεις να πάω στο γκισέ.

Έτσι κι έκανα ελπίζοντας να κανονίσω ραντεβού τουλάχιστον για την επομένη ημέρα. Φθάνοντας εκεί μου εξήγησαν ότι το συντομότερο ραντεβού ήταν για μετά από τέσσερις μέρες δηλαδή τη Δευτέρα. Ρωτώντας τους κατά πόσο θα μπορούσαν να μου υποδείξουν άλλο νοσοκομείο που να εξυπηρετεί τέτοιες περιπτώσεις την ημέρα εκείνη, μου απάντησαν ότι δεν έχουν πληροφορίες για το τι κάνει κάθε νοσοκομείο. Εκεί κάπου άρχισα να χάνω την ψυχραιμία μου και τους ρώτησα τι θα έκαναν αν επρόκειτο για ένα επείγον περιστατικό. Η απάντηση ήταν ότι δε θα το δέχονταν και θα του σύστηναν να πάει στο Γενικό Κρατικό Νίκαιας που εφημέρευε. Ωστόσο μου υπογράμμισαν ότι το δικό μου περιστατικό δεν ήταν επείγον συνεπώς εφημερεύον νοσοκομείο δεν θα το αναλάμβανε.

Έχοντας πάρει μια γεύση από την κατάσταση του εθνικού συστήματος υγείας έναν χρόνο μετά τον θεωρητικώς νοικοκύρη Αλέκο Παπαδόπουλο, αποφάσισα να απομακρυνθώ από αυτό και να αποταθώ στην ιδιωτική πρωτοβουλία. Την ίδια στιγμή θυμήθηκα και τα λόγια του Κομφούκιου που προειδοποιεί να μην σκοτώνουμε κουνούπια με κανόνια. Είναι όντως δύσκολο. Ένας ξάδερφός μου μάλιστα συμπληρώνει ότι εξίσου δύσκολο είναι να ξύνουμε τα αρχ… μας με γκασμά. Αν το σκεφθούμε λίγο και το δεύτερο δεν είναι ιδιαίτερα πρακτικό. Μια λάμψη στο μυαλό μου: «τι το θέλω ολόκληρο νοσοκομείο για ένα ραμματάκι τόσο δά; θα πάω σε ένα φαρμακείο».

Έχοντας φθάσει περίπου στο Χαλάνδρι αποφασίζω να μπω στο πρώτο φαρμακείο που θα έβρισκα στο διάβα μου. Έτσι και κάνω. Εξηγώ στον σαραντάρη φαρμακοποιό το πρόβλημά μου και του δείχνω το ράμμα για να δει πόσο απλό φαίνεται. Μου απαντά ότι ο ίδιος δεν μπορεί να με βοηθήσει καθώς η περίπτωση απαιτεί χειρούργο, ωστόσο μου προτείνει να το προσπαθήσω μόνος μου στον καθρέπτη!!! Κάπου έχασα το συλλογισμό βάσει του οποίου εγώ είμαι χειρούργος, αλλά είπα να μην το ψάξω πολύ και να το προσπαθήσω τελικά μόνος. Του ζητώ να με προμηθεύσει με το απαραίτητο κοπίδι και μου απαντά να προτιμήσω ένα ξυραφάκι που χρησιμοποιούν οι γυναίκες για τις φτέρνες!!!

Φεύγω κι από κει έχοντας πλέον αρχίσει να το παίρνω απόφαση ότι θα πέσει αυτοεπέμβαση. Ξαφνικά εμφανίζεται μπροστά μου ένα άλλο φαρμακείο και λέω τι έχω να χάσω, ας το δοκιμάσω. Μπαίνω μέσα κι εξηγώ την περίπτωση. Η βοηθός φοβισμένη μου λέει να περιμένω να φωνάξει την αρχηγό που είναι πιο έμπειρη. Μετά από ένα λεπτό έρχεται η νεαρή και ευπαρουσίαστη φαρμακοποιός η οποία μου εξηγεί ότι δεν έχει επιχειρήσει κάτι τέτοιο στο παρελθόν και δεν ξέρει τι ακριβώς πρέπει να κάνει. Της εξηγώ ότι η περίπτωση είναι απλούστατη: με ένα απολυμασμένο τσιμπιδάκι τραβάς τον κόμπο να απομακρυνθεί από το δέρμα και με ένα ξυράφι κόβεις. Την πείθω και αποφασίζει να δοκιμάσει. Με καθίζει στο σκαμνί, καθαρίζει τα σύνεργα με οινόπνευμα και αρχίζει.

