| Κείμενο |
η τύχη βοηθάει τους τολμηρούς, αν δεν το έχεις ακούσει.
Εκτός αυτού, αν ήταν τύχη τα όσα αναφέρεις, κάποια στιγμή θα σταματούσε ο ΠΑΟ να είχε την εύνοιά της. Κάτι που τόσα χρόνια (από εποχής Γκμοχ, θυμάσαι;) δεν έχει συμβεί.
Βέβαια αν και εμείς είχαμε 16 αγώνες εκτός έδρας χωρίς νίκη, ίσως να είχαμε γίνει προοληπτικοί, τι να πω...
Εκτιμώ την προσπάθειά σας να προσφέρετε ποδοσφαιρικό θέαμα στην Ευρώπη και σε κάθε αγώνα να προσπαθείτε να δεχετείτε όσο περισσότερα γκολ γίνεται. Από θέαμα τα πάτε πολύ καλά, από ουσία όμως τίποτα.
Σε ό,τι αφορά τη σύγκριση των αγώνων του ΠΑΟ με ταινίες του Αγγελόπουλου οι δικοί σας μοιάζουν με παράσταση του Medrano (με ακροβάτες, κλόουν, δίχτυα προστασίας και πήδημα του θανάτου, ή μέχρι θανάτου...)
Το κόμπλεξ μάλλον το έχετε εσείς που καταφέρατε να μεταφέρετε την ηττοπάθειά σας ακόμα και στον Καρεμπέ, ώστε η πρώτη σκέψη όταν μπαίνει στο αεροπλάνο να είναι πόσα τεμάχια θα μαζέψετε.
Η ποδοσφαιρική σου αγνωμοσύνη φαίνεται από το γεγονός ότι δεν παραδέχεσαι τη σοβαρότητα του ΠΑΟ στα Ευρωπαϊκά παιχνίδια που συγκεντρώνει τους βαθμούς για να βλέπετε 6 παιχνίδια κάθε χρόνο. Γιατί αλλιώς, θα βλέπατε μόνο 2 κι αυτά τον Αύγουστο με το μαγιώ και την παντόφλα στο νησί!
Παραδέχομαι το λάθος μου για την ισοπαλία με τη Μάντσεστερ (που την πήραμε στο ΟΑΚΑ και μάλιστα με ισοφάριση στο 89').
Το "εμείς Ευρώπη κι εσείς στο Νευροκόπι" ασφαλώς και το θυμάμαι, όπως επίσης και τις διαδοχικές προκρίσεις στους 8 και στους 4 της Ευρώπης (είτε ήταν πρωταθλητριών είτε ήταν Champions League). Θυμάμαι επίσης και τις εποχές που εσείς χαροπαλεύατε με την Ξαμάξ για να περάσετε στον δεύτερο γύρο του UEFA (αν είναι η μοίρα μου σακατεμένη....)
Κατανοώ την πικρία σου και συμμερίζομαι τον πόνο του κάθε γαύρου που κάνει κάθε χρόνο μαύρα Χριστούγεννα (αφού του τραγουδάνε τα κάλαντα οι βάζελοι).
Είπαμε, υπομονή. Θα έρθει ο καιρός που ο Κόκκαλης θα μπορεί να στήσει και τα ευρωπαϊκά παιχνίδια, ώστε να πάρετε καμμιά ισοπαλία με την Χέρενβεν (αυτή τη θυμάσαι;).
|
