[  printer friendly version
-  στείλτε τη σελίδα με e-mail ]
|
|
Ο Βασιλιάς είναι γυμνός!
|
12/9/2001
|
And I shall strike upon the,
with great vengeance and furious anger
those who attempt to poison my brothers
Όλος ο κόσμος μιλάει για τη χτεσινή τρομοκρατική επίθεση εναντίον των ΗΠΑ, από άγνωστους μέχρι στιγμής τρομοκράτες. Ο αριθμός των νεκρών είναι ανυπολόγιστος και σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις αναμένεται να φτάσει τις μερικές χιλιάδες. Ασφαλώς και πρόκειται για μια από τις πιο καλά οργανωμένες και εκτελεσμένες τρομοκρατικές ενέργειες που έχουν γίνει ποτέ και σίγουρα ο αριθμός των θυμάτων θυμίζει πόλεμο. Κάθε είδους τρομοκρατικές ενέργειες ασφαλώς και είναι καταδικαστέες, αφού είναι άνανδρες και στόχο τους έχουν άμαχους πολίτες, ώστε να προκαλέσουν όσο το δυνατό μεγαλύτερο πλήγμα και μεγαλύτερο πανικό.
Πίσω όμως από όλες αυτές τις κοινά παραδεκτές διαπιστώσεις και απόψεις περί της ανανδρίας των τρομοκρατικών ενεργειών και της καταδίκης τους, θα πρέπει να αναζητήσει κανείς και τα αίτια που όπλισαν με τέτοια αποφασιστικότητα τόσο εκείνους που οργάνωσαν μια τέτοια επιχείρηση, όσο και εκείνους που ανέλαβαν να την εκτελέσουν θυσιάζοντας τη ζωή τους για να επιτύχουν ένα τόσο μεγάλο πλήγμα στην μόνη πλέον υπερδύναμη. Οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι κατάφεραν να αποδείξουν παγκοσμίως ότι οι ΗΠΑ είναι μια χώρα ανασφαλής. Κατόρθωσαν να πραγματοποιήσουν 5 (τουλάχιστον) αεροπειρατείες με διαφορά μερικών λεπτών ξεφτιλίζοντας κάθε μέτρο ασφαλείας των αμερικανικών αεροδρομίων σε τέτοιο βαθμό που αν ήμουν στη θέση του κ. Ρέππα θα έβγαζα ταξιδιωτική οδηγία προς τους έλληνες που ταξιδεύουν προς και από τις ΗΠΑ ή θα ανακοίνωνα ότι σκόπευα να εκδώσω ταξιδιωτική οδηγία, αλλά ότι με πρόλαβαν οι ΗΠΑ και έκλεισαν τα αεροδρόμιά τους. Κατόρθωσαν να πλήξουν το μεγαλύτερο εμπορικό και οικονομικό κέντρο του κόσμου, όπου βρίσκονται τα γραφεία των μεγαλύτερων χρηματοπιστωτικών οίκων και πολυεθνικών, το κέντρο της αμερικανικής άμυνας και το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ. Δηλαδή ό,τι δεν θα μπορούσε να φανταστεί κανείς πως είναι δυνατό να συμβεί.
