|
|
|
Astron:
Θα διαφωνήσω απόλυτα με αυτούς που λένε ότι πλέον βρίσκεται η γυναίκα πάνω από τον άντρα.
Η κοινωνία μας είναι ακόμα ανδροκρατούμενη μέχρι το κόκκαλο. Είναι αλήθεια αυτό που ειπώθηκε ότι για την γυναίκα βασικό κριτήριο είναι η εξωτερική αισθητική ενώ για τον άνδρα υπάρχουν ουσιαστικότερα κριτήρια.
Τάσσο αναφέρεις την Μαίρη του BigBrother λέγοντας ότι βρήκε εύκολα εργασια κλπ κλπ
εγώ θα 'λεγα οτί αυτό είναι η απόδειξη του πόσο χαμηλά βρίσκεται η γυναίκα, που αυτόματα αντιμετωπίστηκε ώς ένα προϊόν για κατανάλωση, με πολλές γυμνές φωτογραφήσεις, και τίποτα ουσιαστικό που να αναδεικνύει είτε την παιδεία είτε το χαρακτήρα του συγκεκριμένου ατόμου.
Αυτά τα αναφέρω παρενθετικά, το βασικό που θέλω να πω είναι ότι δεν πρόκειται να υπάρξει ΠΟΤΕ ισότητα ανάμεσα στα δύο φύλλα, εάν δεν υπάρξει πραγματική Σεξουαλική Ισότητα. Ο μύθος του άνδρα με τις χιλιάδες ορμές, έναντι της γυναίκας της ευαίσθητης πρέπει επιτέλους να καταρριφθεί.
Πραγματική ισότητα θα υπάρξει μόνο όταν και η γυναίκα αρχίζει να απολαμβάνει τον έρωτα. Μου φαίνεται εξωφρενικό το γεγονός ότι το 30% έχουν προβλήματα οργασμού. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη κατάρα από αυτήν. Επίσης 4 στις 10 νεαρές κοπέλες έχουν τάσεις φυγής από το σπίτι σύμφωνα με έρευνα σε πανεπιστήμια, δηλαδή είναι δυστυχείς. Το αντίστοιχο ποσοστό για τα αγόρια είναι μόλις 1/10.
Είναι γεγονός και το ξέρουμε ότι συνήθως οι γονείς ασκούν πολύ μεγαλύτερες πιέσεις στις κοπέλες απ' ότι στα αγόρια. Την κοπέλα την φορτώνουν με πολύ περισσότερα ΠΡΕΠΕΙ από όταν είναι μικρή με αποτέλεσμα μεγαλώνοντας να έχει απωθημένα και να μαθαίνει να λειτουργεί με τρόπο υπόγειο. Αυτός που λειτουργεί με υπόγειους και κρυφούς τρόπους είναι πάντα σε χειρότερη θέση από το αυτόν που εκφράζεται ελεύθερα και άμεσα.
Ναι οι γυναίκες πολλές φορές φέρονται ανεξήγητα και πονηρά.
"Η γυναίκα μου με κεράτωσε ενώ τα πηγαίναμε τέλεια, είχαμε 5 χρόνια σχέση και την έπιασα με άλλον... Τελικά όλες οι γυναίκες είναι πουτάνες" έτσι σκέφτονται μερικοί
και έχουν δίκιο, η κοπέλα φέρθηκε σαν πουτάνα. Γιατί όμως; Ας με συγχωρήσουν οι θερμοκέφαλοι κι οι ανόητοι που θα πουν ότι αυτό βρίσκεται στη φύση της.
Αλλά η συγκεκριμένη κοπέλα από μικρή άκουγε το παραμύθι και καταπίεζε τα πραγματικά της ένστικτα. Περίμενε μια ζωή την τέλεια στιγμή για να κάνει έρωτα, κι όταν έκανε έπρεπε να έχει πείσει τον εαυτό της ότι είναι ερωτευμένη. Στην ουσία όμως δεν είναι παρά ένα πλάσμα στερημένο και δυστυχισμένο που ντρεπόταν φριχτά όταν της ερχόταν η διάθεση να αυνανιστεί γιατί ένιωθε αφόρητες ενοχές.
Και τώρα ψάχνει απεγνωσμένα τον οργασμό που είναι με τόσο καθαρα και μεγάλα γράμματα χαραγμένος στο ένστικτό της. Όμως είναι αδύνατο να τον βρει γιατί το κακό που έγινε από την κοινωνία είναι πολύ δυσκολα αντιστρεπτό, για να μην το χαρακτηρίσω ανεπανόρθωτο.
Και αυτό γιατί "φυσικά" το σεξ από μόνο του είναι αμαρτία για την γυναίκα - ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ από οτι ειναι για τον άνδρα. Βρισκόμαστε όμως πλέον στον 21ο αιώνα και το σεξ δε θα πρεπε σε καμιά περίπτωση να θεωρείται κατακριτέο εφ'όσον το επιθυμούν και οι δύο που το κάνουν.
Αυτά τα ελάχιστα για αυτό το τεράστιο θέμα.
Απλά θα ήθελα να προσθέσω ότι, ελεύθερος δεν είσαι όταν σου δίνονται δικαιώματα, γιατί αυτός που σου δίνει (απλόχερα) τα δικαιώματα σε κάποιον άλλον ουσιαστικά παραμένει ο εξουσιαστής του.
Ελεύθερος είσαι όταν ΚΑΤΑΚΤΑΣ τα δικαιώματά σου.
Περιμένω (και θα αγωνιστώ) για εκείνη την εποχή, που θα βλέπω τόσα ονόματα ποιητών όσα και ποιητριών, τόσα ονόματα ανδρών συνθετών όσα και γυναικών, τόσα ονόματα ανδρών αγωνιστών όσα και γυναικών.
