ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ
ΣΧΟΛΙΑ

Σχόλια για το άρθρο με τίτλο «Για όλα φταίει το κράτος» της 12/9/2003.
Δράστης: Αλέξανδρος Σταυριανός (άλλα άρθρα του)
[εισαγωγή σχολίου] [επιστροφή στο άρθρο]

Σπίτι
Περιοδικό
  Editorials
  Sex
  Αθλητισμός
  Ακαδημαϊκά
  Αποκρυφισμός
  Αυτοκίνητο 2001
  Βία
  Γλώσσα
  Δραστηριότητες
  Εδώ Πολυτεχνείο (;)
  Εθνικά Θέματα
  Εικόνες
  Εκπαίδευση
  ΕΜΠ-ΕΠΙΣΕΥ
  Ενημερωτικά
  Επιστημ. φαντασία
  Έρευνα στο ΕΜΠ
  Ιστορίες
  Καθημερινότητα
  Κοινωνία
  Μ.Μ.Ε.
  Μόδα
  Παιδεία
  Ποιήματα
  Πολιτική
  Προσωπικά
  Σκέψεις
  Σκίτσα
  Τέλος εντύπου
  Τέχνες
  Τεχνολογία-Επιστήμες
  Φοιτ. Εκλογές `96
  Φοιτ. Εκλογές '95
  Χαβαλές
  Χαβαλές '96
  Χριστούγεννα '96
  Ψυχαγωγία


