Ο δημοφιλέστατος και πολλά υποσχόμενος (;) Δήμαρχος Αθηναίων Δημήτρης Αβραμόπουλος ανακοίνωσε την περασμένη εβδομάδα την ίδρυση νέου πολιτικού φορέα. Οι κλυδωνισμοί τόσο στη Νέα Δημοκρατία, από όπου και προέρχεται πολιτικά ο Δήμαρχος, όσο και στο κυβερνών κόμμα δεν πέρασαν απαρατήρητοι. Δηλώσεις επί δηλώσεων, διαξιφισμοί, ένταση, άγχος, φόβος, πάει-την-χάνουμε-την-καρέκλα αντιδράσεις, γκάλοπ και στατιστικές προβλέψεις, όλα γύρω θυμίζουν προεκλογική περίοδο στο φόρτε της!

Πάντως είναι άξια αναφοράς η προσδοκία του κόσμου, ιδιαίτερα των νέων (και των γυναικών, γιατί άραγε;) για τον προσδιορισμό της ταυτότητας του υπό ίδρυση κόμματος. Το σημερινό πολιτικό περιβάλλον ευνοεί νέες κινήσεις, ο Έλληνας έχει βαρεθεί να βλέπει τους ίδιους ανθρώπους (ικανούς και μη) στο προσκήνιο να διαπληκτίζονται για θέματα που δεν άπτονται της καθημερινότητάς του. Ο, αν μη τι άλλο οξυδερκής Δημητράκης, διάβασε τρία-τέσσερα γκάλοπ, μυρίστηκε το κενό στον λεγόμενο "κεντρώο χώρο" (α ρε Λεβέντη, σε έφαγε το κατεστημένο...), και έκανε την πρώτη κίνηση. Και άσε τους άλλους να αναρωτιούνται τι και πώς και γιατί και τώρα τι κάνουμε...

Από την άλλη πλευρά, βέβαια, πολλοί, ιδιαίτερα οι μεγαλύτεροι σε ηλικία, θα αμφισβητήσουν τον νέο υποψήφιο κυβερνήτη τους, ως άπειρο, φιλόδοξο μεν, στείρο πολιτικής ιδεολογίας δε. Η ατσαλάκωτη εμφάνιση του Δημάρχου είναι έως σήμερα απρόσβλητη από τα καθημερινά πολιτικά παιχνίδια, και αυτό είναι ένα από τα μεγάλα όπλα του. Πώς όμως αυτός ο ευπαρουσίαστος πολιτικός θα επιβιώσει εκεί που απέτυχαν τόσοι και τόσοι, να σπάσει το διπολισμό και το δικομματισμό, το μπλε και το πράσινο, που, σε κάποιο βαθμό βέβαια, είναι υπέυθυνα για την όποια πολιτική σταθερότητα έχει να επιδείξει η Ελλαδίτσα τις δυό τελευταίες δεκαετίες; Και πόσοι θα εμπιστευτούν την ψήφο τους σε έναν άνθρωπο που κατηγορείται πως οκτώ χρόνια στην Αθήνα με αρκετά δις εξωτερικό δανεισμό, αφήνει πίσω του μερικά συντριβάνια, κάποια χιλιόμετρα κακόγουστα κάγκελα, μερικές δεκάδες αυτοκινητάκια-βούρτσες (που δεν τα έχουμε δει στους δρόμους) κτλ κτλ;

Πέσαμε και εμείς στην παγίδα και προσπαθούμε να σχολιάσουμε μια πολιτική ενέργεια που ακόμα δεν έχει υλοποιηθεί! Ακόμα δεν τον είδαμε Γιάννη τον βαφτίσαμε, δηλαδή... Πάντως, το πολιτικό σκηνικό είναι γεγονός πως αλλάζει άρδην με το νέο κόμμα Αβραμόπουλου, και είναι ενδιαφέρον να παρακολουθήσουμε τις εξελίξεις στο χώρο. Δίχως άλλο, ένα νέο πρόσωπο, και μάλιστα με σημαντικότατη απήχηση στον κόσμο, θα φέρει μία ανανέωση που ίσως αποδειχθεί ευεργετική για όλους τους ήδη ενσωματωμένους στο σύστημα. Και στο κάτω κάτω, οι παρατηρητές από σχετική απόσταση των πραγμάτων (όλοι εμείς δηλαδή) χαμογελάμε όταν βλέπουμε την αμηχανία των δύο 43% μπροστά σε ένα κόμμα που ακόμα δεν υπάρχει!_Γ.Μ.