(και για να μην γίνει παρεξήγηση είμαι φοιτητής)
-Παύλος (7/12/2001)
|
|
|
dkotou:
Για να προσθεσω σ' αυτά που έγραψε η dhello:
Η πιο τρανταχτή ένδειξη οτι η κοινωνία μας οχι μονο δεν είναι γυναικοκρατούμενη, αλλα νομιμοποιεί την καταπίεση των γυναικών, είναι τα υψηλά επίπεδα σεξουαλικής κακοποίησης, το κλισέ οτι τάχα οι γυναίκες 'προκαλούν' ενώ οι καημένοι οι άντρες δεν μπορούν να ελέγξουν τα ένστικτά τους με τη λογική. Τι δείχνει το εμπόριο γυναικών από την Ανατολική Ευρώπη; Γιατί όταν μπαίνουμε στο λεωφορείο πρέπει να επαγρυπνούμε μην τυχόν και κάποιος μας παρενοχλήσει; Τι δείχνουν οι διαφημίσεις σε περιοδικά και κανάλια που ταίζουν στις γυναίκες πρότυπα ομορφιάς και παθητικής σεξουαλικότητας στους άνδρες πρότυπα κοινωνικής/οικονομικής δύναμης; Και πόσο δίκαιο είναι το οτι για τους άντρες λειτουργούν σχετικά αξιοκρατικοί κανόνες, ενώ για τις γυναίκες αισθητικοί; Καταλήγουμε σε μια κατάσταση όπου οι γυναίκες που ακούγονται ειναι ακριβώς οι 'συμβιβασμένες', αυτές που δέχονται να πουλήσουν φάτσα παρά περιεχόμενο. Αυτά τα πρότυπα περιορίζουν τόσο τους άντρες όσο και τις γυναίκες, αλλά οι γυναίκες είναι που τελικά παίρνουν τους πιό 'παθητικούς' ρόλους σ'αυτο το παραμύθι...
Γιατί πιστεύω οτι είναι ένα παραμύθι που μαθαίνουμε, ότι έχουμε συγκεκριμένους ρόλους ανάλογα με το φύλο μας, και οτι οι διαφορές στους ρόλους αντιστοιχούν σε γενετικές διαφορές (βλέπε Donna Haraway και Judith Butler). Το παραμύθι πάει ακόμα πιο μακρια, και λέει οτι η μόνη ΄φυσιολογικη΄ σεξουαλική σχέση μεταξύ των ανθρώπων είναι αυτη που σχετίζεται με την αναπαραγωγή, δηλ. η ετεροφυλοφιλική. Τι ρόλους δινει το παραμύθι στους ομοφυλόφιλους; Κανένα. Αυτοί υποτίθεται οτι δεν θα'πρεπε να υπάρχουν. Δέ θα μπώ στη συζήτηση της ομοφυλοφιλίας εδώ... Απλά θέλω να πώ ότι οι γυναίκες βρίσκονται ακόμα σε μειονεκτική θέση στη σημερινή κοινωνία. Όσο για τους αντρες, αυτο που πρέπει να τους προβληματίζει είναι όχι το γιατί (σε μικρό βαθμό) χάνουν το ρόλο του δυνατού, αλλά το πώς θα απελευθερωθούν από επιταγές συμπεριφοράς που τους περιορίζουν (πχ ένας 'σωστός αντρας' πρέπει να είναι ανεξάρτητος, επιτυχημένος σ'αυτό που κάνει, πιό έξυπνος απο μια γυναίκα, ψυχολογικά σταθερός, θαρραλέος, δυνατός, ικανός να πολεμήσει...) (26/11/2001)
|
|
|
dhello:
Βιάστηκα από τον τίτλο του άρθρου και κάποιες φράσεις που διάβασα από δω κι από κει, να σκεφτώ ότι δε διακατέχεται από προκαταλήψεις. Σε γενικές γραμμές όμως υπάρχουν κάποια σημεία στα οποία διαφαίνεται ότι ακόμα κι έτσι, έχει γραφτεί από έναν άντρα. Λες ότι οι ρόλοι δεν είναι προκαθορισμένοι, και σαν παράδειγμα αναφέρεις ότι κανείς δεν ξέρει πια ποιος πρέπει να είναι από πάνω και ποιος από κάτω, ή ποιος μιλάει και ποιος ακούει. Οπότε εδώ έχουμε το πρώτο λάθος. Γιατί πρέπει ντε και καλά να είναι κάποιος από πάνω και κάποιος και από κάτω; Γιατί πρέπει ο ένας να μιλάει και ο άλλος να ακούει; Γιατί να μη συζητάμε; Όντως ισότητα δε σημαίνει ομοιότητα. Ωστόσο, η απάντηση σε αυτά που αναφέρεις θεωρώ ότι για αμερόληπτους ανθρώπους είναι αυτονόητα. Κανείς δεν πρέπει να είναι από πάνω και κανείς από κάτω. Θα πορευόμαστε ΜΑΖΙ, άντρες και γυναίκες, και όλοι θα μιλάνε, και όλοι θα ακούνε.
Από την άλλη, ο μύθος ότι οι γυναίκες είναι δυσκολότερο να βρουν δουλειά και να κάνουν καριέρα δεν έχει καταρρεύσει ακόμη, τουλάχιστον όχι σε όλους τους τομείς επαγγελματικής δραστηριότητας. Κι εγώ, όπως κι εσύ, θεωρούσα πριν από μερικούς μήνες ότι ο μύθος αυτός είχε καταρρεύσει, ωστόσο τους τελευταίους μήνες που βρέθηκα προς αναζήτηση εργασίας η γνώμη μου αυτή άλλαξε. Είναι πολύ δύσκολο για μία γυναίκα μηχανικό να τη δεχτούν να δουλέψει σε ένα εργοστάσιο, που σημαίνει ότι ο άντρας μηχανικός έχει ένα ευρύτερο πεδίο αναζήτησης εργασίας, σε τεχνικό-μελετητικό γραφείο ή σε βιομηχανία-εργοτάξιο, για τη γυναίκα σχεδόν αυτόματα λόγω του φύλου της οι επιλογές μειώνονται και περιορίζονται στα τεχνικά και μελετητικά γραφεία.