0siris: kaaaaala.... (17/10/2003)
elmania81: Συμφωνώ κι εγώ πως όλα είναι θέμα Παιδείας, που το ΚΡΑΤΟΣ οφείλει να μας παρέχει, ούτως ώστε να μην είμαστε επιρρεπείς στην κακώς εννοούμενη προπαγάνδα. Ωστόσο, το ΚΡΑΤΟΣ φροντίζει συστηματικά και επιτυχώς να μας περνάει τη δική του προπαγάνδα! Αυτό δεν είναι κατ' ανάγκη κακό, αν δε δεις κάποιες προεκτάσεις του, που βιώνουμε, νομίζω, καθημερινά, με τη διαφορά ότι λίγοι το καταλαβαίνουν.
Συνέχεια, γύρω μου ακούω - όπως κι εσύ - διαμαρτυρίες για ένα σωρό πράγματα, όπως ο πόλεμος, η ανεργία, η ακρίβεια, η εκπαίδευση, η υγεία κ.τ.λ. και απ'τη μια οργίζομαι για όσα το κράτος αποφασίζει για μας χωρίς εμάς, αλλά και απ' την άλλη γιατί εμείς δεν έχουμε τα κότσια να τα διεκδικήσουμε, αφού σε λίγο τα ξεχνάμε, για να απασχολήσουμε το μυαλό μας με κάτι άλλο. Για κάποιους, μάλιστα, η γκρίνια είναι ηδονή και δεν τους νοιάζει να λύσουν τα προβλήματά τους όσο να τα πούν ή και να συναγωνιστούν ποιανού είναι μεγαλύτερα.
Νομίζω πως ο κόσμος δεν έχει φτάσει στο συνειδησιακό επίπεδο να διεκδικήσει μέχρι τέλους αυτά που του στερούν, όμως γι' αυτό ευθύνονται συγκεκριμένες πολιτικές και ενέργειες που σκόπιμα τον αποπροσανατολίζουν από αυτά που πραγματικά του φταίνε. Και γι' αυτό ευθύνονται τόσο το κράτος, όσο και αυτοί που εκμεταλεύονται τη δυσλειτουργία του για να προσελκύσουν κόσμο σε μια ομάδα.
Κι επειδή έθιξα και το θέμα των "ομάδων", νομίζω ότι ο καθένας μας ανήκει σε ένα υποσύνολο, ακόμα κι αυτοί που το αρνούνται, καθώς όταν δεν ανήκεις σε κανένα υποσύνολο από τα ήδη διαμορφωμένα, μπαίνεις σε ένα άλλο που κάποιοι το λένε "περιθώριο". Κάθε υποσύνολο ή ομάδα, λοιπόν, έχει ένα σκοπό, σε μερικές μάλιστα ο σκοπός μπορεί να είναι κοινός, η δράση όμως για την επιτευξή του διαφέρει, επομένως δύσκολα μπορούν να δράσουν συγχρονισμένα. Δεν κατηγορώ το σκοπό, ούτε το σχέδιο δράσης τους, αλλά το γεγονός ότι χρησιμοποιούν και αυτές σε μεγάλο βαθμό το όπλο της "προπαγάνδας" για να περάσουν τις θέσεις τους κι έτσι μπερδεύουν ακόμα περισσότερο τον ήδη μπερδεμένο κόσμο. Αυτός είναι και ο λόγος που σήμερα βλέπουμε κινήματα να φουσκώνουν και να ξεφουσκώνουν σαν μπαλόνια και με θλίβει πραγματικά που τόσο σοβαρα θέματα όπως ο πόλεμος χρησιμοποιούνται σαν ευκαιρίες για άσκηση προπαγανδας από κάθε ομάδα.
Να σου πω, ακόμα, πως η "Δημοκρατία" ενέχει πολλούς κινδύνους για τον ανυποψίαστο πολίτη. Και μη νομίζεις ότι ο "Χρυσούς αιών" του Περικλέως ήταν παράδεισος για όλους τους πολίτες (βλέπε σκλάβους και γυναίκες στην αρχαία Αθήνα), άλλο αν μας το εξιδανίκευσαν...τα βιβλία μας.
Κλέινω, λέγοντας ότι η επανάσταση αναπόφευκτα θα γίνει κάποια στιγμή όταν ωριμάσουν οι συνθήκες, πρέπει όμως ο καθένας μας να αρχίσει την επανάσταση από την ίδια τη ζωή του και να μην καταπίνει αμάσητα αυτά που του σερβίρουν. Αυτά. (29/9/2003)
