| Κείμενο |
Περα απο το γεγονος πως με επιασε νευρικο γελιο με την ιστορια, γιατι παραηταν παλαβη, για να την καταγραψω ως πραγματικη, θελω να πω δυο κουβεντες για τον εισαγγελεα, που μπαινει πραγματικα στην δικαστικη διαδικασια. 85 χρονων και μετα απο καποια χρονια εγκαταλειψης, για την οποια ευθυνεται και το κρατος οταν κοιμουνται ανθρωποι και μαλιστα τετοιας ηλικιας σε παγκακια, ειναι δυνατον αυτος ο ανθρωπος να θεωρειται νηφαλιος???? Ανθρωποι που ψαχνουν στα σκουπιδια, που ειναι σε εναν διαρκη φοβο και με το ενστικτο της επιβιωσης διαρκως σε εγρηγορση ειναι φυσικο να αντιδρουν σπασμωδικα σε περιεργες καταστασεις. Μεχρι κι εγω, που εχω εναν κατα πολυ πιο χαλαρωμενο ψυχισμο, μπορει να του εσπαγα του αμοιρου κατρουλη το κεφαλι. Θα παθαινα τον τρομο της ζωης μου. Παρα το γεγονος οτι κατανοω τον ρολο ενος εισαγγελεα και τις υποχρεωσεις του, νομιζω -εκτος κι αν το γερμανικο ποινικο δικαιο και συστημα δικαιοσυνης απεχει πολυ απο το ελληνικο- πως στο χερι του ειναι να μην ανοιξει δικαστικες διαδικασιες και να στειλει τον ανθρωπο σε καποιο ιδρυμα που μπορει να φροντισει εναν ανθρωπο, που εχει περασει πολλα και δεν ειναι σαφως σε θεση να λειτουργησει φυσιολογικα. Ενας εισαγγελεας πρεπει να εχει αυτη την επιλογη. Η στην Ελλαδα χωνουν παντα τετοιες περιπτωσεις στην ψειρου???? |
