| Κείμενο |
Στο αρχικό Forum με τα ανέκδοτα υπήρξε κάπποια φάση με "Κρητικά" ανέκδοτα που πολύ τα γούσταρα. Θέλοντας να συνεχίσω την παράδοση αυτή, παραθέτω ένα που διάβασα πρόσφατα και μου άρεσε...
-------------------
Ήταν λοιπόν μια φορά και έναν καιρό μια Θεσσαλονικιά. Η κυρία αυτή ήταν έγκυος και είχε τρίδυμα. Κάποια στιγμή, στον τέταρτο μήνα της εγκυμοσύνης της έμαθε από κάποια φίλη της πως υπάρχει κάποιος γιατρός που ψηλαφώντας μόνο την κοιλιά μιας εγκύου, μπορεί να καταλάβει τι επάγγελμα θα ακολουθήσει το παιδί της.
Πάει λοιπόν με αγωνία στο γιατρό. Αυτός ψηλαφίζει (αδόκιμος όρος, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τη λέξη "ψηλαφάει" αν προτιμάτε) την κοιλιά της και λέει:
"Χμμμ, μάλιστα. Το πρώτο σας παιδί θα γίνει δικηγόρος."
"Αχ, τι καλά." αναφωνεί η Θεσσαλονικιά. "Θα χαρεί πάρα πολύ ο άντρας μου που θα έχουμε στην οικογένεια έναν δικηγόρο!"
Συνεχίζει την ψηλάφιση ο γιατρός και λέει:
"Μάλιστα. Το δεύτερο παιδί σας θα γίνει γιατρός."
"Πόπο πόση χαρά μου δίνετε! Ο άντρας μου θα χαρεί πάρα πολύ που θα έχουμε και έναν γιατρό στην οικογένεια. Τι θα γίνει το τρίτο παιδί γιατρέ μου;"
Και ψηλαφώντας πάντα ο γιατρός της απαντάει:
"Μα ναι, είναι προφανές. Το τρίτο σας παιδί θα κάνει καριέρα τραγουδώντας παραδοσιακά Κρητικά τραγούδια και Μαντινάδες."
"Μα τι λέτε τώρα γιατρέ;" Τον ρωτάει η έγκυος. "Εμείς είμαστε από τη Θεσσαλονίκη, ντόπιοι. Δεν έχουμε καμία σχέση με την Κρήτη. Πως το παιδί μου θα τραγουδάει Κρητικά τραγούδια;"
"Τι να σας πω κυρία μου; Ίσως να αγαπήσει απλώς την Κρητική κουλτούρα. Δεν ξέρω πως θα γίνει, ξέρω απλώς ότι αυτό θα κάνει."
"Μα δεν είναι δυνατόν γιατρέ μου, ο άντρας μου θα θυμώσει πάρα πολύ με το παιδί. Δε μπορούμε να το επιτρέψουμε αυτό."
"Δε μπορώ να κάνω τίποτα κυρία μου, το μέλλον του παιδιού σας είναι προκαθορισμένο!"
"Μα γιατρέ μου είστε σοβαρός; Θα γεννήσω ένα παιδί που δε θα κάνει τίποτα άλλο στη ζωή του από το να τραγουδάει Μαντινάδες"
Απηυδησμένος από την γκρίνια της γυναίκας ο γιατρός σηκώνεται, παίρνει ένα μεγάλο σφυρί και κοπανάει ένα γερό χτύπημα στην κηλιά της.
Οπότε μέσα από την κηλιά της Θεσσαλονικιάς ακούγεται μια φωνή...
Οοοοο!
Σκοτώσαν τ' αδερφάτσι μου
τ' άμοιρο γιατρουδάτσι.
Έεελα έλα
τ' άμοιρο γιατρουδάτσι!
|
