|
dhello:
Χάρηκα ανέλπιστα όταν διάβασα το συγκεκριμένο άρθρο και τα ακολουθούντα σχόλια. Εδώ και δύο μέρες, η συντριπτική πλειοψηφία των απόψεων και των σκέψεων που άκουγα περί του συμβάντος, από φίλους, συγγενείς, τηλεόραση, ραδιόφωνο, ειδησεογραφικά portals στο Internet, της Ελλάδας και του εξωτερικού, ήταν του στιλ «Οι κακόμοιροι οι Αμερικανοί! Τι ήταν αυτό το κακό που τους βρήκε! Να συσπειρωθούμε όλοι μαζί, η ανθρωπότητα ολόκληρη, ώστε να βρεθούν οι ένοχοι και να τιμωρηθούν παραδειγματικά.» και ούτω καθεξής… Χάρηκα με το άρθρο, μια και από αυτό φαίνεται πως αν μη τι άλλο, η πολυτεχνειακή κοινότητα χαρακτηρίζεται από πλουραλισμό απόψεων.
Απορώ ωστόσο… Είναι δυνατόν, ενώ κατά καιρούς γίνονται συζητήσεις επί συζητήσεων σχετικά με την μαζοποίηση ανθρώπων, ομάδων και ιδεών από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, να έχουν χειραγωγηθεί οι μάζες τόσο, που να δέχονται σα δικιά τους γνώμη κάποια που τους σερβιρίστηκε έτοιμη, κομμένη και ραμμένη έτσι ακριβώς όπως ήθελαν να την περάσουν σ’ όλη την ανθρωπότητα. Παρακολούθησα αντιδράσεις από τις 9 παρά της μέρας εκείνης. Στην αρχή ο κόσμος, κι εγώ το ίδιο, νομίζαμε ότι επρόκειτο για εφέ, κάτι σαν πρωταπριλιάτικο αστείο. Φυσικά, ποιος θα το πίστευε άραγε, χωρίς να έχει δει τις εικόνες; Στη συνέχεια (ήμουν σε ένα χώρο γεμάτο με γραφεία), άκουγα φωνές του στιλ «Καλά τους κάνανε, να καταλάβουνε κι αυτοί τι πραγματικά κάνανε σε τόσες και τόσες περιοχές του πλανήτη τόσον καιρό». Μετά μπήκαν οι τηλεοράσεις σε πρώτο πλάνο, και μέχρι το επόμενο πρωί όλοι επιδοκίμαζαν τη δήλωση του Μπους ότι «Θα το πληρώσουν».
Θα το πληρώσουν… χωρίς να αναφέρεται ποιος θα είναι ο τυχερός. Είναι πολύ απλό, θα βρουν ένα εξιλαστήριο θύμα (λέγοντας εξιλαστήριο θύμα, δεν εννοώ βέβαια, ένα και μοναδικό άτομο!) και αν σε σύντομο χρονικό διάστημα δε βρουν άλλο που να πληροί περισσότερο τις προϋποθέσεις που έχουν από την πρώτη κιόλας στιγμή βάλει, δε θα το ψάξουν περισσότερο. Το νόημα είναι να δείξουν ότι οι ΗΠΑ συνεχίζουν να είναι ο “chief” σ’ αυτόν τον έρμο τον πλανήτη. Το νόημα είναι να δείξουν ότι δεν πληγώθηκε το γόητρο του αμερικάνικου ονείρου (όχι ακόμα, τουλάχιστον, κατά τη γνώμη μου και κατά τη γνώμη πολλών άλλων). Ότι οι πανύψηλοι ουρανοξύστες, η άπαιχτη οικονομία, η ασφάλεια ανθρώπων και υλικών αγαθών, η εθνική άμυνα, συνεχίζουν να είναι ακόμα τα απόρθητα φρούρια της (υπερδύναμης;) χώρας.
