|
ΝΥΓΜΑ
#4 - 14 Φεβρουαρίου 1995
|
|
Γιατί φίλοι Πολυτεχνίτες;
Στις καθημερινές και στενές μου επαφές με τους φίλους μου, στη συντριπτική τους πλειοψηφία φοιτητές του τμήματος Ηλεκτρολόγων του Ε.Μ.Π., διαπιστώνω με λύπη την προκατάληψή τους και την αρνητική τους προδιάθεση απέναντι στους φοιτητές των θεωρητικών σχολών-ιδίως της Φιλοσοφικής- αλλά και γενικότερα έναντι των μη πρακτικών επιστημών. Φυσικά κάτι τέτοιο κανείς δεν το παραδέχεται και πιθανώς κανείς να μην το 'χει καν ανακαλύψει στον εαυτό του, όμως υπάρχουν κάποιες ενδείξεις, μερικές φορές ιδιαιτέρως έντονες, που το μαρτυρούν. Δε βρίσκομαι εδώ αυτή τη στιγμή ούτε για να υπερασπιστώ την επιστήμη μου (για να τη διαλέξω σημαίνει πως έχω σοβαρούς λόγους και στόχους που θέλω να επιτύχω) ούτε να αμφισβητήσω τον επιστημονικό χαρακτήρα των πολυτεχνικών σχολών (δε δύναμαι κάτι τέτοιο) αλλά ούτε και να αντεπιτεθώ με κακοήθη επιχειρήματα που θα αποδεικνύουν (κατά τη γνώμη μου) μια πιθανή ανωτερότητα της Φιλοσοφικής έναντι του Πολυτεχνείου (κάτι τέτοιο θα ήταν άδικο, κακεντρεχές και ηλίθιο). Απλώς κάνω μια διαπίστωση και καλώ όλους όσους διαβάσουν το κείμενο αυτό, να προσέξουν πώς θα το διαβάσουν, ποια θα είναι η προδιάθεσή τους και ας αναλογιστούν, πριν αποποιηθούν την ευθύνη: "Μήπως σκέφτομαι κι εγώ έτσι;". Αν υπάρξει ανταπόκριση και προβληματισμός, δεσμεύομαι σε κάποιο από τα επόμενα Νύγματα (συγχαίρω τους συντελεστές για την προσπάθεια) να διατυπώσω τα επιχειρήματά μου για την αναμφισβήτητη αξία των θεωρητικών σπουδών (και μόνο αυτό). Ευχαριστώ για τη φιλοξενία. Φουράκης Πάνος Τμήμα Φ.Π.Ψ. |