| Κείμενο |
Από την ελάχιστη ενημέρωση που έχω αυτές τις μέρες, βλέπω μια υστερία, λες και θα μας επισκευθεί ο εωσφόρος, ή τουλάχιστον ο χειρότερος άνθρωπος στον κόσμο. Και αποκομίζω την εντύπωση ότι αυτή η ιστορία συνεχίζεται ως η εκδίκηση για το σχίσμα, για τις σταυροφορίες και το ρόλο της παπικής εκκλησίας στην άλωση της Πόλης, ακόμα και για τη συμπεριφορά της κατά την περίοδο της Γερμανικής κατοχής στην Ευρώπη. Και να μην ζητήσει ο αχάριστος συγγνώμη για όλους τους προκατόχους του... (όχι ότι κι αυτός θα ζητούσε ευχαρίστως, αλλά λέμε τώρα).
Εν πάσει περιπτώσει, το γεγονός είναι ότι αυτά δεν χωρούν στην κοινωνία της συγχώρεσης και της αγάπης, την οποία διδάσκει η εκκλησία (και η μεν και η δε) με τα λόγια. Και αν η "αγωνιστική" σημερινή εκκλησία της Ελλάδας πιστεύει ότι πρέπει να αγωνίζεσαι για τα δικαιώματά σου και ενάντια στην παγκοσμιοποίηση, ας φροντίσει να γίνει κάτι με την παιδεία και όχι με πυροσβεστικές κινήσεις (πού το πήγα, πού το έφερα...) |