Εδώ, έφτασαν στο σημείο, χωρίς να έχουν κανένα απολύτως στοιχείο, πόσο μάλλον αποδείξεις, να κατηγορήσουν σχεδόν με σιγουριά τον Οσάμα Μπιν Λάντεν για την οργάνωση των συμβάντων της 12ης Σεπτεμβρίου 2001. Μέσα στα πρώτα πέντε λεπτά από την πτώση του πρώτου αεροπλάνου το site του CNN τον είχε υποδείξει ως ύποπτο. Τον οποίο Οσάμα Μπιν Λάντεν τον έχουν κατηγορήσει και άλλες δύο ή τρεις φορές για διάφορες τρομοκρατικού τύπου επιθέσεις, και τελικά αποδείχτηκε ότι άλλος ήταν ο ένοχος. Το βράδυ της ίδιας νύχτας βομβάρδισαν το Αφγανιστάν, όπου εδώ και πέντε χρόνια υπάρχουν ενδείξεις πως εκεί κρύβεται ο πιθανός εμπνευστής του όλου εγχειρήματος (προσέξτε: ενδείξεις, όχι αποδείξεις). Το γεγονός αυτό κρίθηκε μικρής σημασίας για να αναφερθεί από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, παρά μόνο ως γεγονός που περνάει απαρατήρητο, “ψιλά γράμματα”. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ, σήμερα άκουσα στο ραδιόφωνο ότι αρνείται την ανάμιξή της στο γεγονός αυτό. Ποιος νοήμων άνθρωπος, αν του είχε δοθεί η δυνατότητα να παρακολουθήσει την επικαιρότητα αμερόληπτα, θα μπορούσε ποτέ να πιστέψει ότι οι ΗΠΑ δεν έχουν καμία σχέση με το βομβαρδισμό του Αφγανιστάν, την ίδια μέρα που επί αμερικανικού εναέριου χώρου έγιναν τουλάχιστον πέντε αεροπειρατείες, και ενώ από τα πρώτα πέντε λεπτά είχε ήδη θεωρηθεί ο Οσάμα Μπιν λάντεν ως ο πιθανότερος ύποπτος;
Κάποτε έπρεπε να έρθει το πλήρωμα του χρόνου και γι’ αυτούς. Όπως ήρθε και για την πάλαι πότε Σοβιετική Ένωση. Βέβαια, ας μη γελιόμαστε. Και η αμερικάνικη οικονομία θα ανακάμψει, και οι “βολικότεροι” ένοχοι θα τιμωρηθούν, η Ευρώπη για μια ακόμη φορά θα κάνει το τσιράκι των ΗΠΑ (ελπίδα μου βέβαια είναι πως δε θα συμβούν όλα αυτά – ευσεβείς πόθοι!), και όλα βαίνουν καλώς. Ωστόσο, αφού η καταιγίδα κοπάσει, οι ΗΠΑ θα έχουν πολύ περισσότερους εχθρούς από όσους ήδη είχαν, και το επόμενο ξέσπασμα της οργής των λαών θα είναι πολύ πιο καταστροφικό. Ίσως θα έπρεπε κάποτε όντως να έχουν την εμπειρία όλων όσων επέβαλλαν στους “υποδεέστερούς” τους τόσες πολλές δεκαετίες σκεπασμένες με αίμα. (13/9/2001)
|
|
Μαριλένα:
Τάσο, καλό το άρθρο και μακάρι η εκατόμβη των θυμάτων να γίνει αφορμή να ακουστεί έστω μια φωνή αυτοκριτικής-απάντηση στους αμερικάνους που απορούν, γιατί σε μας, ξεχνώντας τα γιουγκοσλαβικά μαιευτήρια, τα λεωφορεία των αμάχων, τα παιδιά-τερατογενέσεις στο Ιρακ-προχτές πάλι το βομβαρδίσανε. Από την άλλη η άποψη του Σεραφείμ μοιάζει τραγικά πιθανή, καθώς υπό το καθεστώς της συναισθηματικής φόρτισης και από θέση άμυνας πλέον ο Μπους μπορεί να προωθήσει τα σχέδια του με περισσότερη άνεση, ζητώντας ακόμα και παρεμβάσεις στα Συντάγματα των χωρών της Ευρώπης προκειμένου να αντιμετωπιστεί η "τρομοκρατία". Το σίγουρο είναι ότι, αν έχουν έτσι τα πράγματα, δεν θα είναι η πρώτη φορά που οι Αμερικάνοι δε διστάζουν να θυσιάσουν συμπατριώτες τους. (12/9/2001)
|
|
|
skotro:
