| Κείμενο |
Κατ αρχήν ούτε είπα ότι είμαι βαρβατίλα, ούτε διαφήμιση στον εαυτό μου έκανα. Αν το ότι προτιμώ γυναίκες από άντρες σημαίνει κατ ανάγκη ότι είμαι και βαρβάτος, τότε ίσως να έχεις δίκιο. Επιπλέον δεν διαφημίζω το μέγεθος μου (εκτός από κάποιες περιπτώσεις που κάνω πλάκα), ούτε υπόσχομαι απίστευτες επιδόσεις και αξέχαστα βράδια. Κάποιες γυναίκες τις έχω ικανοποιήσει, κάποιες ίσως όχι (είχαν την ευγένεια να μη μου το πουν). Σίγουρα και εμένα αν κάποιος μου έκανε λόγο για γλυφιτζουράκι, θα μου έκανε καιρό να μου σηκωθεί, μην κακολογείς λοιπόν τον πρώην εραστή-φίλο σου.
Το αν οι περισσότεροι γκόμενοι που είχες δεν μπορούσαν να πηδήξουν ούτε εφημερίδα, δεν είχε να κάνει με την ικανότητά σου να επιλέγεις (αυτά δε φαίνονται άλλωστε με την πρώτη ματιά), αλλά πιο πολύ με την ατυχία που είναι αστάθμητος παράγοντας, συνεπώς δεν σε θίγει. Η γκαντεμιά δεν είναι ελάττωμα.
Εντούτοις συνεχίζω να διακρίνω μία υστερία στα λεγόμενα σου που ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω από που πηγάζει. Πρέπει σώνει και καλά οι περισσότεροι άντρες να είναι "νούλες" και "κακομοίρηδες" και θα πρέπει να ντρέπονται που τους περνάει από το μυαλό να σου ζητήσουν κάτι "extra"; Τώρα αυτό που λες για την τέχνη και για το ποιος την κατέχει, είναι λίγο υπερβολή νομίζω, δε χρειάζεται να πας σε σχολή για να γαμήσεις, συγνώμη δηλαδή.
Anyway, τα τραύματα που έχω στην ψυχή μου είναι κυρίως συναισθηματικά παρά σεξουαλικά.
ΥΓ. πότε θα μου γνωρίσεις τις φίλες σου; |
