| Κείμενο |
Δύο φίλοι βρίσκονται μετά απο πολλά χρόνια και λένε να συναντηθούνε στο σπίτι του Γιάννη για ένα καφέ.
Πηγαίνουνε λοιπόν στο σπίτι του για το καφέ και αφού συστήνει τον Νίκο στη γυναίκα του της λέει να τους φιάξει τον καφέ. Η απάντηση που πήρε ήταν:
"Να τον φιάξεις μόνος σου, άει παράτα με...".
Κοκκίνησε ο Γιάννης, ρεζιλεύτηκε, δεν ήξερε τί να πεί στο φίλο του. Ο Νίκος για να τον βγάλει απο τη δύσκολη θέση, τον κτύπησε στη πλάτη και του είπε δεν πειράζει -αν θέλεις έλα εσύ αύριο σπίτι μου να τα
πούμε και έφυγε... Την άλλη μέρα ο Γιάννης πήγε στο σπίτι του Νίκου για επίσκεψη. Καθώς ο Νίκος του άνοιξε την πόρτα, είδε παρατεταγμένη σε στάση προσοχής όλη την οικογένεια, πεθερά, πεθερό κ.λ.π.
-Γιαννάκη μου θα πιούμε κανένα ουζάκι, γουστάρεις; τον ρώτησε ο Νίκος.
-Nαι,ναι απάντησε ο Γιάννης.
-Ουζάκι, μεζεδάκι και γρήγορα πρόσταξε στους παρατεταγμένους ο Νίκος.
Και εκείνοι εξαφανίστηκαν και σε λίγο ήρθαν τα εδέσματα μαζί και το ούζο.
-φυγέτε τώρα, έχω να πώ πολλά με το φιλαράκι μου. Και εκείνοι εξαφανίστηκαν...
-Ρε μεγάλε, πώς ταχεις καταφέρει έτσι; Eγώ μόνο που δεν τρώω ξύλο...
-Κοίτα να δείς Γιάννη μου. Εγώ είχα ένα γάτο και μια μέρα τον βρίσκω πάνω στο καναπέ που αράζω. Μου τη δίνει, τον κοιτώ και του τραβώ κίτρινη κάρτα. Την άλλη μέρα τον βρίσκω πάλι πάνω στον καναπέ μου. Μου
τη δίδει αγρίως και του τραβώ μία δεύτερη κίτρινη κάρτα. Την άλλη μέρα, όμως ο γάτος ήταν πάλι εκεί. Ε, τα παίρνω κανονικά του τραβάω την κόκκινη κάρτα, οπλίζω το 45άρι και του την ανάβω...
- Καλά ρε Νίκο, έντάξει με τον γάτο το κατάλαβα. Τίσχέση όμωε έχει ο γάτος με την οικογένειά σου;
-Τους βλέπεις όλους αυτούς που φέρανε τα ούζα;
-Nαι.
-Ε, όλοι έχουν απο δύο κίτρινες... |