Ποια ήταν λοιπόν η δύναμη που ώθησε μια οργάνωση να εκτελέσει μια τέτοια επιχείρηση; Δεδομένου ότι μέχρι στιγμής καμμία οργάνωση δεν έχει αναλάβει την ευθύνη, δεν μπορούμε παρά να εικάζουμε για τα ακριβή αίτια. Μπορούμε όμως να αναφέρουμε μια σειρά από γεγονότα τα οποία θα μπορούσαν να αποτελέσουν την αφορμή για αρκετούς φανατικούς εξτρεμιστές. Είναι γεγονός ότι εδώ και αρκετό καιρό οι ΗΠΑ κάνουν επίδειξη δύναμης σε όλο τον κόσμο, έχουν κρατήσει μια στάση υπεροπτική και η πολιτική τους σε εξωτερικά, οικονομικά και οικολογικά θέματα μόνο ως συμφεροντολογική θα μπορούσε να χαρακτηριστεί. Από την μέρα της εκλογής του νέου προέδρου και έπειτα δε, η συμπεριφορά τους έχει σκληρύνει, αφού από την επομένη κιόλας της εκλογής του ξεκίνησε βομβαρδισμούς στο Ιράκ, για να σπάσει τον τσαμπουκά στους Άραβες. Αδιαφόρησε για τα οικολογικά προβλήματα που παρουσιάζονται και γιγαντώνονται, φτάνοντας στο ανεπανάληπτο αίτημα να δικαιούνται οι ΗΠΑ να υπερβαίνουν το ποσοστό της ρύπανσης που επιτρέπεται να προκαλεί κάθε χώρα στο περιβάλλον, «εξαγοράζοντας» τα ποσοστά των φτωχότερων χωρών που δεν έχουν αντίστοιχη βιομηχανική παραγωγή και άρα ρυπαίνουν λιγότερο! Με τις δηλώσεις του περί των οπλικών συστημάτων ανακίνησε ζητήματα εξοπλισμών που υποτίθεται ότι είχαν αποσυρθεί μετά την εποχή του Reagan και τα οποία προκάλεσαν την αναστάτωση σε όλο τον κόσμο. Επέδειξε στάση αδιαφορίας, αν όχι απρόκλητης υποστήριξης προς το Ισραήλ, τη στιγμή που ισραηλινά στρατεύματα έκαναν επιδρομές με μπουλντόζες και άρματα μάχης σε παλαιστινιακά χωριά και κατεδάφιζαν σπίτια αμάχων και αρνούνταν να πιέσουν την ισραηλινή κυβέρνηση να δεχτεί ειρηνευτική δύναμη του ΝΑΤΟ στην περιοχή για να εκτελεί ειρηνευτικές αποστολές και να εκτελεί ρόλο διεθνούς διαιτητή, την ίδια ώρα που καταδικάζει το Μιλόσεβιτς στη Χάγη για πράξεις ανάλογες με αυτές των ισραηλινών, που δε διστάζει να στέλνει διαρκώς στρατεύματα στα Βαλκάνια, που φοράει τη μάσκα του διεθνούς χωροφύλακα και του προασπιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Είναι εξόφθαλμο, ακόμα και για τον τελευταίο κρετίνο της υφηλίου που έχει μια στοιχειώδη ενημέρωση για τα διεθνή θέματα, ότι οι ΗΠΑ ανακατεύονται όπου έχουν συμφέροντα, ειδάλλως κάνουν τα στραβά μάτια.
Οι συμπεριφορές αυτές δεν μπορούν παρά να στρέψουν την παγκόσμια κοινή γνώμη εναντίον τους. Μόνο που οι αμερικανοί, ως συνήθως, ζώντας μακριά από τον υπόλοιπο κόσμο, βιώνοντας την εικονική πραγματικότητα που οι ίδιοι με τις τεχνολογίες, τις επιχειρήσεις και το καπιταλιστικό τους σύστημα έχουν δημιουργήσει, νομίζουν ότι ο ομφαλός της γης είναι το Empire State Building, το World Trade Center (Centre επί το αγγλικότερον), το Hollywood ή η Disneyland, και νομίζουν ότι η Ευρώπη είναι ένα μεγάλο νησί κάπου στα ανοικτά του Ειρηνικού. Η στάση τους αυτή δεν μπορούσε παρά να αποτελέσει τη σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι για τους Άραβες, οι οποίοι έβλεπαν μια κατάφωρη αδικία να συντελείται σε βάρος τους, να μην έχουν τρόπο να αντισταθούν και να ζητήσουν διεθνή μεσολάβηση, να μην υπάρχει ενημέρωση προς τον υπόλοιπο κόσμο για όσα συμβαίνουν στις χώρες τους (πόσες χιλιάδες άμαχοι έχουν πεθάνει στο Ιράκ από τα χημικά, την έλλειψη στοιχειώδους ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, την ασιτία ή τις επιδημίες μακριά από το φακό του CNN, του Reuters ή του BBC;), να βλέπουν τους Ισραηλινούς να αποκτούν ολοένα και περισσότερο αλαζονική και σκληρή συμπεριφορά, εκμεταλλευόμενοι την αδιαφορία των ΗΠΑ, να βλέπουν τις αραβο-ισραηλινές συμφωνίες να καταρρέουν η μια μετά την άλλη και το πρόβλημά τους να διαιωνίζεται στο διηνεκές; Ένα πρόβλημα που δεν αφορά τη διάθεση των κεφαλαίων τους, τις επενδύσεις τους, την οικονομική τους πολιτική ή τη βιομηχανική τους παραγωγή, αλλά τα παιδιά τους, τις οικογένειές τους, τα σπίτια τους, τη γη των πατέρων τους. Πως μπορούν κάτω από αυτές τις συνθήκες καταπίεσης και απελπισίας να μη δημιουργούνται εξτρεμιστικά κινήματα που να επανδρώνονται από ομάδες αυτοκτονίας, να οπλίζονται ενάντια σε κάθε εχθρό, που να μην επιθυμούν το θάνατο κάθε άμαχου αμερικάνου, αφού βιώνουν καθημερινά το χαμό δικών τους αμάχων; Ποιος ξέχασε την εικόνα του μικρού παλαιστίνιου που έπεφτε από τα πυρά των ισραηλινών στρατιωτών; Όλοι μας καθώς φαίνεται...