elmania81: Συμφωνώ κι εγώ πως όλα είναι θέμα Παιδείας, που το ΚΡΑΤΟΣ οφείλει να μας παρέχει, ούτως ώστε να μην είμαστε επιρρεπείς στην κακώς εννοούμενη προπαγάνδα. Ωστόσο, το ΚΡΑΤΟΣ φροντίζει συστηματικά και επιτυχώς να μας περνάει τη δική του προπαγάνδα! Αυτό δεν είναι κατ' ανάγκη κακό, αν δε δεις κάποιες προεκτάσεις του, που βιώνουμε, νομίζω, καθημερινά, με τη διαφορά ότι λίγοι το καταλαβαίνουν.
Συνέχεια, γύρω μου ακούω - όπως κι εσύ - διαμαρτυρίες για ένα σωρό πράγματα, όπως ο πόλεμος, η ανεργία, η ακρίβεια, η εκπαίδευση, η υγεία κ.τ.λ. και απ'τη μια οργίζομαι για όσα το κράτος αποφασίζει για μας χωρίς εμάς, αλλά και απ' την άλλη γιατί εμείς δεν έχουμε τα κότσια να τα διεκδικήσουμε, αφού σε λίγο τα ξεχνάμε, για να απασχολήσουμε το μυαλό μας με κάτι άλλο. Για κάποιους, μάλιστα, η γκρίνια είναι ηδονή και δεν τους νοιάζει να λύσουν τα προβλήματά τους όσο να τα πούν ή και να συναγωνιστούν ποιανού είναι μεγαλύτερα.
Νομίζω πως ο κόσμος δεν έχει φτάσει στο συνειδησιακό επίπεδο να διεκδικήσει μέχρι τέλους αυτά που του στερούν, όμως γι' αυτό ευθύνονται συγκεκριμένες πολιτικές και ενέργειες που σκόπιμα τον αποπροσανατολίζουν από αυτά που πραγματικά του φταίνε. Και γι' αυτό ευθύνονται τόσο το κράτος, όσο και αυτοί που εκμεταλεύονται τη δυσλειτουργία του για να προσελκύσουν κόσμο σε μια ομάδα.
Κι επειδή έθιξα και το θέμα των "ομάδων", νομίζω ότι ο καθένας μας ανήκει σε ένα υποσύνολο, ακόμα κι αυτοί που το αρνούνται, καθώς όταν δεν ανήκεις σε κανένα υποσύνολο από τα ήδη διαμορφωμένα, μπαίνεις σε ένα άλλο που κάποιοι το λένε "περιθώριο". Κάθε υποσύνολο ή ομάδα, λοιπόν, έχει ένα σκοπό, σε μερικές μάλιστα ο σκοπός μπορεί να είναι κοινός, η δράση όμως για την επιτευξή του διαφέρει, επομένως δύσκολα μπορούν να δράσουν συγχρονισμένα. Δεν κατηγορώ το σκοπό, ούτε το σχέδιο δράσης τους, αλλά το γεγονός ότι χρησιμοποιούν και αυτές σε μεγάλο βαθμό το όπλο της "προπαγάνδας" για να περάσουν τις θέσεις τους κι έτσι μπερδεύουν ακόμα περισσότερο τον ήδη μπερδεμένο κόσμο. Αυτός είναι και ο λόγος που σήμερα βλέπουμε κινήματα να φουσκώνουν και να ξεφουσκώνουν σαν μπαλόνια και με θλίβει πραγματικά που τόσο σοβαρα θέματα όπως ο πόλεμος χρησιμοποιούνται σαν ευκαιρίες για άσκηση προπαγανδας από κάθε ομάδα.
Να σου πω, ακόμα, πως η "Δημοκρατία" ενέχει πολλούς κινδύνους για τον ανυποψίαστο πολίτη. Και μη νομίζεις ότι ο "Χρυσούς αιών" του Περικλέως ήταν παράδεισος για όλους τους πολίτες (βλέπε σκλάβους και γυναίκες στην αρχαία Αθήνα), άλλο αν μας το εξιδανίκευσαν...τα βιβλία μας.
Κλέινω, λέγοντας ότι η επανάσταση αναπόφευκτα θα γίνει κάποια στιγμή όταν ωριμάσουν οι συνθήκες, πρέπει όμως ο καθένας μας να αρχίσει την επανάσταση από την ίδια τη ζωή του και να μην καταπίνει αμάσητα αυτά που του σερβίρουν. Αυτά. (29/9/2003)
TPPRJ: ....φταίνε και οι πολίτες όταν βιάζονται ...
daewoo λοιπόν , αυτό εννοούσα :) :) :)
τεο (20/9/2003)
TPPRJ: ΦΤΑΙΕΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ;

