| Κείμενο |
Τυπώνω 1000 κάρτες με τα στοιχεία μου όπου παρουσιάζομαι ως καλλιτέχνης(ζωγράφος, αρχιτέκτων, γλύπτης, ποιητής, decorateur, ό,τι γουστάρεις εσύ). Φοράω μία κάπα, τη μπλούζα μου ανάποδα και χτενίζομαι επιμελώς...ατημελητα, έτσι για να δείχνω πιο καλλιτεχνική φυσιογνωμία. Μπαίνω μες στο κρατικοδίαιτο Outlook και αρχίζω να κατεβάζω τα έργα και μερικά καντήλια στους υπευθύνους. Μαζεύω και εικοσι φιλαράκια να με παρακολουθούν ευλαβικά και να στάζουν μέλι για το μέγεθος της καλλιτεχνικής μου πρωτοτυπιας. Και όλο αυτό το ονομάζω "Αμφιδρομη διαδραστική μορφή τέχνης εναντίον των κρατικών μονοπωλίων όλου του κόσμου και της φίμωσης των ελεύθερα σκεπτόμενων αυτενεργούντων καλλιτεχνών". Σύμφωνα με τη λογική σου δε νομίζω ότι θα υπήρχε πρόβλήμα.
Το παράδειγμα μπορεί να είναι τραβηγμένο, αν και με τόσα κομπλεξικά ψώνια που έχουν μαζευτεί στην Αθήνα και άλλα τόσα νεόπλουτα αποχαυνωμένα από την κόκα που πηγαίνουν σαν τα πρόβατα να τα...θαυμάσουν,ίσως είναι ρεαλιστικότατο. Προσπαθώ όμως να σου πω ότι παντού υπάρχουν όρια. Σε όποιον δεν του αρέσουν, δικαίωμά του, ο Αμαζόνιος είναι πλέον πολύ κοντά οπότε μπορεί να μετακομίσει εκεί και να γαμάει καρπούζια, μανγκος, παπάγιας, να εκσπερματώνει σε σταυρούς και να παίρνει πίπα στον εαυτό του άμα λάχει.
Πρόσεξε, δε λέω ότι όλα όσα λες είναι λάθος, σε θεωρητικό επίπεδο πολλά από αυτά είναι σωστά. Όμως νομίζω ότι έχουμε φτάσει στο σημείο να προσπαθούμε να δικαιολογήσουμε τα πάντα, μην τυχόν και μας πούνε συντηρίκλες και εστίες οπισθοδρόμησης.
Επίσης, πρόσεξα αυτό που είπες για το μισοφέγγαρο και τι θα γινόταν αν έπαιρναν αυτό τα ...σκάγια. Κατ' αρχήν με τα "αν" και με τα "όταν" δε γράφτηκε ιστορία, προς το παρόν εγώ δε θυμάμαι να εχει γίνει κάτι τέτοιο στην Ελλάδα και αν κάνω λάθος παρακαλώ διορθώστε με. Από κει και πέρα όμως, με τη λογική του Outlook, αν όντως γινόταν κάτι τετοιο, θα έπρεπε να εκληφθεί ως προσέγγιση Ορθοδοξίας και σύγχρονης Τέχνης. Αφού δε τους κανει ο εθνικιστής Χριστόδουλος και ο παλαιολιθικός χριστιανισμός, ένα ανάλογο έργο θα μπορούσε να αποτελέσει απαρχή εκσυγχρονισμού της Εκκλησίας και πολιτιστικής επιμόρφωσης των συντηρητικών Ελλήνων χριστιανών. Θα γινόταν έτσι όμως? Θα υπήρχαν και τότε φωνές που θα υπερασπίζονταν τον πρωτοποριακό χριστιανό καλλιτέχνη και το δικαίωμά του στην ελεύθερη έκφραση? Ή τότε, αυτοί που σήμερα υπερασπίζονται την ελευθερία της Τέχνης, θα μίλαγαν για μισαλλόδοξους και ακραίους εθνικιστές χριστιανούς που με τα έργα τους διαταράσσουν τις σχέσεις των δύο χωρών και προσβάλλουν αδιάκριτα όλόκληρο το μουσουλμανικό στοιχείο?
Εμένα δε θα μου άρεσε ούτε στο μισοφέγγαρο, ούτε στο Βούδα, ούτε και στους Ιεχωβάδες ακόμα, που δεν είναι καν θρησκεία, να γινόταν τέτοια προσβολή. Μη νομίζεις όμως ότι όλοι όσοι διαφωνούν με τις ακραίες αντιδράσεις, το κάνουν για να υπερασπιστούν την Τέχνη. Όπου τους βολεύει είναι προοδευτικοί και όπου όχι γίνονται φασισταράδες.
Αυτά και sorry για το ύφος, μπορεί να φαίνεται σκληρό, αλλά δεν τόχα πρόθεση. Ξέρεις πως σε αγαπάω βρε!
|