Καλά θα κάνουμε λοιπόν, πριν βγάλουμε όλοι τα συμπεράσματά μας, πριν αρχίσουμε να χύνουμε κροκοδείλια δάκρια για τους καημένους τους αμερικάνους και για τη συμφορά που τους βρήκε, να δούμε τα γεγονότα συνολικότερα και όχι υπό την πίεση που μεταδίδουν και επιθυμούν τα μέσα ενημέρωσης. Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι κάθε δράση προκαλεί αντίδραση και ότι όποιος σπέρνει ανέμους, θερίζει θύελλες. Να μην ξεχνάμε ότι όσοι πολιτικοί και όσες χώρες τήρησαν σκληρή, αδιάλλακτη και υπεροπτική στάση κατά το παρελθόν, το πλήρωσαν είτε οι ίδιοι είτε οι λαοί τους, ότι τα ολοκληρωτικά και τα αυταρχικά καθεστώτα δεν είναι πλέον ανεκτά. Να συνειδητοποιήσουμε ότι οι διεθνείς μπαμπούλες και οι τσαμπουκάδες πάντα θα βρεθούν αντιμέτωποι με κάποιον ατίθασο και ανυπότακτο που δεν τους φοβάται και δεν θα διστάσει να απαντήσει στο χαστούκι που του ρίχνουν. Καλά θα κάνουν οι αμερικάνοι να ξεφύγουν από τη λογική του Forrest Gump αναζητώντας τις ώρες αυτές έναν John Wayne, έναν Clint Eastwood, έναν John Rambo γιατί θα βιώσουν και πάλι ένα Platoon, ένα Apocalypse Now ή στη χειρότερη (όλοι μας) ένα Day After. Τον πύργο της κολάσεως (εις διπλούν) τον έζησαν χτες.
|
Σχολιασμός Άρθρου
(
έχουν καταχωρηθεί ήδη 8 σχόλια
)
|
dhello:
Χάρηκα ανέλπιστα όταν διάβασα το συγκεκριμένο άρθρο και τα ακολουθούντα σχόλια. Εδώ και δύο μέρες, η συντριπτική πλειοψηφία των απόψεων και των σκέψεων που άκουγα περί του συμβάντος, από φίλους, συγγενείς, τηλεόραση, ραδιόφωνο, ειδησεογραφικά portals στο Internet, της Ελλάδας και του εξωτερικού, ήταν του στιλ «Οι κακόμοιροι οι Αμερικανοί! Τι ήταν αυτό το κακό που τους βρήκε! Να συσπειρωθούμε όλοι μαζί, η ανθρωπότητα ολόκληρη, ώστε να βρεθούν οι ένοχοι και να τιμωρηθούν παραδειγματικά.» και ούτω καθεξής… Χάρηκα με το άρθρο, μια και από αυτό φαίνεται πως αν μη τι άλλο, η πολυτεχνειακή κοινότητα χαρακτηρίζεται από πλουραλισμό απόψεων.