Είναι κάπως πολύπλοκο το θέμα…

Όταν έγιναν οι αποσύρσεις των ΙΧ το ’90 ανάμεσα στα αυτοκίνητα που δόθηκαν για απόσυρση από τους ιδιώτες βρέθηκαν και κάποιες αντίκες με πολύ μεγαλύτερη αξία από την τιμή απόσυρσης και ίσως και από την αξία του καινούριου αυτοκινήτου . Ανάμεσα στις αντίκες βρέθηκε και αυτοκίνητο του 1870 περίπου , Ελληνικής κατασκευής φτιαγμένο στη Σύρο. (Δεν γνώριζε ο ιδιοκτήτης του τι είχε στα χέρια του) Φαίνεται λοιπόν πως το νησί των ναυπηγείων είχε την τεχνογνωσία να κατασκευάζει και αυτοκίνητα και μάλιστα από τότε.
Τι σημαίνει αυτό; Με σημερινά δεδομένα σκεφτείτε ότι Νταεγού (DAEVOU) σημαίνει Κορέα , δείτε λοιπόν πόσο μπροστά βρισκόταν οι Έλληνες του 1870 .
Τι γίνεται όμως : Γενιές ελλήνων γνωρίζουν ότι οι εισαγωγείς αυτοκινήτων είχαν πάντα καλύτερη πρόσβαση στο κράτος και μπορούσαν να σαμποτάρουν με κάθε τρόπο ένα ελληνικό εργοστάσιο αυτοκινήτων. Επίσης το ίδιο το κράτος εύρισκε πιο συμφέρον να εισάγονται αυτοκίνητα και να εισπράττει υπέρογκους φόρους. Να λοιπόν πως μπορεί να ενταφιαστεί ένα εργοστάσιο αυτοκινήτων
και μαζί του όλα αυτά που δεν έχει σήμερα η χώρα .
(Ποιος φταιει για όλα αυτά;)
Από το 1870 έχουν περάσει 133 χρόνια και εσύ υποστηρίζεις ότι το κράτος είναι πιο «έξυπνο» , πιο ευέλικτο , έχει ξεχάσει το κακό του παρελθόν συμπεριφέρεται άψογα στους πολίτες και αυτοί και μόνον αυτοί φταινε ……….. ;;;;;;;;;;;;;;
(16/9/2003)
ttask: Φίλε Αλέξανδρε,
Συμφωνώ με αρκετά από όσα γράφεις. Συμφωνώ ότι πολλές φορές το ατομικό ή το συντεχνιακό συμφέρον πρέπει να υποτάσσεται στο γενικότερο συμφέρον. Συμφωνώ επίσης ότι κάποια στιγμή θα πρέπει να δούμε τα πράγματα ως πολίτες αυτού του τόπου και όχι ως ιδιώτες, ως συνδικαλιστές ή ως εκπρόσωποι μιας άλλης ομάδας. Μια ακόμα χειρότερη στρέβλωση, που υφίσταται από συστάσεως του Κράτους, είναι το κομματικό συμφέρον, το οποίο κατά τη γνώμη μου οφείλεται για πολλά από τα δεινά που έχει υποστεί η Ελλάδα. Φαίνεται ότι το στοιχείο αυτό είναι χαρακτηριστικό του λαού μας και μάλλον δύσκολα θα διορθωθεί. Γνώμη μου είναι ότι μόνο μέσω της Παιδείας είναι δυνατόν να καλλιεργηθεί ένα πνεύμα συλλογικό, όπως αυτό που αναφέρεις.
Μελετώντας την Ιστορία μας και μαθαίνοντας από τα λάθη μας, ενστερνιζόμενοι αξίες όπως αυτές που αναφέρεις, συνειδητοποιώντας τη σημασία της κοινωνικής προόδου και τις συνέπειες αυτής στην ατομική μας πρόοδο και άλλα πολλά τα οποία κατά τη γνώμη μου δεν απασχολούν πολλούς από τους πολίτες αυτής της χώρας.
Το Κράτος φταίει για πολλά από τα καθημερινά μας προβλήματα. Το Κράτος ίσως είναι απρόσωπο, οι λειτουργοί του όμως είναι άνθρωποι που προέρχονται από την ελληνική κοινωνία, οι οποίοι έχουν ζυμωθεί στα ατομικά, κλαδικά, συνδικαλιστικά και κομματικά συμφέροντα και δεν ενδιαφέρονται για τη σωστή λειτουργία του και την αποδοτικότητά του.
Για να «βγούμε από το λούκι», όπως αναφέρεις πιστεύω ότι αν δεν είναι ακατόρθωτο, θέλει πολύ κόπο και χρόνο για να το επιτύχουμε.
(13/9/2003)


Για να εισάγετε 'επώνυμο' σχόλιο σε υπάρχον άρθρο, θα πρέπει να είστε ήδη μέλος. Εάν όχι, επισκεφθείτε τη σελίδα εγγραφής.

Αν θέλετε να μοιραστείτε μαζί μας οποιοδήποτε σχόλιο υπάρχει πάντα η γνωστή διεύθυνση...
Περιοδικό
Σπίτι

ΝΥΓΜΑ ανλίμιτεντ σαμ ράιτς ρισέρβντ 1994-2099