ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ
Ποιήματα
 printer friendly version  -  στείλτε τη σελίδα με e-mail ]

Του χρόνου η θάλασσα, ανθρώπων δρόμοι 29/11/2001

Τι περιμένουν τόσοι δρόμοι να τους πούνε οι πινακίδες,

οι πινακίδες έπεσαν, έμειναν οι σημαίες επάνω στα βουνά να ανεμίζουν

και οι ερημίτες σμίξανε στην πρώτη τους γιορτή

τώρα το καθετί έχει και σημασία, έτσι νομίζουν

αυτή η αναμονή ήτανε με αιτία, μ' αφορμή

κι όλοι μπορούν, όταν τ' αδιάβατα πατούν, Θεοί να γίνουν του εαυτού τους,

πολίτες της ζωής τους, σύννεφα τ' ουρανού που δεν σταλάζει

και δύτες του ενδόμυχου βυθού, του πλούτου αυτουνού

που ξεσκεπάζει, σαν χέρι μάνας, του χρόνου το ρέμα

και ανασύρει σα ναυαγισμένο σεντούκι της νύχτας,

σαν δέμα, απαστράπτον σε μια λαμπρή ημέρα

ένας αέρας ελαφρύς που αφρίζει, ίσα άμα αγγίζει τα ζαρωμένα κύματα,

τα φωτεινά σου σήματα, τρία σημεία του ορίζοντα, ο φάρος,

το παιδί κι ο γλάρος

κι αργά τα βήματα, ο χρόνος

και το θάρρος.

Thomas S.
Άλλα άρθρα του

Σχολιασμός Άρθρου
( πατήστε εδώ για καταχώρηση σχολίου )

 printer friendly version  -  στείλτε τη σελίδα με e-mail ]

Σπίτι
Ποιήματα
Προηγούμενο Επόμενο
Αναζήτηση 'Αρθρων
Σχολιασμός Άρθρου
Περιοδικό
   Editorials
   Sex
   Αθλητισμός
   Ακαδημαϊκά
   Αποκρυφισμός
   Αυτοκίνητο 2001
   Βία
   Γλώσσα
   Δραστηριότητες
   Εδώ Πολυτεχνείο (;)
   Εθνικά Θέματα
   Εικόνες
   Εκπαίδευση
   ΕΜΠ-ΕΠΙΣΕΥ
   Ενημερωτικά
   Επιστημ. φαντασία
   Έρευνα στο ΕΜΠ
   Ιστορίες
   Καθημερινότητα
   Κοινωνία
   Μ.Μ.Ε.
   Μόδα
   Παιδεία
   Ποιήματα
   Πολιτική
   Προσωπικά
   Σκέψεις
   Σκίτσα
   Τέλος εντύπου
   Τέχνες
   Τεχνολογία-Επιστήμες
   Φοιτ. Εκλογές `96
   Φοιτ. Εκλογές '95
   Χαβαλές
   Χαβαλές '96
   Χριστούγεννα '96
   Ψυχαγωγία
Μέλη
Ακαδημαϊκά
Επικοινωνία
Εκδρομές
Διασκέδαση
Σπίτι
Ποιήματα
Προηγούμενο Επόμενο

ΝΥΓΜΑ ανλίμιτεντ σαμ ράιτς ρισέρβντ 1994-2099