Ύστερα από λίγη ώρα προσπάθειας καταφέρνει να κόψει ένα μέρος του μικροσκοπικού κόμπου αλλά δυστυχώς όχι ολόκληρο. Κατόπιν αυτού ο κόμπος δεν πιάνεται εύκολα. Δυσκολεύεται να τον τραβήξει μακριά από το δέρμα για να κόψει τον υπόλοιπο. Την παροτρύνω να τραβήξει πιο δυνατά καθώς δεν πονάει καθόλου. Διστάζει. Αποφασίζει να αλλάξει εργαλείο, και αντί να τον τραβάει με το τσιμπιδάκι να χρησιμοποιήσει μια βελόνα. Το εγχείρημα αν και ανορθόδοξο της δίνει μια τρομερή ιδέα: να επιχειρήσει να λύσει τον κόμπο με τη βελόνα! Λίγα δευτερόλεπτα μετά το επιτυγχάνει! Εγώ τη συγχαίρω και αυτή μου απαντάει με ικανοποίηση: «είδες για να ξέρω σταυροβελονιά;»

Ποτέ μέχρι τότε δεν είχα σκεφθεί ότι τα ράμματα μπορούν να λύνονται αντί να κόβονται. Πρόκειται για το αντίστροφο του περιστατικού του Γόρδιου δεσμού. Παρόλα αυτά το αποτέλεσμα μετράει και δείχνει ότι το παν είναι λίγη καλή θέληση. Όσο δε για τη σταυροβελονιά, ισχύει το «μάθε τέχνη κι άσ' τη». Για το δε εθνικό μας σύστημα υγείας, αχρείαστο να είναι.

Σεραφείμ Κοτρώτσος
ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ (Ηλεκτρολόγος Μηχ.& Μηχ Η/Υ)
Άλλα άρθρα του

Σχολιασμός Άρθρου
( έχουν καταχωρηθεί ήδη 7 σχόλια )

august: Βασικά όπου φτωχός κι' η μοίρα του. Πάντως αν παίρνεις στροφές και αν τα παίρνεις (γενικά), βοηθάει. Όσο για τη στραυροβελονιά, ίσως πρέπει να μπει υποχρεωτικό μάθημα στην φαρμακευτική. (16/6/2001)
Thomas S: Ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω γιατί έκοψες το ράμα και δεν άφησες να σου γίνει σημάδι, το οποίο κατά γενικη ομολογία προσδίδει ανδρισμό και αρρενωπότητα. Άσε μετά τί ιστορίες θα έλεγες γι'αυτό σε όποια σε ρωτούσε, άσε δηλαδή τα τσουβάλια-τί τσουβάλια, κοντέινερ γυναικών που θα αδυνατούσαν να αντισταθούν στον σημαδεμένο. Επίσης αδυνατώ να καταλάβω γιατί κι εσύ τα χώνεις στο ΕΣΥ. Με την πολύ απλή μέθοδο των τριών, που είναι και η μόνη που κατέχω απόλυτα από τα μαθηματικά, θα πας σε έναν, θα πας σε δύο, άντε σε τρεις γιατρούς, ε μετά είσαι έτοιμος να βρεις το ζητούμενο (ή να σε βρούνε). (Βέβαια ίσως τελικά να μην την κατέχω την μέθοδο πολύ καλά αλλά οι γιατροί κάτι παραπάνω από μένα θα ξέρουν) (14/6/2001)
kosmar: Αγαπητε,αξιαγαπητε κι αξιολατρευτε φιλε Σεραφειμ , δυστυχως εισαι κι εσυ ενα απο τα εκατονταδες χιλιαδων θυματων του Εθνικου Συστηματος Υγειας και των εκμεταλλευτων του ... Καλως ηρθες στον εφιαλτη που καθε σωστος γιατρος (τωρινος ή μελλουμενος) αντιμετωπιζει με απεχθεια και φοβο ... (14/6/2001)
[εισαγωγή σχολίου] [περισσότερα σχόλια...]
 printer friendly version  -  στείλτε τη σελίδα με e-mail ]

Σπίτι
Ιστορίες
Προηγούμενο Επόμενο
Αναζήτηση 'Αρθρων
Σχολιασμός Άρθρου
Περιοδικό
   Editorials
   Sex
   Αθλητισμός
   Ακαδημαϊκά
   Αποκρυφισμός
   Αυτοκίνητο 2001
   Βία
   Γλώσσα
   Δραστηριότητες
   Εδώ Πολυτεχνείο (;)
   Εθνικά Θέματα
   Εικόνες
   Εκπαίδευση
   ΕΜΠ-ΕΠΙΣΕΥ
   Ενημερωτικά
   Επιστημ. φαντασία
   Έρευνα στο ΕΜΠ
   Ιστορίες
   Καθημερινότητα
   Κοινωνία
   Μ.Μ.Ε.
   Μόδα
   Παιδεία
   Ποιήματα
   Πολιτική
   Προσωπικά
   Σκέψεις
   Σκίτσα
   Τέλος εντύπου
   Τέχνες
   Τεχνολογία-Επιστήμες
   Φοιτ. Εκλογές `96
   Φοιτ. Εκλογές '95
   Χαβαλές
   Χαβαλές '96
   Χριστούγεννα '96
   Ψυχαγωγία
Μέλη
Ακαδημαϊκά
Επικοινωνία
Εκδρομές
Διασκέδαση
Σπίτι
Ιστορίες
Προηγούμενο Επόμενο

ΝΥΓΜΑ ανλίμιτεντ σαμ ράιτς ρισέρβντ 1994-2099