| Κείμενο |
Και φυσικά δε σε αγγίζει η λάσπη! Είσαι τυχερός που είσαι επιδέξιος και ευλύγιστος (να 'ναι καλά το γυμναστήριο) και δε σαβουριάζεσαι στα λασπωμένα (από ποτό, νερό, ιδρώτα και παγάκια) τερέν για να νοιώσεις τη λάσπη να σε κατακλύζει να κολλάει επάνω σου και να σε στιγματίζει. Το χάρισμα αυτό όμως δε θα πρέπει να το διατυμπανίζεις υπερήφανα, γιατί κάποιοι άλλοι συνάνθρωποι μας, λιγότερο επιδέξιοι και ευλύιστοι (πιο ΝΤΟΥΛΑΠΕ) θα νοιώθουν άσχημα καθώς πολλες φορές έχουν γευτεί την πίκρα κάποιας πτώσης (σαβουριάσματος) με άμεση συνέπεια το "άγγιγμα της λάσπης". Και η λάσπη αυτή δε φεύγει αγαπητέ φίλε μου... (πάει το πουκαμισάκι... καταστράφηκε...).
Γιά το λόγο αυτό θα σου πρότεινα να είσαι λιγότερο οξύς και καυστικός όταν αναφέρεσαι σε τόσο λεπτά ζητήματα, γιατί μπορεί να πληγώσεις ανεπανόρθωτα τον ήδη ευαίσθητο ψυχικό κόσμο των φίλων μας των ΝΤΟΥΛΑΠΩΝ.
Ευχαριστώ |
