ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ
Προσωπικά
 printer friendly version  -  στείλτε τη σελίδα με e-mail ]

Ζωή 23/7/2002

Ζωή, ζωή! Του κόσμου εισαι πνοή
Βαθιά, γλυκειά, του νου μου είσαι ζάλη
Φώς και σκοτάδι ειν’ η καρδιά σου
Λευκό και Μαύρο τα παιδιά σου
Γέλιο και κλάμα σμίξαν ένα
Λες κ’ η χαρά γεννιέται απ’ τον πόνο
Κ’ ο πόνος απο σένα!

Ορμή, ορμή! Του κόσμου εισαι φωνή
Γλυκειά, μαυλιστική Σειρήνα
Κατάρτια σπάζω! Σκίζω πανιά
Βουτώ στην αγκαλιά σου
Στης Λησμονιάς τον κόρφο
Στης Ηδονής τ’ Αμπέλι
(Την αύρα σου ποθούν ακόμα κι αγγέλοι!)
Κανείς, Κανείς! Μακρια του δε σε θέλει!

Διονύσης Νιχίλης
ΦΟΙΤΗΤΗΣ-ΣΠΟΥΔΑΣΤΗΣ (ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ)
Άλλα άρθρα του

Σχολιασμός Άρθρου
( έχουν καταχωρηθεί ήδη 1 σχόλια )

oldmath: Ενδιαφέρον ποίημα. Όμως, αν και λιτό, δείχνει κάποιοι στίχοι να μπήκαν για να μπουν ίσα για να γεμίσει. Ο τελευταίος για παράδειγμα στίχος είναι για μένα φανερό ότι είναι εγκεφαλικό (ατυχές) αποτέλεσμα πίεσης να τελειώσει κάπως το ποίημα. Η κριτική μου δεν αναιρεί τη συνολικά καλή εικόνα, αλλά ακριβώς επειδή διαπιστώνω μια ικανότητα, προσπαθώ να σε βοηθήσω. Πειραματίσου μόνος σου και, αδιαφορώντας για τη δομή, δες πόσες λέξεις ή στίχοι θα μπορούσαν να μην ειπωθούν! (25/7/2002)
[εισαγωγή σχολίου]
 printer friendly version  -  στείλτε τη σελίδα με e-mail ]

Σπίτι
Προσωπικά
Προηγούμενο Επόμενο
Αναζήτηση 'Αρθρων
Σχολιασμός Άρθρου
Περιοδικό
   Editorials
   Sex
   Αθλητισμός
   Ακαδημαϊκά
   Αποκρυφισμός
   Αυτοκίνητο 2001
   Βία
   Γλώσσα
   Δραστηριότητες
   Εδώ Πολυτεχνείο (;)
   Εθνικά Θέματα
   Εικόνες
   Εκπαίδευση
   ΕΜΠ-ΕΠΙΣΕΥ
   Ενημερωτικά
   Επιστημ. φαντασία
   Έρευνα στο ΕΜΠ
   Ιστορίες
   Καθημερινότητα
   Κοινωνία
   Μ.Μ.Ε.
   Μόδα
   Παιδεία
   Ποιήματα
   Πολιτική
   Προσωπικά
   Σκέψεις
   Σκίτσα
   Τέλος εντύπου
   Τέχνες
   Τεχνολογία-Επιστήμες
   Φοιτ. Εκλογές `96
   Φοιτ. Εκλογές '95
   Χαβαλές
   Χαβαλές '96
   Χριστούγεννα '96
   Ψυχαγωγία
Μέλη
Ακαδημαϊκά
Επικοινωνία
Εκδρομές
Διασκέδαση
Σπίτι
Προσωπικά
Προηγούμενο Επόμενο

ΝΥΓΜΑ ανλίμιτεντ σαμ ράιτς ρισέρβντ 1994-2099