Τάσο σωστά όλα μόνο μην θεωρούμε βέβαιο ότι οι εκτελεστές του χθεσινού πολεμικού χτυπήματος επί των ΗΠΑ ήταν άραβες ή παλαιστίνιοι. Πιστεύω ότι θα πρέπει να είμαστε λίγο πιο διστακτικοί στα συμπεράσματά μας καθώς μια τέτοια πολύπλοκη και εποτυχέστατη επιχείρηση δεν μου είναι δύσκολο να πιστεύψω ότι οργανώθηκε από φτωχούς ασιάτες που έχουν δει το χαμό αδερφών και συγγενών σε μάχες τις οποίες εκτέλεσαν, υποκίνησαν ή ανέχθηκαν οι αμερικάνοι. Πιο πιστευτό δείχνει για εμένα ένα σενάριο του τύπου η CIA ή ένα ακραίο τμήμα της οργανώνει χτύπημα προς τις ΗΠΑ για να δείξει την ανάγκη αναβάθμισης του ρόλου της και του ρόλου της βιομηχανίας όπλων, σε μια εποχή που η έλλειψη μεγάλου στρατιωτικά αντιπάλου δημιουργεί κρίση στην αμερικανική οικονομία όπλων, πρακτόρων κλπ. Ας μην το δένουμε κόμπο ότι ήταν άραβες, μπορεί να ήταν κάτι εντελώς άλλο. (12/9/2001)
|
|
|
Thomas S:
(κατά την γνώμη μου:) Δεν είναι ούτε τα οικολογικά, ούτε οτί οι ΗΠΑ ανακατεύονται όπου έχουν
συμφέροντα. Είναι η αλλαζονεία της εξουσίας, το αίσθημα ότι είμαστε άτρωτοι, ότι είμαστε παγκόσμιοι, πανέξυπνοι, βγαλμένοι από το -αμερικάνικο-όνειρο. Είναι απορίας άξιο πως αυτό το έθνος φτιάχνεται και αυτοπαραμυθιάζεται τόσο πολυ πριν παραμυθιάσει τον κόσμο. Βλέποντας τα δίκτυα τους πουθενά δεν είδες κανένα να ρωτάει "γιατί" είτε προς την κυβέρνηση τους είτε ως προς τα κίνητρα των δραστών. "Τυφλοί από φανατισμό τρομοκράτες επιτέθηκαν με ειδεχθή και αποτρόποαιο τρόπο στην δημοκρατία, την ειρήνη, την ασφάλεια". Εκατομμύρια αθώοι μετά τον Β' Παγκόσμιο έχουν σβήσει για τα μάτια της αστερόεσσας. Αποτίωντας φόρο τιμής μόνο στον ανώνυμο και αδικοχαμένο-σε όλους αυτούς, κατά βάθος και κατά τα λοιπά νιώθω μια άγρια όσο και σκληρή αίσθηση ικανοποίησης για τους "νεκρούς που δεδικαίωνται". 50 χρόνια η ανθρωπότητα υπομένει σε βωβούς τάφους, κλαίγοντας συχνα πυκνά πάνω από τα συντρίμια της, τα κομμάτια της, θρηνόντας για τα παιδιά της, τις τύχες της, φορτωμένη με το δισάκι της στον ώμο ψάχνοντας άλλη γη για πατρίδα διότι η δικιά της πατρίδα κάηκε, χάθηκε, λεηλατήθηκε όταν στην άλλη άκρη του Ατλαντικού κάποιοι καπνίζαν το πούρο της... ειρήνης. Ακούγοντας κατά καιρούς τα προεδρικά dummies να μας λένε τί είναι σωστό και τί καλό να κάνουμε, αντιαισθητικούς burgerομπαλάδες να μας υποβάλλουν σε μαθήματα συμπεριφοράς και savoir vivre, να κουνάνε τα μαρούλια τους με απαίτηση βαθιάς υπόκλισης στους Μήδες, τους καθεστωτικούς, τους αυταρχικούς τους Σωτήρες, βλέποντας τόσο έντονα την αδικία σε δεκάδες σημεία του πλανήτη να γράφει USA και τα φέρετρα να πηγαινοέρχονται υπό την... αιγίδα του ΟΗΕ, ε, τότε σεβασμός μόνο στους νεκρούς, τους αδικοχαμένους. Θύματα σ'έναν λάκο που αργά ή γρήγορα θα το καταλάβουν, έσκαψαν οι ίδιοι τους οι ηγέτες και η ίδια τους η αλλαζονεία και η cowboy-μαγκιά. Το λάσο όμως έγινε θηλειά. (12/9/2001)
|
|
|
Keyser Soze:
Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω με τα γραφόμενα. Στα πλαίσια του να βλέπουμε πέρα από το προφανές θα καταλογίσουμε ευθύνες στην ίδια την Αμερική και στις δουλικές χώρες τις Ευρωπαικής Ένωσης που δυστυχώς έχασαν το μέτρο. Τόσα χρόνια κανείς τους δεν αναρωτήθηκε γιατί έχουν τόσους εχθρούς; Γιατί; Είναι όλοι οι υπόλοιποι τρελλοί; Επιτρέψτε μου να αμφιβάλλω! Ναι θα το πώ..: ΕΥΤΥΧΩΣ υπάρχουν και στιγμές στην ιστορία που επαναφέρουν τους αλλαζόνες πολιτισμούς στον επαναπροσδιορισμό της ιστορικής τους διαδρομής. Αρκεί μέσα από τις τραγικές αυτές στιγμές να βρουν οι Αμερικανοί το σθένος να κάνουν αυτοκριτική και να μην αντιδράσουν σαν το πληγωμένο αγρίμι.. Τελικά, αυτό που μένει για εμάς, τους "ένδοξους" απογόνους της αρχαίας Ελλάδας, είναι η "ευτυχία" ότι και άλλος ένας πολιτισμός εμφανίζει σημάδια παρακμής. Ελπίζω πως η "ευτυχία" αυτή δεν είναι ο λόγος που γράψαμε τόσο καυστικά σχόλια πριν θάψουν τους νεκρούς τους οι όχι τόσο "άμοιροι" (τουλάχιστον ευθυνών)Αμερικανοί. (12/9/2001)
|
|
|
VASILIKI:
Δεν θα μπορούσες να αποδώσεις καλύτερα την άλλη όψη του νομίσματος Τάσο, που αφορά στην πραγματικότητα που περιέγραψες. Την πραγματικότητα που δεν φτάνει όλη σε εμάς τους απλούς ανθρώπους με την αληθινή της εικόνα παρά μόνο με εκείνη που τα ΜΜΕ επιλέγουν. Το χαστούκι που χρειαζόταν, δόθηκε....
Οι συνέπειες ακόμα άγνωστες και απροσδιόριστες... (12/9/2001)
|
|
|
xirouhator:
Πολύ σωστά τα λες Τάσο και επαυξάνω. Το πένθος για τους ανθρώπους που χάνονται άδικα σε πολεμικές ή τρομοκρατικές επιχειρήσεις είναι δεδομένο.
Ο αμερικανικός λαός δεν είναι άμοιρος της ευθύνης για την πολιτική της νέας τάξης πραγμάτων και το πληρώνει, όπως θα το πληρώσει και στο μέλλον.
Μία σημαντική παράμετρος του θέματος που μας αγγίζει περισσότερο είναι το ποια στάση θα κρατήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Ελλάδα στις αυριανές εξελίξεις. Και νομίζω ότι, πέραν της έκφρασης της συμπαράστασης και της οδύνης μας, θα πρέπει να αποστασιοποιηθούμε σαφώς από τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό, πράγμα που θα έπρεπε να έχουμε κάνει ήδη από την εποχή του Κοσσόβου ... (12/9/2001)
|
|
|
gbenec:
Το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου, το σύμβολο του καπιταλισμού, δεν υπάρχει πια. Το Πεντάγωνο, το Αρχηγείο της Εθνικής Άμυνας της μοναδικής υπερδύναμης του πλανήτη δέχθηκε ισχυρό πλήγμα μέρα μεσημέρι. Η μοναδική υπερδύναμη δεν είναι άτρωτη. Η χώρα της ελευθερίας και της ειρήνης δεν είναι η πιο ασφαλής χώρα του κόσμου. Το χρήμα και η ευημερία δεν αρκούν για να προστατεύσουν το γυάλινο αμερικάνικο κόσμο.
Αν και το κείμενο του Τάσου είναι σε πολλά σημεία σκληρό, εν τούτοις κρύβει πολλές αλήθειες που οι περισσότεροι έχουμε σιγομουρμουρίσει, αλλά ίσως φοβόμαστε να υποστηρίξουμε. Η παγκοσμιοποιημένη αγορά θα κλονιστεί σε βαθμό που δεν μπορεί να πρδοσδιοριστεί προς το παρόν. Ας ευχηθούμε να είδαμε τα χειρότερα... (12/9/2001)
|
|