| Κείμενο |
Ακούστε το εξής πραγματικό γεγονός: Ο οφθαλμίατρός μου, μου την πέφτει. Δηλαδή όχι ακριβώς έτσι ώστε να τον σταματήσω αλλά με το θάρρος που του δίνει το επάγγελμα και το ότι είναι και ο σύζυγος μίας από τους βασικούς μετόχους της εταιρείας που δουλεύω, κάνει το εξής: αρνείται πεισματικά να πάρει χρήματα για την επίσκεψη στο ιατρείο του λέγοντας χαριτωμένα ότι το μόνο που θέλει είναι ένα φιλί από μένα (το οποίο δεν έχει πάρει). Μέχρι στιγμής δεν έχει διεκδικήσει κάτι τέτοιο επίμονα αλλά πολύ φοβάμαι ότι μπορεί να το κάνει. Αρκείται στο να με πάρει μία μικρή σύντομη φιλική αγκαλιά (μπλιαχ!!!). Το μόνο που έχω καταφέρει να κάνω είναι να πηγαίνω με τον φίλο μου όταν χρειαστεί. Βέβαια αυτό δεν μπορεί να γίνεται κάθε φορά. Να τονίσω ότι πρέπει να τον επισκέπτομαι το λιγότερο 3 φορές το χρόνο (χωρίς να συμπεριλάβω τα απρόοπτα) λόγω της μυωπίας μου και των φακών που φοράω και χρειάζονται τακτικό έλεγχο. Και θα πρέπει να βρω μια πάρα πολύ πειστική δικαιολογία για να σταματήσω μιας και είναι ο σύζυγος μετόχου της εταιρείας. |