Ένα τρανταχτό γεγονός που σχεδόν με εξόργισε συνέβη πριν μερικούς μήνες όπου συμφοιτήτριά μου είχε κανονίσει να κάνει την πρακτική της άσκηση σε γνωστή ελληνική βιομηχανία. Την πρώτη μέρα που εμφανίστηκε στην εταιρία και είδαν ότι επρόκειτο για γυναίκα, ο υπεύθυνος της είπε ξεκάθαρα ότι στην εταιρία τους δε δέχονται γυναίκες μηχανικούς, ούτε καν για τον ένα μήνα που θα διαρκούσε η πρακτική άσκηση, με τη δικαιολογία ότι αποσπούν την προσοχή των εργατών. Αυτό κι αν είναι φαλλοκρατικό με τον αυστηρό ορισμό του όρου, ότι δηλαδή σε κάθε δραστηριότητα ενός άντρα επικρατεί η ‘κυριαρχία του φαλλού’, και είναι κάτι που ειπώθηκε από έναν άντρα, τον υπεύθυνο της εταιρίας αυτής, αν και δε θέλω να δώσω την εντύπωση ότι όλοι οι υπεύθυνοι προσωπικού σκέφτονται τόσο ακραία. Ακόμα και αν κάποιες γυναίκες μιλάνε για τη φαλλοκρατική συμπεριφορά των αντρών (αν και θέλω να πιστεύω ότι η πλειοψηφία των γυναικών δεν έχει τέτοιες απόψεις) είναι γιατί οι άντρες με τη συμπεριφορά τους το δείχνουν και το υποστηρίζουν. Γιατί ποτέ κανείς δε σκέφτηκε «Ας μην προσλάβουμε τον τάδε άντρα ως συνεργάτη αυτής της γυναίκας επειδή θα αποσπάσει την προσοχή της από τη δουλεία της»; Όπως οι περισσότεροι (ας μην το γενικεύσουμε...!) άντρες διεγείρονται από την παρουσία μιας γυναίκας, έτσι και οι περισσότερες (επίσης...!) γυναίκες διεγείρονται από την παρουσία ενός άντρα, οπότε καλώς ή κακώς είναι φυσικό και αυτονόητο ότι θα τύχουν στιγμές που σε ώρα εργασίας η προσοχή ενός άντρα ή μίας γυναίκας θα αποσπαστεί την ώρα που απέναντι θα δει ένα άτομο του αντίθετου φύλου.
Γιατί οι άντρες εξοργίζονται που στην σημερινή εποχή υπάρχουν και γυναίκες που μπορεί να πηγαίνουν με έναν άντρα μόνο για το sex; Απλά, παλιότερα το κατεστημένο δεν επέτρεπε σε μία γυναίκα να παίζει το ρόλο του θηρευτή και του εκμεταλλευτή. Λες ότι έχουν αντιστραφεί ρόλοι. Ποιος καθορίζει τους ρόλους; Γιατί, όπως υπάρχει ο άντρας-κυνηγός, να μην υπάρχει και η γυναίκα-κυνηγός; Παλιότερα ίσχυε το «Η γυνή να φοβείται τον άντρα». Γιατί ευθύς εξαρχής πρέπει ο ένας να φοβάται τον άλλο; Γιατί να μην είμαστε μαζί, να έχουμε τις ίδιες υποχρεώσεις και τα ίδια δικαιώματα σε μια σχέση, σε μια κοινωνία, σε ένα περιβάλλον εργασίας; Αν μία γυναίκα, ενώ έχει μία σχέση, πάει με έναν άλλο άντρα αποκαλείται πουτάνα από άντρες και γυναίκες, όμως γιατί όταν ένας άντρας κάνει το ίδιο πράγμα θεωρείται, ίσως μόνο σε σοβαρές συζητήσεις μεταξύ αντρών, ‘μεγάλος’ και ‘τυχερός’;
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι σχεδόν σε όλη την έκταση του άρθρου σου αυτού, Τάσο, γενικά και προφανώς άθελά σου αναφέρεις γεγονότα που υποστηρίζουν το γεγονός ότι οι γυναίκες σήμερα αντιμετωπίζονται ως αντικείμενο πόθου των αντρών, και όχι ως ισότιμο με τους άντρες μέλος της κοινωνίας ή, όπως εσύ θεωρείς, ως μέλος της κοινωνίας που έχει το πάνω χέρι. Δεν ξέρω ποιος φταίει γι’ αυτό, ίσως απλά οι γυναίκες είδαν κι απόειδαν ότι ο μόνος τρόπος για να αναβαθμίσουν το ρόλο τους ήταν να προτάξουν τα σεξουαλικά τους θέλγητρα, ωστόσο η σημερινή κατάσταση πιστεύω ότι στην ουσία δεν είναι η βέλτιστη, που κατ’ εμένα σημαίνει καταρχήν να έχουν τις ίδιες δυνατότητες επαγγελματικής αποκατάστασης. (13/11/2001)
|
|
GreenDay:
Αγαπητά μου παιδια,θα ήθελα να εκφράσω σύντομα και τη δική μου γνώμη για το κυρίως κείμενο και στον προβληματισμό για το ρόλο μας ως άντρες. Λοιπόν,πιστεύω ότι τέτοιου είδους προβληματισμοί μας κάνουν χειρότερους σαν ανθρώπους και σαν άντρες και σαν γυναίκες. Τα δυο φύλα είμαστε διαφορετικά λόγω ορμονών, που αλλάζουν την ψυχοσύνθεσή μας. Το να δίνουμε ρόλους είναι μάλλον ρατσιστικό και ανόητο. Και ειδικά στις σχέσεις ανάμεσα σε έναν άντρα και μια γυναίκα. Πιστεύω πως ο καθένας έχει το δίκιο του κι ο καθένας άδικο. Αν εμείς οι άντρες κοιτάξουμε στο κειμενάκι του cascader την παράγραφο 11,θα δούμε πως όλοι λίγο ως πολύ τα έχουμε περάσει αυτά που γράφει με φοβερά καυστικό χιούμορ ! Ωραία όλα αυτά, αλλά σίγουρα αν ήμουν γυναίκα θα έγραφα ένα ίδιο κείμενο για το πόσο γουρούνια είναι οι άντρες όταν μας αφήνουν για τους φίλους τους ,για τον Παναθηναϊκό και λοιπά και λοιπά….
