| Κείμενο |
Και για να πω την αλήθεια δεν περίμενα ποτέ ότι θα δω ανάλογο κείμενο στο editorial. Λάθος μου. Μέσα στον περιορισμένο χώρο που διαθέτεις κατάφερες να δώσεις, συνοπτικά, κάποιες διαφορές των δύο συστημάτων.
Υπάρχει όμως κάτι που θα πρέπει να μας απασχολήσει. Πώς γίνεται απόψεις που απορρέουν από τα καθεστώτα που στηλιτεύεις να παρουσιάζονται ακόμα και σήμερα στην Ελλάδα ως "προοδευτικές" και "φιλολαϊκές". Και πώς οι απόψεις αυτές, οι αντίστοιχες πράξεις και οι άνθρωποι που τις πρεσβεύουν, τελούν υπό ένα ιδιότυπο άσυλο προστασίας από την κριτική οποιουδήποτε, ιδιαίτερα αν ο τελευταίος δε θέλει να κατηγορηθεί ως αυταρχικός, φασίστας, αντιδημοκράτης, στυγνός εκμεταλλευτής κλπ.
Να πω ένα παράδειγμα? Πριν λίγο καιρό εκτελέστηκαν εν ψυχρώ δύο συνάνθρωποί μας που προσπάθησαν να διαφύγουν από την Κούβα. Ακούσατε πουθενά τίποτα? Διαμρτυρήθηκε κανένα "Κοινωνικό Forum" και κανένα "Δίκτυο"? Εμφανίστηκε πουθενά κανένας Μανώλης Γλέζος και κανένας Κουναλάκης να πουνε μια κουβέντα? Έγινε καμία διαδήλωση στο κέντρο της Αθήνας? Ασχολήθηκε μήπως η "προοδευτική" Ελευθεροτυπία και οι αρθρογράφοι της?
Να δώσω κι άλλο ένα? Επίσης πριν λίγο καιρό, αποκαλύφθηκε ότι κατά 90%ο ιός του AIDS δημιουργήθηκε ως όπλο από εργαστήρια κομμουνιστικών καθεστώτων για να το χρησιμοποιήσουν αντάρτες στην Αφρική τη δεκαετία του 1960, απ' όπου και ξεκίνησε η διάδοσή του(έχω τα πλήρη στοιχεία κρατημένα). Το ακούσατε πουθενά, έστω στα δελτια ειδήσεων? Φαντάζεστε τι θα είχε γίνει αν την ευθύνη την είχε όμως ο κακός δημοκρατικός καπιταλισμός? Τι κατηγορίες θα είχαν απαγγείλει κάτι δημοκράταροι της απέναντι πλευράς? Τι λαϊκά δικαστήρια θα είχαν στηθεί?
Ανέφερα αυτά τα δύο γιατί αναφέρονται στο παρόν. Αν πιάσουμε τα του παρελθόντος, όπως στο κείμενο ημέρας, δε θα ξέρουμε από πού να αρχίσουμε και πού να τελειώσουμε. Ιδιαίτερα δε, όταν κάποιοι αδιόρθωτοι συνεχίζουν να τα υποστηρίζουν. Όπως ο μουσικοσυνθέτης και πολιτικός γυρολόγος κ. Θεοδωράκης, ο αριστερός με την αυθαίρετη βίλα, που σε μία τελευταία συνέντευξη-ποταμό δήλωσε αθεράπευτα σταλινικός και σταλινικότερος του Στάλιν κατά περίπτωση.
Κλείνω ρίχνοντας όμως ευθύνες και στην ιδεολογική πλευρά που υποστηρίζω. Γιατί, παρόλο τον επικοινωνιακό αποκλεισμό από τη συνριπτική πλειοψηφία των ελληνικών Μ.Μ.Ε., και οι δικές της κινήσεις είναι ατυχείς και άστοχες. Αντί π.χ. η ΝΔ και ο αξιόλογος κ. Καραμανλής να τονίζουν την πλήρη επικράτηση της φιλελεύθερης ιδεολογίας σε όλα σχεδόν τα μήκη και τα πλάτη της γης, εκείνοι προτιμούν τις επισκέψεις στη Μακρόνησο και την επιλογή υποψηφίων τύπου Τζανετάκου για να εκφραστούν. Αν και απ'ότι πιθανολογώ, οι επιλογές δεν είναι δικές τους εξ' ολοκλήρου. Φταίνε και κάτι απίθανοι επικοινωνιολόγοι τύπου Λούλη για αυτές. |
