Ύπνου εγκώμιον

ε συ!... Ρε μαλάκα! Ξύπνα ρε μας διαβάζουν!

- Ε; Τί; Α! Ναι. Λοιπόν...χμ... Κυρίες και κύριοι, πολλά και σκόρπια έχουν γραφεί για τον ύπνο, ωστόσο ποτέ δεν γράφτηκε μια πραγματεία, παρόλο που το θέμα είναι υψίστης σημασίας και σχετίζεται άμεσα ή έμμεσα με τις περισσότερες βιοτικές λειτουργίες του ανθρώπου, πράγμα που γίνεται ολοφάνερο αν αναλογιστεί κανείς πόσο τον έχει τιμήσει η λαϊκή συνείδηση.

Προτροπές όπως "κοιμήσου ν'αλαφρώσεις" ή "να ξεκουραστείς", νανουρίσματα, όπως ''κοιμήσου αγγελούδι μου'', ''κοιμήσου και παρήγγειλα'' -μην τα τραγουδάς ρε ηλίθιε, με παίρνει ο ύπνος!- μα κυρίως η παροιμία ''ο ύπνος θρέφει τα παιδιά και ο ήλιος τα μοσχάρια'', όλ'αυτά είναι' ενδεικτικά της σημασίας αυτού του θείου δώρου. Εκτιμώντας λοιπόν τη σημασία του και θέλοντας να προσθέσουμε ένα λιθαράκι κι εμείς στον αγώνα ενάντια σε εκείνους, που πιστά στο βλακώδες '‘τι κοιμάσαι, μαλάκα; μια και καλή θα ξεκουραστείς όταν πεθάνεις'', πιστεύουν ότι ο θείος ύπνος τους τρώει ώρες απ' τη ζωή, γράψαμε αυτό το πόνημα και καλούμε όλους εκείνους που συμφωνούν να ενωθούν μαζί μας ενάντια σ' αυτή την αντιδραστική, δήθεν εκσυγχρονιστική και τελικά καπιταλιστική ιδεολογία.

Φίλοι και φίλες λοιπόν, ο καλύτερος κοιμήσης είναι ο συνειδητοποιημένος κοιμήσης. Αυτός που πραγματικά έχει καταλάβει γιατί κοιμόμαστε. Κυρίως λοιπόν κοιμόμαστε για να ξεκουραστούμε. Άλλωστε εξ ορισμού ο ύπνος, ως προσωρινή χαλάρωση του νευρικού συστήματος και συνακόλουθα ολόκληρου του οργανισμού, έχει αυτό το σκοπό. Όλοι μας έχουμε πέσει μ' ανακούφιση στο κρεβάτι μετά από μια εξαντλητική μέρα ή έχουμε μακαρίως κοιμηθεί μετά από ένα γερό ξεσάλωμα κάπου στην παραλιακή. Ωστόσο, υπάρχουν κι άλλοι λόγοι για τους οποίους κοιμόμαστε. Ενδεικτικά αναφέρονται οι εξής:

Επίσης ο ύπνος διακρίνεται ανάλογα με τις στάσεις του. Η διάκριση αυτή είναι πολύ σημαντική, γιατί έχει διαπιστωθεί ότι χαρακτηρίζει και την ψυχολογική διάθεση του κοιμούμενου. Επιλέξτε, όπως εσείς νομίζετε, αυτή που σας ταιριάζει:

• ύπνος στα ανάσκελα, για ανθρώπους χωρίς προβλήματα

• ύπνος στα μπρούμυτα, για ανθρώπους με προβλήματα

• ύπνος στο πλάι, για ανθρώπους που σιχαίνονται αυτόν/ήν που κοιμάται μαζί του/της

• ύπνος εμβρυακός, για ανθρώπους που νιώθουν αισθήματα απόρριψης ή απλά κρυώνουν

• ύπνος πιπιλιστός ή με το δάκτυλο στο στόμα. Είναι χαρακτηριστικός των εμβρύων, που αναπληρώνουν έτσι την έλλειψη της μητρικής θηλής. Το τι αναπληρώνουν οι ενήλικες έχοντας το δάχτυλο στο στόμα, το αφήνουμε στην κρίση σας.