Πάντως για να επανέλθουμε στο κυρίως κείμενο, κατά πόσο πιστεύετε ότι είναι επιτυχία για τις γυναίκες το ότι για να ανεβούν πρέπει να γδυθούν, να τις περάσει όλη η ιεραρχία μιας επιχείρησης ή τέλος πάντων να σκαρφιστούν κάθε είδους κατινιά (για να μην πω την άλλη λέξη) για να τυλίξουν έναν άντρα; Συμφωνώ πως εμείς τις έχουμε κατά πολύ οδηγήσει προς τα εκεί, αλλά για να τις χαρακτηρίσει κάποιος «ισχυρό φύλο» σημαίνει ότι οι γυναίκες δεν χάνουν τίποτα σ’αυτό το παιχνίδι. Κι όμως χάνουν : την αξιοπρέπειά τους και τη θυληκότητά τους . Εκτός αν θεωρείς φίλε Τάσο ότι η Μαίρη του Big Brother είναι σύμβολο γυναίκας και θηλυκότητας. Προσωπικά , αν ήμουν η Μαίρη δεν θα χαιρόμουν καθόλου που με τις φωτογραφήσεις μου θα ερέθιζα τον κάθε ξελιγωμένο πιτσιρικά (εντάξει πριν 6-7 χρόνια μπορεί να έτρεχα κι εγώ να αγοράσω το ΜΑΧ :ppp) . Άρα λοιπόν κι εμείς οι άντρες έχουμε χάσει πολλά γιατί πέσαμε στην παγίδα του εύκολου γυμνού από μια γυναίκα , αλλά και οι γυναίκες έχουν γίνει ολοκληρωτικά ένα σεξουαλικό αντικείμενο, καταφέρνοντας κάποιους από τους στόχους τους , αλλά χάνοντας την ουσία κι αυτές.
Η ουσία λοιπόν παιδία είναι ότι κολυμπάμε στα σκατά ως ανθρωποι.Κι όχι απλά ως άντρες και γυναίκες . Δεν ξέρουμε τι θέλουμε, δεν έχουμε μάθει να άκουμε τον άλλο, θέλουμε πάντα να έχουμε τον έλεγχο με το μικρότερο δυνατό τίμημα και όσο για τα αισθήματά μας ; Ντρεπόμαστε να τα δείξουμε. Μάλλον προτιμάμε να ταυτιζόμαστε με ρόλους και ομάδες παρά να αποτελούμε έναν ξεχωριστό άνθρωπο και να αντιμετωπίζουμε και τους άλλους σαν ξεχωριστούς ανθρώπους με τα προτερήματα και τις αδυναμίες τους κι όχι σαν «πουτάνες» και «μαλάκες» .
Και για το τέλος μια αφιέρωση : ΜΙΧΑΛΑΚΗ ΕΙΣΑΙ ΤΡΕΛΛΑ ;ppp
(27/10/2001)
|
|
No_Fear:
Το θέμα είναι γνωστό και μη εξαιρετέο και πολύ ενδιαφέρον. Είμαι σίγουρος ότι όλοι μας το έχουμε συζητήσει άπειρες φορές και έχουμε μαλώσει με το αντίθετο φύλο. Ξέρετε τώρα... καυγάς του στυλ "Ολες είστε πουτάνες", "Εσείς είστε όλοι μαλάκες". "Ναι αλλά εμείς έχουμε γίνει μαλάκες επειδή εσείς είστε πουτάνες", "οοοοοοοοχι, εμείς έχουμε γίνει πουτάνες επειδή εσείς είστε μαλάκες". Κάτι σαν το "Η κότα έκανε τ'αυγό ή το αυγό την κότα". Τέλος πάντων. Ολα αυτά που διάβασα τα βρίσκω πολύ σωστά και πολύ ωραία διατυπωμένα (αν και είναι πολύ διαφορετικά μεταξύ τους). Το θετικό είναι ότι είμαι μέλος μιας πύλης που απαρτίζεται από προβληματισμένα άτομα και με κάποιο επίπεδο. Πολύ το χάρηκα. Οσο για τη γνώμη μου στο θέμα; Ολοι έχετε δίκιο και όλοι έχετε άδικο. Εχω πάψει πλέον να ψάχνω ποιος φταίει. Δεν φταίει κανένας και φταίνε όλοι. Αντιφάσεις ε!!! Τι να κάνουμε; Η ζωή είναι μια μεγάλη αντίφαση και ένας μεγάλος συμβιβασμός. Γι'αυτό και ζούμε τόσα χρόνια. Αλλιώς θα πλήτταμε. Πάντως, Τάσο μπορώ να πω ότι με εντυπωσίασες. Και οι άλλοι με εντυπωσιάσατε. Χαίρομαι πολύ που ασχολούμαστε και με τέτοια θέματα και όχι μόνο με lololololol και οργιάκια.
Γενικό συμπέρασμα: Το ότι είμαστε ακόμη μια ωραία παρέα (Είμαστε... μια ωραία ατμόσφαιρα... είμαστε) το οφείλουμε στο ότι όταν βρισκόμαστε για καφέ συζητάμε χαλαρά θέματα και όχι αυτό το συγκεκριμένο.
Ευχαριστώ πολύ που μου φτιάξατε το κέφι. Τώρα σας γουστάρω περισσότερο!!! (25/10/2001)
|
|
|
VASILIKI:
Γεγονός αναμφισβήτητο ότι διανύουμε εποχή που παρουσιάζει μεγάλες δυσκολίες και αλλαγές σε διάφορα θέματα μεταξύ αυτών και το θέμα των σχέσεων των δύο φύλων.
Πολλά από αυτά που αναφέρονται στο άρθρο συμβαίνουν πραγματικά.