Απορώ ωστόσο… Είναι δυνατόν, ενώ κατά καιρούς γίνονται συζητήσεις επί συζητήσεων σχετικά με την μαζοποίηση ανθρώπων, ομάδων και ιδεών από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, να έχουν χειραγωγηθεί οι μάζες τόσο, που να δέχονται σα δικιά τους γνώμη κάποια που τους σερβιρίστηκε έτοιμη, κομμένη και ραμμένη έτσι ακριβώς όπως ήθελαν να την περάσουν σ’ όλη την ανθρωπότητα. Παρακολούθησα αντιδράσεις από τις 9 παρά της μέρας εκείνης. Στην αρχή ο κόσμος, κι εγώ το ίδιο, νομίζαμε ότι επρόκειτο για εφέ, κάτι σαν πρωταπριλιάτικο αστείο. Φυσικά, ποιος θα το πίστευε άραγε, χωρίς να έχει δει τις εικόνες; Στη συνέχεια (ήμουν σε ένα χώρο γεμάτο με γραφεία), άκουγα φωνές του στιλ «Καλά τους κάνανε, να καταλάβουνε κι αυτοί τι πραγματικά κάνανε σε τόσες και τόσες περιοχές του πλανήτη τόσον καιρό». Μετά μπήκαν οι τηλεοράσεις σε πρώτο πλάνο, και μέχρι το επόμενο πρωί όλοι επιδοκίμαζαν τη δήλωση του Μπους ότι «Θα το πληρώσουν».
Θα το πληρώσουν… χωρίς να αναφέρεται ποιος θα είναι ο τυχερός. Είναι πολύ απλό, θα βρουν ένα εξιλαστήριο θύμα (λέγοντας εξιλαστήριο θύμα, δεν εννοώ βέβαια, ένα και μοναδικό άτομο!) και αν σε σύντομο χρονικό διάστημα δε βρουν άλλο που να πληροί περισσότερο τις προϋποθέσεις που έχουν από την πρώτη κιόλας στιγμή βάλει, δε θα το ψάξουν περισσότερο. Το νόημα είναι να δείξουν ότι οι ΗΠΑ συνεχίζουν να είναι ο “chief” σ’ αυτόν τον έρμο τον πλανήτη. Το νόημα είναι να δείξουν ότι δεν πληγώθηκε το γόητρο του αμερικάνικου ονείρου (όχι ακόμα, τουλάχιστον, κατά τη γνώμη μου και κατά τη γνώμη πολλών άλλων). Ότι οι πανύψηλοι ουρανοξύστες, η άπαιχτη οικονομία, η ασφάλεια ανθρώπων και υλικών αγαθών, η εθνική άμυνα, συνεχίζουν να είναι ακόμα τα απόρθητα φρούρια της (υπερδύναμης;) χώρας.
Εδώ, έφτασαν στο σημείο, χωρίς να έχουν κανένα απολύτως στοιχείο, πόσο μάλλον αποδείξεις, να κατηγορήσουν σχεδόν με σιγουριά τον Οσάμα Μπιν Λάντεν για την οργάνωση των συμβάντων της 12ης Σεπτεμβρίου 2001. Μέσα στα πρώτα πέντε λεπτά από την πτώση του πρώτου αεροπλάνου το site του CNN τον είχε υποδείξει ως ύποπτο. Τον οποίο Οσάμα Μπιν Λάντεν τον έχουν κατηγορήσει και άλλες δύο ή τρεις φορές για διάφορες τρομοκρατικού τύπου επιθέσεις, και τελικά αποδείχτηκε ότι άλλος ήταν ο ένοχος. Το βράδυ της ίδιας νύχτας βομβάρδισαν το Αφγανιστάν, όπου εδώ και πέντε χρόνια υπάρχουν ενδείξεις πως εκεί κρύβεται ο πιθανός εμπνευστής του όλου εγχειρήματος (προσέξτε: ενδείξεις, όχι αποδείξεις). Το γεγονός αυτό κρίθηκε μικρής σημασίας για να αναφερθεί από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, παρά μόνο ως γεγονός που περνάει απαρατήρητο, “ψιλά γράμματα”. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ, σήμερα άκουσα στο ραδιόφωνο ότι αρνείται την ανάμιξή της στο γεγονός αυτό. Ποιος νοήμων άνθρωπος, αν του είχε δοθεί η δυνατότητα να παρακολουθήσει την επικαιρότητα αμερόληπτα, θα μπορούσε ποτέ να πιστέψει ότι οι ΗΠΑ δεν έχουν καμία σχέση με το βομβαρδισμό του Αφγανιστάν, την ίδια μέρα που επί αμερικανικού εναέριου χώρου έγιναν τουλάχιστον πέντε αεροπειρατείες, και ενώ από τα πρώτα πέντε λεπτά είχε ήδη θεωρηθεί ο Οσάμα Μπιν λάντεν ως ο πιθανότερος ύποπτος;
