| Κείμενο |
Ομολογώ ότι το σχόλιό σου μου φάνηκε αρκετά άκαιρο και άτοπο. Στην Ελλάδα, που σκεδόν κανένας αστυνομικός δε χρησιμοποιεί σχεδόν ποτέ το υπηρεσιακό του παρά μόνο σε άσχετες με κίνδυνο περιστάσεις - βλέπε πιτσιρικάδες κλπ. - έρχεσαι να μιλήσεις για κινδύνους με υποτιθέμενες αθωώσεις αστυνομικών και άσκοπη χρήση βίας;
Καταρχήν η γνωστή υπόθεση έχει λάβει το χώρο της δικαιοσύνης και δεν μπορούμε να γνωρίζουμε όλες τις λεπτομέριες παρά μόνο να εμπιστευτούμε τους εντεταλμένους για αυτό το έργο αρμόδιους. Κατά δεύτερον ύστερα από κι εγώ δεν ξέρω πόσο καιρό ακούμε για ένα περιστατικό ο Αστυνομικός μπήκε από μόνος του μέσα σε περιστατικό ληστείας σε εξέλιξη, διακινδυνεύοντας τη ζωή του. Και το ότι πυροβόλησε μέσα από το αμάξι μόνο, καταδεικνύει το ότι δεν ήταν μάλλον σε θέση να διαλέξει το στόχο πάνω στο θύμα με απόλυτη ευκαίρια καθώς επικρατούσαν συνθήκες δύσκολες.
Δεν ξέρω τελικά αν ο μπάτσος δικαιολογημένα ή αδικαιολόγητα χτύπησε εκεί που χτύπησε. Ωστόσο σίγουρα δε λυπάμαι για το πρόσωπο που είχε φάκελο χιλιόμετρα και επετέθη σε αυτοκίνητο, άσπασε το τζάμι του ρίχνοντας τα θρύψαλα πάνω σε ένα μικρό και προσπάθησε να κλέψει τσάντα, για την οποία ήταν αποφασισμένο να ρίξει κοτρώνες σε όλους τους τριγύρω και κανείς δεν ξέρει τι άλλο. Όποιος παίζει με τη φωτιά... μπορεί και να καεί.
Τώρα αν ο μπάτσος είχε την πολυτέλεια να επιλέξει να χτυπήσει πόδια... αυτό ας το αποφασίσει η δικαιοσύνη. Εσύ αλήθεια πώς γνωρίζεις με τόση βεβαιότητα ότι ο μπάτσος μπορούσε και δεν το έκανε; μήπως αυτή σου η βεβαιότητα προδίδει μια μεγάλη προκατάληψη έως ρατσιστική αντίληψη απέναντι στον εργαζόμενο που τυχαίνει να ασκεί το λειτούργημα του αστυνομικού; |