Προσπαθώντας να συμπτύξω τον σχολιασμό μου επί του άρθρου θα έλεγα ότι αυτός ο διαχωρισμός εξαρχής των δύο φύλων σαν να πρόκειται για αντιμαχόμενα στρατόπεδα όπως αναφέρει και ο Διονύσης, δεν με προδιαθέτει για θετικά αποτελέσματα.
Γιατί θα πρέπει να έχουμε ρόλους γυναικείους ή αντρικούς; δεν μπορούμε απλά να προσπαθούμε να είμαστε ο εαυτός μας; να συμπεριφερόμαστε στο αντίθετο φύλο σύμφωνα με τα προσωπικά χαρακτηριστικά, τις αντιλήψεις τις ιδιαιτερότητες του χαρακτήρα μας και όπως κρίνουμε ή αισθάνομαστε σε κάθε περίπτωση ότι θέλουμε να συμπεριφερθούμε μην έχοντας ως γνώμονα το φύλο;
Εδώ στο ΝΥΓΜΑ για παράδειγμα συνυπάρχουμε αρμονικά αντρικές και γυναικίες παρουσίες (προσωπικά αυτό πιστεύω).
Οταν υπάρχει καλή διάθεση και θετική σκέψη και όχι προκατάληψη μπορούμε να βαδίσουμε σε καλύτερα μονοπάτια άντρες και γυναίκες... συντροφικά και όχι ανταγωνιστικά.
Τάσο εύχομαι το επόμενο κείμενο σου για το θέμα αυτό να περιέχει θετικότερες σκέψεις.
Και ένα τελευταίο σχόλιο: η λογική του «τσουβαλιάσματος» δεν νομίζω ότι οδηγεί σε πιο φωτεινούς δρόμους. (24/10/2001)
|
|
|
Μαριλένα:
Τάσο, πολύ ενδιαφέρον το άρθρο. Η δική μου γνώμη είναι ότι πρόκειται για μια γενικότερα δύσκολη εποχή, όπου ούτε οι άντρες έχουν τη δυνατότητα να είναι άντρες, ούτε οι γυναίκες να απολαμβάνουν τη θηλυκή πλευρά τους, ούτε τα παιδιά μπορούν να χαίρονται την παιδική τους ηλικία. Όσον αφορά τις γυναίκες, μου φαίνεται αδύνατο μια γυναίκα να συνδυάσει απαιτητική καριέρα και οικογένεια, τα δε παιδιά μεγαλώνουν με ελάχιστη την παρουσία των γονιών τους εφόσον είναι και οι 2 εργαζόμενοι. (Από εδώ και πέρα με καταλαμβάνει το πνεύμα της Παπαρήγα και ως τέτοια συνεχίζω:)Ποιον εξυπηρετούν όλ' αυτά?? Φυσικά το ΚΕΦΑΛΑΙΟ, που αναγκάζει τους εργαζόμενους να ντρέπονται αν φύγουν νωρίτερα από τους συναδέλφους τους από τη δουλειά, τις γυναίκες να θεωρούν τη θηλυκότητα συνδεδεμένη με τον άκρατο καταναλωτισμό, τα παιδιά να περιφέρονται από παιδικό σταθμό σε σχολικό εργαστήρι για τα μαθήματα και του δημοτικού ακόμα!
Να δώσω και τα φώτα μου όσον αφορά το άρθρο που παραθέτει ο cascander, είναι του Νίκου Δήμου. Σιχαίνομαι το Ν.Δ και μια ή Μίνα μία εδώ με αναγκάζετε συνέχεια να τον αναφέρω. Νισάφι! :-) (24/10/2001)
|
|
|
minaggizete:
Μήπως από το "φθόνο του πέους" για τον οποίο μιλούσε ο διάσημος ψυχολόγος-ψυχίατρος-σεξολόγος, αρχίζουμε να περνάμε σε "φθόνο του αιδοίου"?(συγχωρήστε με αλλά είναι επίσημες εκφράσεις).Μα βρε παιδιά είναι δυνατόν?μήπως έχετε πάει στην άλλη άκρη του θέματος?Τάσο δε λέω δίκιο έχεις σε ότι λες αλλά...μπαίνει αυτό το άτιμο το αλλά!Δε θέλω να μπω στα "στρατόπεδα" που αναφέρει ο Διονύσης γιατί έμαθα από πολύ μικρή να μην παίρνω αυτές τις γελοίες (κατ'εμέ) θέσεις του στυλ "όλες οι γυναίκες είναι π...ες" ή "όλοι οι άντρες είναι γουρούνια" κλπ κλπ κλπ.Επειδή βγαίνουν μπροστά 10 γυναίκες που το παίζουν επιτυχημένες καριερίστες που έχουν "γράψει" στα παλιά τους τα παπούτσια οικογένεια και άντρα, και άλλοι 10 άντρες πού όντως μπορεί να φέρονται "σαν γουρούνια", να είναι φαλλοκράτες και μισογύνηδες δεν μπορούμε εμείς οι υπόλοιποι να μπαίνουμε στο ίδιο σακί με αυτούς (εκτός αν το επιλέξουμε).Τελοσπάντων για να μην πολυλογώ, δεν πιστεύω ότι οι άντρες δεν φέρονται αντρίκια ή ότι οι γυναίκες φέρονται πιο "αντρικά" απ'ότι θα έπρεπε....έχουμε φτάσει πλέον σε τέτοιο σημείο που μπορεί ο καθένας μας να επιλέγει το ρόλο του, να διαβάσει, να δει, να ζήσει εμπειρίες και ανάλογα να κρίνει και να επιλέξει.Να επιλέξει αν θα είναι το κλασσικό αρσενικό ή το αρσενικό κλαψομ...(μην το πω, καταλάβατε)που σε όλη του τη ζωή του φορτώνουν ενοχές ή η γυναίκα γυναίκα ή η γυναίκα καριέρας κλπ κλπ κλπ....είναι στο χέρι μας και δεν μας επέβαλλε κανείς τίποτε.Το ότι βγαίνουν και 3-4 περιοδικά τα οποία μας παρουσιάζουν ώς τις επιτυχημένες γυναίκες ή άλλα 3-4 που σας δείχνουν ως τους τρομερούς γόηδες με το κάμπριο και τα 2 κινητά (ένα για τους φίλους και ένα για τη δουλειά) δε σημαίνει ότι καταπατούνται όλα τα άλλα και ότι υποχρεωνόμαστε να ακολουθήσουμε αυτά....προς Θεού!!!