• και τέλος ύπνος σε περίεργες, εξειδικευμένες στάσεις (ξέρετε εσείς)

Σίγουρα το μεγάλο αυτό θέμα γύρω απ' αυτό το θείο δώρο δεν τελειώνει εδώ. Το πόνημα τούτο δεν θα ήταν πλήρες αν δεν αναφερόταν, περιληπτικά έστω, στα όνειρα, που τόσες πολλές και ποικίλες επιδράσεις έχουν στην καθημερινή μας ζωή. Κι αν οι ονειροκρίτες εξηγούν τα όνειρα, τούτη η πραγματεία θα τα κατατάξει σε κατηγορίες, ανάλογα με το τί όνειρα βλέπει η κάθε ηλικία και θα αναφέρει τα χαρακτηριστικότερα. Ξεκινώντας θα θέλαμε να πούμε πως σκοπός ήταν να γραφεί κάτι και για τα όνειρα στην εμβρυϊκή και βρεφική ηλικία. Ωστόσο κανείς δεν θυμάται τι ονειρευόταν τότε, κι όσα βρέφη κι αν ρωτήσαμε αντί απάντησης ή έβαλαν τα κλάματα μόλις μας είδαν ή απλά δεν απαντούσαν γιατί κοιμόντουσαν.

Συνεχίζοντας παρατηρούμε πως κατά την παιδική ηλικία, τα πιο χαρακτηριστικά όνειρα είναι εκείνα που κάνουν την Μαιρούλα να ρωτήσει τη μαμά της ''γιατί μαμά ο Γιωργάκης πίνει Neslac;'' και ο Γιωργάκης ''γιατί μαμά να πίνω αυτό το σίχαμα και όχι η Μαιρούλα;''. Κατά την εφηβική δε ηλικία, το χαρακτηριστικότερο όνειρο είναι εκείνο που το πρωί αναγκάζει τη μαμά να αλλάξει τα σεντόνια και τον Γιωργάκη να παραπονιέται "πάλι τα'κανα μούσκεμα".

Στο επόμενο στάδιο, στη νεανική-ώριμη ηλικία, τα όνειρα αντανακλούν τις επιθυμίες του ατόμου που μεγάλωσε και οι επιθυμίες του αυτές έγιναν ανάγκες. Έτσι ο κοιμούμενος δεν ονειρεύεται πια ένα αυτοκινητάκι, αλλά μια Mercedes 500E φυσικά πληρωμένη από την Εμποροκάρτα κι όχι ένα χάρτινο καραβάκι αλλά ένα ιστιοφόρο αγορασμένο με λεφτά που ονειρεύεται να βγάλει από μια δουλειά ως διευθυντικό στέλεχος με σπουδές management στο BCA.

Στη μέση ηλικία βέβαια άλλα είναι τα όνειρα. Αυτά αντανακλούν τις σκέψεις του για το τι δεν έκανε για να εκπληρώσει τα όνειρα της νεανικής ηλικίας. Έτσι βασανίζεται από εφιάλτες, από την κρεβατομουρμούρα της γυναίκας του, τις απαιτήσεις των κουτσούβελων, το Fiatάκι του το γαμημένο που πάλι θέλει 50 χιλιάρικα για επισκευή.

Κι όταν φτάσει στην τρίτη ηλικία το μόνο που ονειρεύεται (μαζί με αυτά που πέρασε, έκανε και τώρα δεν μπορεί) είναι εκείνη η ξανθιά στο χορό των αποφοίτων με την οποία τελικά δεν τα κατάφερε, μόνο που δε θυμάται γιατί.

Πιστεύουμε πως η πραγματεία τούτη είναι αρκετά κατατοπιστική πάνω στο τεράστιο πραγματικά θέμα. Και πριν σας καληνυχτίσουμε θα θέλαμε να σας δώσουμε μια συμβουλή: κοιμηθείτε τώρα όσο είναι καιρός! Άντε καληνύχτα. Κι αν έχετε αϋπνίες χαλαρώστε και ξαναδιαβάστε τα.