Κάποτε έπρεπε να έρθει το πλήρωμα του χρόνου και γι’ αυτούς. Όπως ήρθε και για την πάλαι πότε Σοβιετική Ένωση. Βέβαια, ας μη γελιόμαστε. Και η αμερικάνικη οικονομία θα ανακάμψει, και οι “βολικότεροι” ένοχοι θα τιμωρηθούν, η Ευρώπη για μια ακόμη φορά θα κάνει το τσιράκι των ΗΠΑ (ελπίδα μου βέβαια είναι πως δε θα συμβούν όλα αυτά – ευσεβείς πόθοι!), και όλα βαίνουν καλώς. Ωστόσο, αφού η καταιγίδα κοπάσει, οι ΗΠΑ θα έχουν πολύ περισσότερους εχθρούς από όσους ήδη είχαν, και το επόμενο ξέσπασμα της οργής των λαών θα είναι πολύ πιο καταστροφικό. Ίσως θα έπρεπε κάποτε όντως να έχουν την εμπειρία όλων όσων επέβαλλαν στους “υποδεέστερούς” τους τόσες πολλές δεκαετίες σκεπασμένες με αίμα. (13/9/2001)
|
|
Μαριλένα:
Τάσο, καλό το άρθρο και μακάρι η εκατόμβη των θυμάτων να γίνει αφορμή να ακουστεί έστω μια φωνή αυτοκριτικής-απάντηση στους αμερικάνους που απορούν, γιατί σε μας, ξεχνώντας τα γιουγκοσλαβικά μαιευτήρια, τα λεωφορεία των αμάχων, τα παιδιά-τερατογενέσεις στο Ιρακ-προχτές πάλι το βομβαρδίσανε. Από την άλλη η άποψη του Σεραφείμ μοιάζει τραγικά πιθανή, καθώς υπό το καθεστώς της συναισθηματικής φόρτισης και από θέση άμυνας πλέον ο Μπους μπορεί να προωθήσει τα σχέδια του με περισσότερη άνεση, ζητώντας ακόμα και παρεμβάσεις στα Συντάγματα των χωρών της Ευρώπης προκειμένου να αντιμετωπιστεί η "τρομοκρατία". Το σίγουρο είναι ότι, αν έχουν έτσι τα πράγματα, δεν θα είναι η πρώτη φορά που οι Αμερικάνοι δε διστάζουν να θυσιάσουν συμπατριώτες τους. (12/9/2001)
|
|
|
skotro:
Τάσο σωστά όλα μόνο μην θεωρούμε βέβαιο ότι οι εκτελεστές του χθεσινού πολεμικού χτυπήματος επί των ΗΠΑ ήταν άραβες ή παλαιστίνιοι. Πιστεύω ότι θα πρέπει να είμαστε λίγο πιο διστακτικοί στα συμπεράσματά μας καθώς μια τέτοια πολύπλοκη και εποτυχέστατη επιχείρηση δεν μου είναι δύσκολο να πιστεύψω ότι οργανώθηκε από φτωχούς ασιάτες που έχουν δει το χαμό αδερφών και συγγενών σε μάχες τις οποίες εκτέλεσαν, υποκίνησαν ή ανέχθηκαν οι αμερικάνοι. Πιο πιστευτό δείχνει για εμένα ένα σενάριο του τύπου η CIA ή ένα ακραίο τμήμα της οργανώνει χτύπημα προς τις ΗΠΑ για να δείξει την ανάγκη αναβάθμισης του ρόλου της και του ρόλου της βιομηχανίας όπλων, σε μια εποχή που η έλλειψη μεγάλου στρατιωτικά αντιπάλου δημιουργεί κρίση στην αμερικανική οικονομία όπλων, πρακτόρων κλπ. Ας μην το δένουμε κόμπο ότι ήταν άραβες, μπορεί να ήταν κάτι εντελώς άλλο. (12/9/2001)
|
|
[εισαγωγή σχολίου]
[περισσότερα σχόλια...]
|
|
[ printer friendly version
- στείλτε τη σελίδα με e-mail ]
|
|
|