Και για να κλείσω, να πω στον αγαπητό cascader ότι και εμείς ξυριζόμαστε κάθε μέρα και μάλιστα αυτό το θέμα τρίχας είναι πολύ πιο ευαίσθητο και εκτεταμμένο σε εμάς διότι πρέπει (και αναφέρω τα ποικίλα είδη αποτρίχωσης που ακολουθεί μια γυναίκα για να θεωρείται γυναίκα):1.να αφαιρείς με κερί το "μουστάκι" 2.να αφαιρείς με τσιμπιδάκι το περιττό φρύδι (εεε μην είμαστε σαν τον Καραμανλή) 3.να ξυρίσεις γάμπες και μασχάλες (σαφώς μεγαλύτερη επιφάνεια από το πρόσωπο) 4.να χρησιμοποιήσεις αποτριχωτική μηχανή στα μπούτια (για να διαρκεί η αποτρίχωση 3-4 εβδομάδες, όπως λέει η διαφήμιση) και 5. το καλοκαίρι να κάνεις και το μπικίνι "βραζιλιάνικο" αλλιώς κάηκες...
Αυτά...τα πολλά και σας φιλώ σταυρωτά!!! (24/10/2001)
|
|
|
cascader:
Νομίζω πως απόλυτα σχετικό είναι ένα κείμενο που μάζεψα από το internet. Δεν είμαι ο συγγραφέας (δυστυχώς στάθηκε αδύνατο να το ξεκαθαρίσω...) ούτε συμμερίζομαι τις απόψεις του 100% (ίσως 99.99%...).
Σκέψεις . . .
1. Είμαστε το «ισχυρό φύλο». Και ζούμε — σε μέσο όρο — επτά χρόνια
λιγότερο από το «ασθενές».
2. Σημειώσατε: επτά ολόκηρα χρόνια ζωής. Η επαχθέστερη φυλετική διάκριση
που έγινε ποτέ.
3. Και μόνο τα επτά χρόνια αρκούν για να καταρρεύσει ο μύθος της
καταπίεσης. Πού ακούστηκε οι καταπιεζόμενοι να ζουν περισσότερο από τους
καταπιεστές?
4. Φαινομενικά μοιάζει να σας καταπιέζουμε — εξωτερικά. Αυτό όμως, κυρίες
μου, είναι δική σας επινόηση. Όπως οι τρομοκράτες προκαλούν τις κατηγορίες
που τους βοηθάνε να καταλήξουν κάποτε στη λαϊκή κυριαρχία, έτσι κι εσείς
μας εγκαταστήσατε κυρίαρχους, για να δημιουργήσετε την τρομοκρατία της
ενοχής.
5. Και ισχυρότερη κατπίεση από της ενοχής δεν υπάρχει.
6. Άντρας σημαίνει ένοχος. Για όλα.
7. Αρχίζετε τη μαζική παραγωγή και διανομή ενοχής σαν μητέρες. Και
συνεχίζετε σαν αδελφές, ερωμένες, σύζυγοι . . .
8. Απ' όλα τα πολυεθνικά μονοπώλια το πιο αλλοτριωτικό είναι το μονοπώλιο
της ενοχής. Και το έχετε εσείς!
9. Η ενοχή μας κόβει επτά χρόνια. Η ενοχή φέρνει τα εμφράγματα και τα
έλκη.
10. Εξαιτίας σας νοιώθουμε πάντα ένοχοι. Από τη στιγμή που δεν θα βάλουμε
το πουλόβερ μας (Γιωργάκη!!! θα με πεθάνεις!!) ως τη στιγμή που πεθαίνουμε
(Γιώργη μου που μ' άρφησες!!) Έτσι τούρχεται του Γιώργου να ζητήσει
συγνώμη . . .
11. Ένοχοι όταν σας αγκαλιάζουμε (σας πνίγουμε). Όταν δεν σας αγκαλιάζουμε
(αδιαφορούμε). Όταν αφήνουμε τη μαμά μας (εγώ πούδωσα τη ζωή μου για
σένα!). Όταν δεν την αφήνουμε (μα επιτέλους, άντρας είσαι εσύ?). Όταν σας
παντρευόμαστε (σου έδωσα τα καλύτερά μου χρόνια). Όταν δεν σας
παντρευόμαστε (το αυτό, στο πιο δραματικό). Όταν σας πηδάμε (με πλάνεψες,
με ζάλισες, με παρέσυρες!!) κι όταν δεν σας πηδάμε (κατάλαβα – δε
μπορείς!). Όταν είμαστε ευγενείς (τοιούτος είσαι?) κι όταν δεν είμαστε (τι
αγροίκος!). Κι αλίμονο αν στην ευγενή πράξη της συνουσίας δε δεήσει να σας
επισκευτεί ο οργασμός. Ένοχοι εμείς και γι' αυτό. Αποκλειστικά. (Δεν τα
καταφέρνεις, χρυσέ μου!).
12. Κι έχουμε και το καθημερινό ξύρισμα . . .
13. Η ενοχή μας αγκαλιάζει τα πάντα: φταίμε για τον πληθωρισμό, για τους
πολέμους, για την ενεργειακή κρίση — ακόμα και για τον καιρό (κι ο Θεός
άντρας δεν είναι?)
14. Στην πραγματικότητα η μητριαρχία ουδέποτε έληξε. Άλλαξε μόνο μορφή.
Από την ωμή δικτατορία του ρόπαλου έγινε η εξευγενισμένη τυραννία των
πλεγμάτων.
15. «Πίσω από κάθε μεγάλο άντρα υπάρχει μια γυναίκα» 'Ισως. Αλλά
οπωσδήποτε πίσω από κάθε νευρωτικό, μαμόθρεφτο, αναποφάσιστο, ευνουχισμένο,
κακομοίρη άντρα υπάρχει σίγουρα μια γυναίκα.
16. Η κοινωνιολογική έρευνα έχει αποδείξει πως το 65% των αποφάσεων της
οικογένειας παίρνονται άμεσα ή έμμεσα από τις γυναίκες (κυρίως έμμεσα).
17. Αριστουργήματα μακιαβελικής πολιτικής. Μας υποβάλλετε την απόφασή σας
και μετά (αν τα πράγματα δεν πάνε καλά) μας θεωρείτε υπεύθυνους γι' αυτή
18. Κι έχουμε και το καθημερινό ξύρισμα . . .
19. Η φεμινιστική προπαγάνδα μας έχει ζαλίσει με την εικόνα της γυναίκας
σκλάβας — που τρώει τα χέρια της στη μπουγάδα . . .
20. Και η εικόνα του άντρα υποζυγίου (του κουβαλητή) που δουλεύει για να
χάνει η κυρία του στο κουμ-καν?
21. Φανερό είναι πως υπάρχουν αρκετές γυναίκες που δε σκοτώνονται στο
νοικοκυριό. Ίσως να υπάρχουν κι άλλες που δεν παίζουν κουμ-καν. Αλλά
άντρες μη κουβαλητές δεν υπάρχουν.
22. Και δε φτάνει που ζείτε επτά χρόνια περισσότερο από μας, είστε και
προνομιούχες στον έρωτα
23. Οι γυναίκες είναι ικανές για απεριόριστο αριθμό οργασμών την ημέρα . .
. . Εσείς, κύριε, μπορείτε τρίπαξ?
24. Με τη νέα σεξουαλική επανάσταση έχουν κατορθώσει να μας περάσουν όλη
την ευθύνη για την ικανοποίησή τους.
25. Και εάν η κυρία είναι βραδυφλεγής, είσαι υποχρεωμένος να δουλεύεις σα
χαμάλης — να χρησιμοποιείς όλες τις τεχνικές του Κάμα-Σούτρα των Masters
και Johnson και Σουκι-γιάκι για να χτυπήσουν κάποτε οι καμπάνες
26. Αν δεν χτυπήσουν φταίει ο κωδωνοκρούστης. Ποτέ ο κώδων.
27. Και το τραγικότερο προνόμοιο? Μια γυναίκα δεν είναι ποτέ ανίκανη (ή
και αν κάποτε έτσι νοιώσει — δεν το δείχνει).
28. Άλλη τρομακτική τρωτότης του γυμνού άντρα — όπου μπορείτε με μια ματιά
να προσμετρήσετε την ψυχική του κατάσταση!
29. Κι έχουμε και το καθημερινό ξύρισμα . . .
30. Λένε πως το ωραιότερο πράγμα στον κόσμο είναι να κάνεις το κέφι σου και
να σε πληρώνουν γι' αυτό.
31. Υπάρχει πιο μεγάλο κέφι απ' τον έρωτα?
32. Αλλά ποιον πληρώνουν γι' αυτό? Όχι βέβαια τους άντρες . . .
33. Οι μεγάλες εταίρες είναι η κορυφαία στιγμή της γυναικείας
παντοδυναμίας.
34. Γοήτευαν, γλεντούσαν, κυβερνούσαν, διάλεγαν τους εραστές τους και
αποσπούσαν περιουσίες για να δίνουν αυτό που η φύση χαρίζει δωρεάν σε
όλους.
35. Σα να τιμολογούμε τον ήλιο ή το οξυγόνο
36. Αλλά και οι ταπεινές πόρνες είναι απόδειξη δύναμης. Γιατί –- ποιος
πληρώνει ποιον? Αυτός που έχει ανάγκη.
37. Κι εσείς, κυρίες μου, δεν είχατε ποτέ ανάγκη. Γιατί ο νόμος της
προσφοράς και της ζήτησης πάντα μεροληπτούσε για σας
38. Κι έχουμε και το καθημερινό ξύρισμα . . .
39. Ως γυναίκες καταναλώνουν τετραπλάσιο εισόδημα απ' αυτό που παράγουν
(μαζί με τα οικιακά). Κατ' επέκταση οι άντρες απολαμβάνουν το ένα τέταρτο
της δουλειάς τους (πού είσαι Μαρξ με την υπεραξία σου . . . Να δεις ποιος
δουλεύει . . .ή μάλλον ποιος δουλεύει ποιον!!)
40. Μια στατιστική λέει πως οι γυναίκες απατούν τους άντρες σε μικρότερο
ποσοστό (35% έναντι 48%)
41. Μια άλλη στατιστική όμως λέει πως οι γυναίκες λένε ψέματα σε μεγαλύτερο
ποσοστό (58% έναντι 22%)
42. Άρα η πρώτη στατιστική είναι ψευδής κατά 58%. Άρα οι γυναίκες απατούν
τους άντρες τους σε μεγαλύτερο ποσοστό.
43. Άλλωστε απάτη δεν είναι να κοιμάσαι με κάποιον άλλο — απάτη είνα να λες
ψέματα.
44. Παρατηρείστε τα ζευγάρια σε μια λουτρόπολη. Όσο περνάνε τα χρόνια ο
μέσος άντρας ολισθαίνει βαθμιαία στο ρόλο του ταλαιπωρημένου, ηλικιωμένου,
καρτερικού συνταξιούχου. Είναι γεμάτος παραίτηση, εγκαρτέρηση και υποταγή.
45. Ενώ όσο περνάνε τα χρόνια η μέση γυναίκα μεταμορφώνεται σε μέγαιρα.
Απαιτητική, φωνακλού, υστερική, αυταρχική, καταπιεστική . . , πεθερά.
46. Όσο περνούν τα χρόνια το κάθε φύλο δείχνει το πραγματικό του πρόσωπο.
47. Και το δικό μας πρόσωπο θέλει και καθημερινό ξύρισμα!
48. Αφού όμως οι γυναίκες είναι το ισχυρό φύλο, τότε τι ζητάει η
απελευθέρωση της γυναίκας?
49. Η απελευθέρωση της γυναίκας είναι για τις γυναίκες η μεγαλύτερη παγίδα
— και για μας η τελευταία ελπίδα.
50. Έτσι και ολοκληρωθεί, σωθήκαμε! Τι είναι το να πλένεις τρία πιάτα,
μπροστά στο να κουβαλάς όλες τις ευθύνες (και την ενοχή) του κόσμου?
51. Φαινομενικά η απελευθέρωση της γυναίκας θέλει να καταρρίψει την
εξωτερική καταπίεση —ελπίζοντας πως θα συντηρήσει την εσωτερική.
52. Αλλά αυτό είναι λάθος. Το δίχτυ της ενοχής είναι αποκλειστικό όπλο του
υποτιθέμενου αδύναμου. Μόλις δυναμώσουν θα το χάσουν. Και θα λυθούν τα
νήματα που μας κινούν (ή μας δένουν).
53. Έτσι η απελευθέρωση της γυναίκας θα γίνει η απελευθέρωση του άντρα.
54. (Και θα πάψω επιτέλους ν' ανοίγω τις πόρτες και να κρατάω παλτό. Ποτέ
δεν κατάλαβα το γιατί.)
55. Ζήτω λοιπόν η απελευθέρωση της γυναίκας! Μια δεκαετία αφού
ολοκληρωθεί, θα δείτε ποιος θα ζει επτά χρόνια παραπάνω.
56. Θα δείτε ποιος θα αισθάνεται ένοχος όταν δεν υφίσταται ερωτική
διέγερση.
57. Θα δείτε ποιος θα βγάζει χαρτζηλίκι κάνοντας το (κατ' εξοχήν) κέφι
του . . .
58. Φαλλοκράτες όλου του κόσμου ενωθείτε. Κρατήστε λίγο ακόμα τους φαλλούς
σας (ξέρω πόσο δύσκολο είναι)
59. Αφήστε τις γυναίκες να μαίνονται κατά των φαλλών. Θα τους κάνουν έτσι
είδος «ουσιώδες εν ανεπαρκεία»
60. Μόνον τότε οι φαλλοί πραγματικά θα κυβερνήσουν τον κόσμο!! (24/10/2001)
|
|
|
DeNnNiS:
Καλά εσύ πήρες φόρα κι όποιον πάρει ο χάρος! Κατ' αρχήν γιατί αναφέρεσαι στις γυναίκες σαν να είναι κάποιος εχθρός μας; Γιατί δημιουργείς στρατόπεδα; Οι άντρες από τη μία, οι γυναίκες από την άλλη; Και καλά όλα όσα μας είπες, δε μας είπες όμως τελικά ποιος κατά τη γνώμη σου θα πρέπει να είναι αυτός ο περιβόητος ρόλος του άντρα! Μήπως σε εκφράζουν φράσεις του τύπου «Είμαι άντρας και μπράβο μου!» ή «Είμαι άντρας και το κέφι μου θα κάνω»;. Και ύστερα τι φταίνε οι γυναίκες, αν εμείς δεν μπορούμε να αντισταθούμε στη φύση μας (του κυνηγού) και λυσσάμε όταν δούμε γυναίκα; Αυτό και μόνο θα έπρεπε να σε καθησυχάζει ότι όντως οι άντρες είναι άντρες! Δηλαδή τι θα ήθελες, να βλέπαμε τις γυναίκες και να αδιαφορούσαμε. Ή μήπως ξαφνικά οι γυναίκες έγιναν το επίκεντρο του ενδιαφέροντος μας, ενώ πριν κάποια χρόνια τις αγνοούσαμε; Και μην ανησυχείς, όσο αυξάνονται οι απαιτήσεις των γυναικών, τόσο μειώνονται τα κεκτημένα στα οποία αναφέρθηκες. Και μη μου πεις τώρα ότι δυσανασχετείς που σε κάθε εταιρεία υπάρχει γυναίκα στην αίθουσα υποδοχής, γιατί ήθελα να ξέρα αν θα σου άρεσε εσένα κάνει αυτή τη δουλεία! Για πες μου ρε Τάσο, πόσες γυναίκες μηχανικούς (εκτός από Αρχιτέκτονες) έχεις δει; Που είναι οι γυναίκες μηχανικοί στο Πολυτεχνείο που τις κυνηγάγαμε με το τουφέκι; Ή μήπως το Πολυτεχνείο είναι το προπύργιο των τελευταίων ανδρών; Σε λίγο θα γυρίσουμε και το «Ο τελευταίος των ανδρών»! Νομίζω ότι κάποια βασικά πράγματα τα οποία είναι καθαρά ανδρικά ή καθαρά γυναικεία δεν αλλάζουν γιατί απλούστατα κανείς δε θέλει να γίνει αυτό. Αυτά που αλλάζουν είναι τα επουσιώδη και τα επιφανειακά και τα οποία επηρεάζονται καθαρά από τις τάσεις τις εκάστοτε εποχής καθώς και αυτά που λανθασμένα (όπως τελικά αποδεικνύεται) είχαν, από προηγούμενες κοινωνίες, χαρακτηριστεί ως αντρικά ή γυναικεία. Ρε συ, μπας και σε «τρέχει» καμιά δυναμική γυναίκα και τα έχεις πάρει στο κρανίο που δεν μπορείς να τα βγάλεις πέρα μαζί της; Χεχεχε! Πάντως ότι και να πω, δεν μπορώ να παραβλέψω ότι έχεις ταλέντο στο γράψιμο! (να και τα γλυψήματα τώρα :-p) (24/10/2001)
|
|
|
Για να εισάγετε 'επώνυμο' σχόλιο σε υπάρχον άρθρο, θα πρέπει να
είστε ήδη μέλος. Εάν όχι, επισκεφθείτε
τη σελίδα εγγραφής.
|
|
|
Αν θέλετε να μοιραστείτε μαζί μας οποιοδήποτε σχόλιο υπάρχει πάντα η
γνωστή διεύθυνση... |
|
ΝΥΓΜΑ
ανλίμιτεντ σαμ ράιτς ρισέρβντ 1994-2099
|